حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران با دعوت رسمی رؤسای جمهوری ایتالیا و فرانسه برای یک سفر چهار روزه عازم این دو کشور شد. یک روز قبل از آغاز سفر روحانی مخالفان حکومت ایران علیه نقض حقوق بشر در این کشور دست به تظاهرات زدند.
حسن روحانی صبح امروز دوشنبه ۵ بهمن‌ماه در صدر یک هیأت بلندپایه از مقامات سیاسی و اقتصادی، تهران را به مقصد رم ترک کرد.
رئیس جمهوری ایران پیش از ترک کشور در فرودگاه مهرآباد این سفر را به‌دلیل مقطع تاریخی آن پس از توافق هسته‌ای مهم خواند و از بررسی و توافق دو سند مهم در جریان آن خبر داد.
او گفت: «در این سفر سند نقشه راه میان‌مدت و بلندمدت همکاری‌های تهران با ایتالیا و فرانسه مورد بررسی و توافق قرار خواهد گرفت. همچنین در خصوص مؤسساتی که بیمه صادراتی را تضمین می کنند تفاهماتی انجام می‌گیرد.»
به‌گفته حسن روحانی، همکاری در بخش‌های مختلف صنعتی، دانشگاهی، کشاورزی، فن‌آوری‌های نوین، گردشگری و تجهیزات پزشکی و محیط زیست از دیگر موضوعاتی است که در جریان این سفر درباره آن مذاکرات و تفاهماتی انجام خواهد گرفت.
دیدار با سرجیو ماتارلا، رئیس جمهوری ایتالیا، متئو رنتزی، نخست‌وزیر و تعدادی از سرمایه‌گذران و صاحبان صنایع بزرگ و فعالان اقتصادی این کشور، گفت‌وگو با پاپ فرانسیس در واتیکان، دیدار با فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری فرانسه، ایرینا بوکووا، مدیرکل یونسکو در پاریس، دیدار با سرمایه‌گذران، مدیران اقتصادی و صاحبان ارشد صنایع بزرگ فرانسه و مصاحبه با سردبیران رسانه‌های اروپایی از برنامه‌های سفر روحانی به این دو کشور است.
رئیس جمهوری ایران گسترش روابط با کشورهای اتحادیه اروپا را از سیاست‌های تهران دانست و گفت باید از فضای پس از توافق هسته‌ای، برای رشد و توسعه کشور و اشتغالزایی بهره گرفت و سفر به ایتالیا و فرانسه با این هدف انجام می شود.
اعتراض مخالفان حکومت ایران به نقض حقوق بشر
به‌مناسبت سفر حسن روحانی به اروپا، بعد از ظهر روز گذشته، یکشنبه ۲۴ ژانویه / ۴ بهمن‌ماه گروهی از ایرانیان ساکن فرانسه با نام «کمیته برگزاری تظاهراتِ اعتراض به نقض حقوق بشر در ایران»، متشکل از جمعی از فعالان سیاسی و مدنی، در پاریس دست به تظاهرات زدند.
شعار شرکت‌کنندگان در این تجمع اعتراضی دموکراسی، حقوق بشر و جدایی دین و دولت در ایران، با خواست‌هایِ لغو شکنجه و اعدام؛ آزادی زندانیان سیاسی – عقیدتی؛ آزادی اندیشه، بیان، رسانه و تشکل؛ برابرحقوقی همه شهروندان و پاسخ به دادخواهی خانواده‌های قربانیان سرکوب در ایران بود.
برگزارکنندگان این تظاهرات گفتند که در این تظاهرات به سفر حسن روحانی نمی‌پردازند و این سفر را فرصتی می‌دانند که بتوانند افکار عمومی فرانسه و دیگر کشورها را در باره وضعیت وخیم حقوق بشر در ایران که به‌گفته آنها به دلیل مذاکرات هسته‌ای و برقراری ارتباط با جمهوری اسلامی، نادیده گرفته می‌شود، آگاه کنند و هشدار دهند که بی‌توجهی قدرت‌های بزرگ به این مسأله نقشی مستقیم در سرکوب و پایمال کردن آزادی‌ها و حقوق بشر در ایران دارد.
از فراخوان این کمیته حدود ۳۰۰ تن از هنرمندان، نویسندگان، استادان دانشگاه، کنشگران مدنی و سیاسی و فعالان فرهنگی پشتیبانی کردند.
همزمان گروه‌های دیگری از مخالفان جمهوری اسلامی نیز با شعارهای متفاوتی دعوت به تظاهرات کرده‌اند.
مجری تلویزیون خبر داد که در این برنامه، از مقامها و دست‌اندرکاران عقد
قراردادهای جدید،نفت ایران با شرکتهای نفتی خارجی خواسته بودند که در این گفتگو شرکت کنند، اما آنها حاضر نشدند.!
فرحناکیان یکی از کارشناسان شرکت کننده در این برنامه، قراردادهای موسوم به آی پی سی IPC را که دولت به‌تازگی منعقد کرده، ”عقب‌نشینی غیرعزتمندانه“ خواند و گفت: « عملیات بالا دستی نفت به 3قسمت اکتشاف، توسعه و استخراج و تولید تقسیم می‌شود. ما در سال 1353 یعنی در زمان پهلوی دوم تصمیم گرفتیم که دیگر مرحله سوم را دست خارجی‌ها ندهیم؛ یعنی اکتشاف و توسعه را به آنها می‌دهیم ولی استخراج یا تولید برای خودمان. در مهر94 یک مرتبه تصمیم گرفتیم که علاوه بر اکتشاف یا توسعه، تولید را هم مجدداً به خارجی‌ها بدهیم!. این عقب‌نشینی است. با هر بیان سیاسی و اقتصادی هم که توجیه بشود ولی اسم آن عقب‌نشینی است» (تلویزیون – 30دی 94).
نکته شگفت‌انگیز اینکه این قراردادهای خائنانه درباره میادین درون سرزمینی بسته شده و نه در مورد میادین مشترک نفتی مانند میادین نفتی مشترک با قطر! و قطر سالهاست نفت این میادین مشترک را یک طرفه استخراج میکند و ایران تقریباً هیچ سهمی از این میادین مشترک نمی‌برد.
اکبری، کارشناس دیگر شرکت کننده در این برنامه تلویزیونی گفت: «آماری که در بحث میادین مشترک داریم، جداً آمار فاجعه‌باری است. اگر بخواهیم حساب و کتابهای عدم‌النفع را انجام بدهیم، می‌بینیم که ما روزانه چند صد میلیارد تومان داریم ضرر عدم‌النفع می‌دهیم؛ ماهیانه چندین برابر یارانه کل مردم ایران، عدم‌النفع یا بعضاً ضرری هست که در جیب کشورهای همسایه وارد می‌شود ز علت آن تأخیری است که ما در توسعه میادین مشترکمان داریم. ماکه این‌همه داریم در توسعه میادین مشترکمان ضرر می‌دهیم و عدم‌النفع‌های قابل‌توجه در این زمینه داریم، چرا پروژه‌هایی که انتخاب شد پروژه‌های میادین مستقل ما بود؟!
وقتی میادین مشترک ما مانده و کشور رقیب دارد با شدت تمام برمی‌دارد… چه لزومی دارد که میدان مستقل ما بیاید در این واگذاری قرار بگیرد؟
naseem / 26 January 2016
خانم نسیم در مورد اینکه شما و یا مهمانان مورد ذکر شما تا چه اندازه با جزییات میادین ایران ، قراردادهای فعلی و شرکتهای فعال در آنها آشنا هستند اطلاعی ندارم اما در اندازه ای که در مختصر بگنجد باید خدمت شما عرض کنم که ماجرا در عمل کمی پیچیده است. برای نمونه در پارس جنوبی هم فازهای تعریف شده در بین شرکتها تقسیم شده اند و متاسفانه نمیشود در میانه کار پروژه ها را از شرکتها پس گرفت. این فازها در زمانی که شرکت های خارجی از ایران خارج شدند به شرکتهای ایرانی داده شدند و هر چند کند و با مشکل در حال انجام هستند. باید مدل جدیدی تعریف کرد که شرکتهای خارجی بتوانند با همکاری شرکتهای صاحب قرارداد به صورت همکاری مشترک به توسعه فیلد مشغول شوند. انتقاد از قراردادهای IPC هم بیشتر شعار دادن سیاسی است . قراردادهای بای بک گذشته برای هیچ شرکتی جذابیت نداشت و امکان ادامه آنها نبود. اینکه در زمان شاه تولید دست ایران افتاده و الان هم باید همینطوری باشد منطق درستی ندارد. ایران از نظر فنی مانند 50 سال قبل نیست. در قراردادهای IPC دولت تلاش میکند سرمایه گزاران را در بازاریابی برای فروش نفت هم درگیر کند که در بازار کنونی تصمیمی درست است.
ََُآسا / 26 January 2016
ه گزارش پايگاه اطلاع رساني شركت حفاري شمال به نقل از شانا، رییس کمیته بازنگری قراردادهای نفتی ایران صبح امروز (یکشنبه، ٤ اسفندماه) در پانل معرفی چارچوبها و ترتیبات جدید قراردادی در صنایع بالادستی نفت و گاز، از قرارداد جدید نفت و گاز ایران به عنوان قرارداد نوع چهارم نام برد و گفت: در قراردادهای جدید، حلقه های مختلف صنعت نفت (اکتشاف، توسعه و تولید) به صورت یکپارچه واگذار می شود.
رییس کمیته بازنگری قراردادهای نفتی با بیان اینکه قراردادهای بیع متقابل در گذشته کاملا یکسویه و به نفع ایران بوده است، افزود: شرکتهای خارجی با چنین قراردادی، انگیزه ای برای حضور در صنعت نفت ایران ندارند.
وی گفت: مدیرعامل توتال پیشتر اعلام کرده بود در صورت حدف تحریمهای اقتصادی ایران نیز، با شکل موجود قراردادهای صنعت نفت این کشور، به ایران بازنمی گردیم.
وی با اشاره به اینکه مالکیت مخزن ملی است تصریح کرد: در این قرارداد مالکیت مخزن قابل انتقال نیست و مالکیت واگذار نمی شود.
رییس کمیته بازنگری قراردادهای نفتی ایران با بیان اینکه تولید صیانتی از مخزن، یکی از مهم ترین مباحث در این قراردادهاست، ادامه داد: برداشت صیانتی از میدان به منظور حفظ تولید در طول عمر میدان ضرورت دارد.
حسینی با اشاره به واگذاری عملیات اکتشاف به پیمانکار در این قراردادها، عنوان کرد: باید سعی کنیم شرکتهای خارجی را به مناطق پر ریسک صنعت نفت نیز وارد کنیم زیرا قاعده بازی در دنیا این است که هزینه سنگین اکتشاف را شرکتهای خارجی تامین کنند و نباید هزینه های ملی صرف مخارج اکتشاف شود.
وی ادامه داد: البته باید توجه می کردیم که ریسک و ریوارد (خطرپذیری و دریافت پاداش) در قراردادهای جدید با یکدیگر متناسب باشند.
حسینی یکی از بحثهای مهم قراردادهای نوع چهارم را انتقال تکنولوژی و شفافیت مالی عنوان و اذعان کرد: در قراردادهای جدید، کارشناسان ایرانی در کنار شرکتهای سرمایه گذار خارجی قرار می گیرند تا با آخرین فناوریهای روز دنیا آشنا شوند. ضمن اینکه باید خود نیز در این انتقال و دریافت تکنولوژی بهتر عمل کنیم.
یک درصد افزایش ضریب بازیافت معادل ٥٠٠ میلیارد دلار ثروت ملی
وی با اشاره به اینکه نیمی از میدانهای کشور در نیمه دوم عمر خود قرار دارند، ادامه داد: افزایش ضریب بازیافت مخزن، یکی از اهداف مهم در قراردادهای جدید است زیرا هر یک درصد افزایش این ضریب، معادل ٥٠٠ میلیارد دلار افزایش ثروت ملی است.
رییس کمیته بازنگری قراردادهای جدید نفتی تصریح کرد: سبدی از انواع قرارداد برای زمینه های کاری مختلف درنظر گرفته شده است که البته با درنظر گرفتن جوانب مختلف کار، در مجموع از یک مدل قراردادی استفاده خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: در میدانهای جدید افزایش میزان انگیزشها از جمله دغدغه های ما بود. همچنین تلاش کردیم تا در مدل جدید بتوانیم از میدانها بیشترین برداشت را تا پایان عمر آنها داشته باشیم.
گفتنی است: هم اندیشی نظام جدید قراردادهای صنعت نفت از روز گذشته (سوم اسفندماه) در سالن همایش های صدا و سیما آغاز به کار کرده است و عصر امروز به کار خود پایان می دهد.
ََُآسا / 26 January 2016
تا نفت و گاز داریم ، ستم ادامه خواهد داشت.
اروپا نفت و گاز میخاهد
آخوند باج برای ماندن در قدرت
و این داستان ادامه دارد …
کاش به جای نفت و گاز
آزادی داشتیم
وحید / 15 September 2017