معاون رئیس جمهور ایران از احتمال عقد قرارداد برای خرید دو نوع جت روسی خبر داد. یادداشت تفاهم اجرای توافق فروش سامانه اس-۳۰۰ نیز امضا شده اما روایت طرفین از این معامله متفاوت است.
جمعه شش شهریور، خبرگزاری فارس به نقل از سورنا ستاری، معاون فناوری رئیس جمهور ایران، از مذاکرات فشرده برای خرید احتمالی دو نوع جنگنده نظامی روسی گزارش داد.
سورنا ستاری که برای بازدید از نمایشگاه ماکس ۲۰۱۵ در روسیه به سر می‌برد در گفت‌وگو با نشریه «کومرسانت» به علاقمندی برخی خطوط هوایی ایران برای خرید سوپرجت سوخو ۱۰۰ اشاره کرده است.
ستاری در باره نوع جنگنده‌های نظامی مورد علاقه ایران چیزی نگفته است. او به همراه بیش از ۱۰۰ نفر از نمایندگان شرکت‌های مختلف دولتی و غیر دولتی فعال در صنایع هوایی و دفاعی، برای بازدید از نمایشگاه هوا-فضای ماکس ۲۰۱۵ در مسکو به سر می‌برد. ستاری چهارشنبه ۴ شهریور با پوتین در حاشیه این نمایشگاه ملاقات کرده بود.
خبرگزاری فارس، پنجشنبه پنجم شهریور از قول یک مقام ارشد سازمان فدرال همکاری های فنی-نظامی روسیه نوشته بود که یادداشت تفاهم توافق تحویل سامانه موشکی اس-۳۰۰ امضا شده است. این تفاهم اما دربرگیرنده تعداد سامانه‌ها و قیمت آنها نیست.
مقامات روسی در سفر ظریف به مسکو گفته بودند که با رفع تحریم‌های هسته‌ای، سلاح‌های بیشتری به ایران می‌فروشند.
در نشست خبری مشترک وزیران خارجه ایران و روسیه در دوشنبه ۲۶ مرداد، عنوان شد که دو کشور در صدد همکاری‌های بیشتر از جمله در عرصه نظامی هستند.
در ۲۷ مرداد گفته شد که هیاتی از وزارت دفاع ایران برای امضای قرارداد سامانه دفاع موشکی اس-۳۰۰ به مسکو میرود. حسین دهقان، وزیر دفاع جمهوری اسلامی گفته بود متن قرارداد آماده است و به جای سه گردان اس-۳۰۰، چهار گردان خریداری می‌شود.
اما بعد از آن، معاون وزیر خارجه روسیه گفت که سامانه‌های یاد شده با پس گرفتن شکایت حقوقی ایران تحویل داده می‌شوند.
ایران پس از خودداری روسیه از تحویل این سامانه‌ها در سال ۲۰۱۰، به دادگاه بین‌المللی ژنو شکایت برده و خواهان غرامتی ۴ میلیارد دلاری شده است
طبق توافق‌نامه‌ای که اواخر سال ۲۰۰۷ میلادی میان تهران و مسکو به امضا رسید، قرار بود روسیه پنج سامانه دفاع ضدموشکی اس-۳۰۰ را به قیمت حدود ۸۰۰ میلیون دلار به جمهوری اسلامی بفروشد. این توافق با وجود پیش‌پرداخت ۱۶۷ میلیون دلاری ایران به روسیه، به دلیل قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت و تعهدات الزام‌آور آن بر هم خورد.
فسخ این توافق به دستور دمیتری مدودف، رئیس جمهور روسیه در سال ۲۰۰۹ انجام شد. روسیه بعد از این، از فروش تجهیزات جنگی، بالگرد، هواپیماها و ناوهای جنگی به ایران نیز خودداری کرد.
سیستم پدافند اس-۳۰۰ قادر است موشک‌های بالستیک، کروز و هواپیماهای پروازی در ارتفاع کم را تا شعاع ۱۵۰ کیلومتری، شناسایی، ره‌گیری و منهدم کند.
در همین زمینه
وزیر دفاع ایران: قرارداد تحویل سامانه اس-۳۰۰ امضا می‌شود
تجربه این 300 سال نشان داد که حکومتهای روسیه با هرنام و از هرنوع، خواهان ناتوانی ایران و سؤاستفاده از ضعف ایران هستند. حدود نیمی از کشور را جدا کردند، بجای 50٪ حق ایران از دریاچه خزر حتا یک پنجم را هم دریغ کردند و سهم ایران را 12 و نیم درصد کردند، سر نیروگاه بوشهر سر ما کلاه گذاشتند و از هر فرصتی برای سؤ استفاده از ایران بهره برداری کردند. کشور را به این دشمن دیوار به دیوار وابسته کردند و وابسته تر می کنند و آدرس دشمن را عوضی میدهند. همانگونه که سرنوشت کشور را به حکومت بعثی سوریه عضو کنفرانس 2 + 6 خلیج فارس برای ناتوانی و تجزیه ایران، گره زدند و شعار مرگ بر اسرائیل میدهند ! خرید جنگده و سلاح از دشمن خطرناک دیوار به دیوار برای مبارزه با کدام دشمن ازاین خطرناک تر و نزدیکتر؟!
قرار بود سیاست نه شرقی نه غربی باشد، این که شد نه غربی و وابستگی روزافزون به روسیه و چین ! بازار از آت و آشغال چینی پر شده. از این طرف رهبر میگوید به امریکا اجازه ورود به اقتصاد را نمیدهیم از آن طرف ظریف میرود به مسکو و گفته بیایید که حالا وقت استفاده روسیه است ! چینی ها را هم باز دعوت کردند و امروز آقای روحانی از گسترش ورابط با چین سخن گفت ! اگر قرار بر برقراری روابط اقتصادی و وارد کردن سرمایه و تکنولوژی است چرا به تکنولوژی چینی و روسی رو کرده اید؟ اگر نمی خواهید با دشمن روابط داشته باشید مگر از روسیه دشمن تر و نزدیکتر هم داشته ایم و داریم ( بجز سران عرب )؟
بابک / 29 August 2015
متاسفانه شعار نه شرقی و نه غربی خمینی و گروهش، ضربات مهلکی بر کشور ایران زد. شعارهای پوشالی و بی پایه و بدون لوازم اجرا!
شعارهای تند با مصرف داخلی و زیان خارجی مثل صدور انقلاب!
این حکومت انگار امده بود ایران ویران کند!
در مقابل انقلاب دمکراتیک و مردمی واقعی هندوستان بنگریم که با ساتفاده خوب از جنگ سرد هند را تبدیل به ابرقدرت جهتانی از لحاظ اقتصادی و نظامی کردند. هندیها نگفتند نه شرق و نه غرب، بلکه با هردو طرف تعامل کردند. نتیجه این شد ابتدا اقتصاد و ارتش خود قوی کردند بعد ادعای ابرقدرتی. ولی حکایت این رژیم احمق و خودخواه متوهم این بود همان که متلست میگویند با جیب خالی و پز عالی!
مصرف سنگین سرمایه کشور در امور نظامی و هسته بیهوده است.
قدرت دفاعی لازمه هر کشور است بوِزه ایران با این مساحت زیاد و ممنطقه بحرانی.
وجود صدها جنگده و چرخبال فرسوده بار سنگینی بر دوش اقتصاد ایارن تحمیل میکند. بایست طی زمان مناسب ده ساله تسلیحات هوای نوسازی شود. بایست جنگنده متنوع با یکصد فروند جنگنده نو تعویض شود تا هزینه نگهداری و سوخت صرفه جویی شود. اکثر هواپیما های ایران از نوع نسل یک تا نسل سه هستند که مجهز به موتور توبوجت هستند که مصرفشان بین 20 تا 50 درصد بیشتر سایر متورهای جت است. تنها جنگنده نسل چهار ایران اف 14 و میگ 29 است هر دو از رده خارج هستند. الان نسل 4.5 رو نسل 5 امده مجهز به متورهای توبوفن.
ایران نمتواند و صلاح نیست در بخش جنگنده زیاد سرمایه گذاری کند. در عوض باید روی سیستم های دافع موشکی سرمایه گذاری کند.
وجود 50 فروند سوخو39 (نوع ارتقایافته سوخو25) برای مقابله با تهداد زمینی مثل تروریستها و 50 فروند سوخو30 برای دافعی هوایی-زمینی مافوق صوت کافی است. در نتیجه تمامی جنگنده نسل سه و پایین تر مانند اف4 و اف 5 و میراژ و میگ 21 و اف7 و امثالهم بازنشت شده و به یگان پارکینگ تحویل شود مثل سیاست نظامی امریکا که این گونه هواپیماها در بیایناها نگهداری میکند صرفا برای روز مبادا. در عوض میگهای 29 و اف 14 میتواند بریا دوره انتقالی ده ساله همچنان نگهدارد در کنار سوخو30 و 39
mehr / 30 August 2015
بازهم من از سایت رادیو زمانه تشکر تقریبا همه نظرات کاربران منتشر میکند. که نشان از روادرای بالای دست اندرکارن این سایت محترم دارد.
از انجا برحسب علایق شخصی مطالاعت چندین ساله در مورد هوا-فضا داشتم نظزات تکمیلی ارئه میدهم.
همانطور مخاطبان گرامی اطلاع دارند اساسا کشورهای مثل ایارن نمتوانند حرفی در مقابل قدرتهای اول جهان در زمینه هواپیماهای جنگی داشته باشند چرا این رده از ابرازآلاتت نظامی از چنان تکنولوژی و هزینه بالایی برخودارند که کشوری مثل ایارن توان آن ندارد و اصولا ابرقدرتها به کشور مثل ایران با جننی حکومتی اجازه داشتن و فروش نمیدهند!
پس سرمایه گذاری در ایران بخش بایست واقع بینانه باشد. هدف خرید جنگنده تنها بایست در برابر کشورهای منطقه و آن در حد بازداندگی حداقلی باشد. مثلا نگویند چون عربستان 700 تا جنگنده دارد پس ایران هم بایست داشته باشد. هیچ دلیل موجهی نیست. چون توان خرید این حجم عظیم جنگده نیست و در حالی ایران با تویت سیستم موشکی که بومی شده و تولید داخل نیز دارد میتواند در مقابل کشورهای منطقه بازداندگی ایجاد کند. تجربه جنگهای گذشته نشان داده با داشتن سیستم موشکی دفاع هوایی میتوان مقابل صدها فروند جنگنده ایستاد. از زمان قرن بیستم و بویژه جنگ سرد دو استراتژی نظامی در زمینه هواگردهای نظامی بوده است یکی تفکر بلوک شرقی بویژپ چینیها که میگفتند هر چقدر تعداد هواگرد بیشتر باشد شانس بقا ناوگان بیشتر است. این با توجه تکنولژی پایین تر بلوک شرق از جمله چین ان زمان موجه مینمود ولی خود چینیها در جنگی با ویتانم داشتند متوجه سیاست اشتباهاشان شدند و جنگ های بعد مثل خلیج فارس و دیگر جنگ از جمله جنگهایی اعراب و اسرائیل اثبات کرد تفکر شرقی استباه است و یک جنگنده کارمد با تعد کم و داشتن فرودگاه زیرزمینی و تسلیحات مردن بهتر تعداد زیادی ابوطیاره چون میگ21 است!
ایران با از رده خارج کردن ناوگان صدها فروندی متنوع جنگنده های نسل یک تا سه و جایگزینی با صد فروند جنگنده نسل 4.5 روسی و مدرن سازی اف 14 و میگ 29 در مجموع حدود دویست فرند کافی است. بقیه سرمایه گذاری روی دفاع موشکی باید انجام دهد و نیروی زمینی.
البته یک پیشنهاد دیگر هم این است بجای سوخو39 از میگ AT که هواپیمای چندمنظوره مادون صوت آموزشی-زرمی هست استفاده کند. این هواپیما دومنظوره ایران اماده میکند برای نسل پنج جنگنده ها.
mehr / 30 August 2015
بازهم من از سایت رادیو زمانه تشکر تقریبا همه نظرات کاربران منتشر میکند. که نشان از روادرای بالای دست اندرکارن این سایت محترم دارد.
از انجا برحسب علایق شخصی مطالاعت چندین ساله در مورد هوا-فضا داشتم نظزات تکمیلی ارئه میدهم.
همانطور مخاطبان گرامی اطلاع دارند اساسا کشورهای مثل ایارن نمتوانند حرفی در مقابل قدرتهای اول جهان در زمینه هواپیماهای جنگی داشته باشند چرا این رده از ابرازآلاتت نظامی از چنان تکنولوژی و هزینه بالایی برخودارند که کشوری مثل ایارن توان آن ندارد و اصولا ابرقدرتها به کشور مثل ایران با جننی حکومتی اجازه داشتن و فروش نمیدهند!
پس سرمایه گذاری در ایران بخش بایست واقع بینانه باشد. هدف خرید جنگنده تنها بایست در برابر کشورهای منطقه و آن در حد بازداندگی حداقلی باشد. مثلا نگویند چون عربستان 700 تا جنگنده دارد پس ایران هم بایست داشته باشد. هیچ دلیل موجهی نیست. چون توان خرید این حجم عظیم جنگده نیست و در حالی ایران با تویت سیستم موشکی که بومی شده و تولید داخل نیز دارد میتواند در مقابل کشورهای منطقه بازداندگی ایجاد کند. تجربه جنگهای گذشته نشان داده با داشتن سیستم موشکی دفاع هوایی میتوان مقابل صدها فروند جنگنده ایستاد. از زمان قرن بیستم و بویژه جنگ سرد دو استراتژی نظامی در زمینه هواگردهای نظامی بوده است یکی تفکر بلوک شرقی بویژپ چینیها که میگفتند هر چقدر تعداد هواگرد بیشتر باشد شانس بقا ناوگان بیشتر است. این با توجه تکنولژی پایین تر بلوک شرق از جمله چین ان زمان موجه مینمود ولی خود چینیها در جنگی با ویتانم داشتند متوجه سیاست اشتباهاشان شدند و جنگ های بعد مثل خلیج فارس و دیگر جنگ از جمله جنگهایی اعراب و اسرائیل اثبات کرد تفکر شرقی استباه است و یک جنگنده کارامد با تعد کم و داشتن فرودگاه زیرزمینی و تسلیحات مردن بهتر تعداد زیادی ابوطیاره چون میگ21 است!
ایران با از رده خارج کردن ناوگان صدها فروندی متنوع جنگنده های نسل یک تا سه و جایگزینی با صد فروند جنگنده نسل 4.5 روسی و مدرن سازی اف 14 و میگ 29 در مجموع حدود دویست فرند کافی است. بقیه سرمایه گذاری روی دفاع موشکی باید انجام دهد و نیروی زمینی.
البته یک پیشنهاد دیگر هم این است بجای سوخو39 از میگ AT که هواپیمای چندمنظوره مادون صوت آموزشی-زرمی هست استفاده کند. این هواپیما دومنظوره ایران اماده میکند برای نسل پنج جنگنده ها.
mehr / 30 August 2015
به هر حال این نظرات شخصی از سوی ادم معمولی است.
انچه مسلم است تقویت نیروی دفاعی نبایست موجب زیاده خواهی هر حکومتی مثل ج.ا.ایران شود. این حکومت هم مثل حکومتی بایست به فکر منافع ملی اش باشد و نباید توهم ابرقدرتی و سلطه جویی بر دیگر کشورها داشته باشد.
ایران علی رغم دوران خسارات بار حکومت ج.ا باز استعداد شکوفایی و رفاه دارد. میتوان امید داشت اگر این حکومت بخردانه باشد و الاقل در حد کشورهای جنوب شرق اسیا دلش برای ملت ایران بسوزد دست از ماجراجویی مثل هسته ای و حمایت از گروههای معارض خارجی بردادر و با همسایگان و دول قدرمتند چون امریکا و اوپا در کنار چین و روسیه روابط دوستان برقرا کند ظرف ده سال از این وضع نکبت بار و فلاکت اقتصادی دربیاد.
mehr / 30 August 2015