یک زندانی اهل سنت کُرد در آستانه اعدام

– قاضی گفت که شما سنی بودن‌تان جرم است و این اولین جرمی است که مرتکب شدید. دومین جرم‌ کرد بودن‌تان است. اقدام تبلیغی هم کردید علیه جمهوری اسلامی و این سه جرم نابخشودنی است که مرتکب شدید. فقط سنی بودن‌تان جرمش اعدام است چه برسد به این‌که کرد هم هستید و تبلیغ هم کردید علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران.

این روایت منبعی مطلع از وضعیت شهرام احمدی است که خواست نامش فاش نشود. او به رادیو زمانه می‌گوید: «شهرام احمدی در چنین دادگاهی و با چنین ذهنیتی محکوم به اعدام شده.»

شهرام احمدی، زندانی سیاسی اهل سنت کرد که به اعدام محکوم شده و در روزهای گذشته حکم اعدامش در دیوان عالی کشور تایید شد، این صحبت‌ها را در یک دادگاه پنج دقیقه‌ای از قاضی مقیسه شنیده است. احمدی از اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۸ بازداشت است و در زندان به سر می‌برد.

حکم اعدام این زندانی ابتدا به وکیل او ابلاغ شده و اکنون به اجرای احکام رفته است.

از روز بازداشت

بازداشت شهرام احمدی همراه با تیراندازی بوده که منجر به آسیب‌دیدگی جسمی او شده است. اتفاقی که بر اساس گزارش‌های موجود به دفعات در آن بازه زمانی در هنگام دستگیری‌ها در کردستان اتفاق افتاده است: «ششم اردیبهشت ماه سال ۸۸، وقتی شهرام بعد از نماز عشا از مسجد بیرون آمده، چند نفر در کوچه بوده‌اند، شهرام داشته راه خود را می‌رفته که فرمان ایست داده‌اند. شهرام نایستده و به راه خودش ادامه داده که از پشت به او شلیک کرده‌اند. تیر از پشت به کلیه چپش خورده و به روده‌اش هم آسیب زده. همانجا سوار ماشینش کرده‌اند و برده‌اند بیمارستان.»

این منبع نزدیک به شهرام احمدی از دلیل تیراندازی اظهار بی‌اطلاعی می‌کند و به «جو امنیتی»‌ای اشاره می‌کند که قبل از سفر علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی به کردستان در آن مناطق ایجاد شده: «چند روز قبل از بازداشت شهرام احمدی و حتی تا ۲۰ روز بعد از سفر رهبری، کل کردستان به نوعی حکومت نظامی بود. این نبود بگوییم فقط دستگیر می‌کردند. برای هر دستگیری حکم تیر داشتند. این را می‌توانید تحقیق کنید. اکثر افرادی که در آن مدت در کردستان بازداشت شده‌اند، دستگیری‌شان همراه با تیراندازی بوده است.»

احمدی بعد از بازداشت برای درمان به بیمارستان منتقل می‌شود و بازجویی از او در‌‌ همان بیمارستان آغاز می‌شود: «مأموران سپاه در بیمارستان بوده‌اند و به محض آنکه به هوش آمده بازجویی‌ها شروع شده. بعد از سه روز منتقلش کردند بیمارستان ارتش که آن‌جا هم توسط لباس شخصی‌ها بازجویی شده. در مجموع در تمام مدت ۱۷ روزی که در بیمارستان بوده مورد بازجویی قرار گرفته تا این‌که منتقل شده به بازداشتگاه اطلاعات. چون تازه عمل کرده بوده مورد آزار جسمی قرار نگرفته، ولی از نظر روحی تحت فشار بوده.»

این زندانی اهل سنت کرد در طول شش سال و هفت ماهی که در زندان بوده، به بازداشتگاه‌ها و زندان‌های مختلف منتقل شده است. ابتدا حدود ۱۲ ماه در بازداشتگاه اطلاعات سنندج بوده و بعد از آن به مدت ۲۱ ماه به بازداشتگاه اطلاعات زنجان منتقل می‌شود. پس از آن به زندان اوین در تهران انتقال داده می‌شود. ۴۰ روز را در سلول انفرادی به سر می‌برد و پنج ماه هم در بند ۳۵۰ تا این‌که سرانجام به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل می‌شود و حالا در همین زندان است.

انفرادی و شکنجه

شهرام احمدی حدود ۳۳ ماه در سلول‌های انفرادی نگهداری شده و تا سه ماه و نیم بعد از بازداشتش نفهیم اتهام نشده است: «بعد از سه ماه و نیم یک نفر از دادگاه به شهرام اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه را تفهیم می‌کند. دلیل این اتهام را تبلیغاتی عنوان کرده‌اند که او قبل از سفر رهبری به کردستان کرده است. تبلیغاتی از طریق پخش سی‌دی و جزوه‌هایی که می‌گویند در خانه‌اش پیدا کرده‌اند. او این اتهام‌ها را نپذیرفته چون چنین جزوه‌ها و سی‌دی‌هایی اصلا در خانه‌اش نبوده که بخواهند پیدا کنند.»

بودن در سلول انفرادی از مهم‌ترین موارد «شکنجه و آزار» است که شهرام احمدی مدتی طولانی با آن روبه‌رو بوده است: «کتک زدن، تحقیر، توهین، تهدید، شوک الکتریکی با شوکر که خیلی از این موارد وقتی اتفاق ‎افتاده که به شهرام دست‌بند و پابند زده بودند. اما سخت‌ترین شکنجه و آزاری که او در دوران بازجویی دید‌‌ه همان سلول انفرادی بوده که خیلی از آن زجر کشیده است. شهرام مریض بوده و به هیچ امکاناتی هم دسترسی نداشته و به خاطر تیری که خورده بود شدیدا مشکل داشته.»

انفرادی‌های سنندج به مراتب بدتر از دیگر زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها بوده است. این منبع آگاه از قول شهرام احمدی می‌گوید: «در سنندج سلول‌های کوچکی هست به ابعاد دو و نیم متر در یک و نیم متر. سه نوع سلول آن‌جا وجود دارد. سلول‌های بزرگ‌تر هم هست که فقط دستشویی دارند. زندانیان باید آب گرم بخوردند. تلفن و ملاقت هم ندارند.»

وقتی شهرام احمدی به بازداشتگاه اطلاعات زنجان منتقل می‌شود هم تا سه ماه اول از تلفن و ملاقات و حتی هواخوری محروم بوده است. بعد از آن هر ۴۵ روز یک بار می‌توانسته تلفن بزند و هر سه ماه یک بار ملاقات داشته. ملاقات هم این‌طور بوده که منتقل می‌شده زندان زنجان و آنجا به صورت کابینی ملاقات داشته.»

او در طول ۱۲ ماه بازداشت در زندان سنندج صد‌ها ساعت بازجویی شده است: «بازجویی‌هایی طولانی. بعضی روز‌ها او را می‌برده‌اند اتاق بازجویی و تنها یک سوال می‌پرسیده‌اند و می‌رفته‌اند.»

در طول این بازجویی‌ها او «مجبور» به اعتراف تحت «شکنجه و آزار» شده است: «از او در بازداشتگاه اطلاعات سنندج اعتراف تلویزیونی هم گرفته‌اند و خواسته‌اند که بگوید اتهام محاربه را قبول دارد. تا حالا که آن را پخش نکرده‌اند البته. یا اعترافات دیگری بوده که در برگه‌های بازجویی از او گرفته‌اند. یا برگه‌های بازجویی سفیدی بوده که مجبورش کرده‌اند آن‌ها را امضا کند و اثر انگشت بزند.»
«شکنجه» از جمله استفاده از «شوکر الکتریکی» از جمله راه‌های گرفتن این اعتراف‌ها بوده که این منبع نزدیک به احمدی به آن اشاره می‌کند: «اوائل شوکر الکتریکی می‌زده‌اند که اعتراف‌ها را امضا کند، اما بعد‌تر فقط می‌ترسانده‌اند و اگر چیزی را که می‌خواسته‌اند امضا می‌کرده، دیگر کاری با او نداشته‌اند.»

دادگاه پنج دقیقه‌ای، بدون حضور وکیل

شهرام احمدی، زندانی کرد اهل سنت، بعد از ۴۶ ماه بازداشت، ۱۱ مهر ۹۱ دادگاهی می‌شود. شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه، حکم اعدام او را در تاریخ دوم اردیبهشت ۱۳۹۲ صادر کرده است. این حکم با اعتراض او و وکیل تسخیری پرونده به دیوان عالی کشور فرستاده می‌شود که در آنجا نقضی به پرونده وارد شده و به شعبه صادر کننده حکم باز می‌گردد.

بیشتر بخوانید: ارسال پرونده هشت زندانی اهل سنت محکوم به مرگ، به دیوان عالی کشور

شعبه ۲۸ نقض پرونده را برطرف کرده و بار دیگر حکم اعدام را به دیوان عالی کشور فرستاده است که این بار حکم مورد تایید قرار گرفته است.

شهرام احمدی در طول دوران بازداشت از حق داشتن وکیل «اختیاری» محروم بوده و پیش از دادگاه به او و خانواده‌اش سه وکیل معرفی می‌کنند که تا یکی را از میان آن‌ها انتخاب کنند: «وکیل تسخیری را که خودشان معرفی کرده بودند اما با وجود این خانواده احمدی هم چهار میلیون تومان به او پرداخت کردند.»

این زندانی محکوم به اعدام اما از دیدن وکیل تسخیری قبل از دادگاه محروم بوده و تنها در دادگاه و برای اولین بار او را می‌بیند: «حتی به وکیل اجازه نداده‌اند حرف بزند. دادگاه فیلمبرداری هم شده. قاضی به وکیل گفته شما لایحه‌ات را بنویس و هیچ کاری نداشته باش. ایشان هم فقط به نوشتن لایحه بسنده کرده.»

این منبع آگاه در مورد کیفیت برگزاری دادگاه شهرام احمدی هم می‌گوید: «دادگاه یک جلسه برگزار شده؛ آن هم در پنج دقیقه. قاضی اتهام محاربه با خدا و پیغمبرش را مطرح کرده که شهرام گفته آن را قبول ندارد. قاضی به برگه‌های بازجویی با امضا و اثر انگشت اشاره کرده و گفته که اینجا قبول کردی. اعتراف زیر فشار و شکنجه را هم نپذیرفته و گفته که بچه‌های اطلاعات چنین کاری نمی‌کنند. نماینده اطلاعات در دادگاه حاضر بوده. احمدی به او اشاره کرده و گفته همین آقا کلی برگه سفید امضا از من گرفته. بعد هم موضوع جزوه و سی‌دی‌های مکشوفه مطرح شده که شهرام آن‌ها را هم رد کرده و گفته که هیچ‌کدام صحت ندارند.»

برادر اعدام شده و تهدید خانواده

خانواده شهرام احمدی هم که اکنون در خطر اعدام شدن است، در هفت سال گذشته تهدید شده‌اند و زیر فشار بوده‌اند.

برادر او، بهرام احمدی هم که در زمان بازداشت تنها ۱۷ سال داشته، به اتهامی مشابه در تاریخ هفتم دی ماه سال ۱۳۹۱، بدون رعایت تشریفات قانونی و بدون اطلاع خانواده در زندان قزلحصار اعدام شده است: «بهرام را در سن ۲۱ سالگی اعدام کردند و حتی جنازه‌اش را هم تحویل خانواده ندادند. تنها جلوی چشم آن‌ها در قبرستان بی‌بی سکینه در کرج دفن کردند. اتهام او هم محاربه بوده. چهار ماه بعد از خود شهرام بازداشت شد. تاکنون بار‌ها خانواده شهرام احمدی را تهدید کرده‌اند که اگر با جایی مصاحبه کنید مشکل درست می‌شود برای‌تان و دستگیرتان می‌کنیم. حتی از کل اعضای خانواده تعهد کتبی گرفته‌اند. خود شهرام هم به خاطر مصاحبه با یک شبکه تلویزیونی از درون زندان ۴۰ روز به انفرادی فرستاده شده است.»

شهرام احمدی اکنون در خطر اجرای حکم اعدام است و این منبع نزدیک به او می‌گوید که صدایش به جایی نمی‌رسد: «به اهل سنت ظلم می‌شود. فضای سیاسی و معادلات سیاسی باعث افزایش فشار به زندانیان اهل سنت است. شهرام احمدی طبق‌‌ همان مذهب شافعی که مذهب غالب در کردستان است، برای رفع تحریف‌ها از مذهبش فعالیت می‌کرده، نه هیچ چیز دیگر. حالا او به اتهام‌های واهی در خطر اعدام است. هر لحظه ممکن است حکمش اجرا شود و یک خانواده اهل سنت فرزند دیگرش را هم با اعدام از دست بدهد. همه باید بدانند که کرد بودن و سنی بودن جرم نیست.»