محمدعلی سپانلو، شاعر، نویسنده و مترجم قدیمی، از اعضای کانون نویسندگان ایران شامگاه دوشنبه ۲۱ ارديبهشتماه در سن ۷۵ سالگی درگذشت.
محمدعلی سپانلو در سال ۱۳۱۹ در تهران متولد شد. او فارغالتحصيل دانشکده حقوق دانشگاه تهران بود.
سپانلو از جمله شاعران ایرانی بهشمار میرود که زبان مستقلی در شعر دارند. او در طول فعالیت ادبی خود به زوايا و شکلهای تازه و نو در شعر معاصر دست پيدا کرد. سپانلو در قالب شعر سپيد اشعار خود را میسرود و به فرم و جلوههای صوری کلام توجه داشت.
او بر شعر کلاسيک فارسی بهخوبی مسلط بود و در ساختن ترکيبات و توصیفهای نو و بیبدیل توانایی داشت.
بيش از ۵۰ جلد کتاب از او در زمينههای شعر، داستان و تحقيق، به صورت تأليف و يا ترجمه، منتشر شده است.
«رگبارها»، «پيادهروها»، «سندباد غايب»، «هجوم»، «نبض وطنم را میگيرم»، «خانمزمان»، «تبعيد در وطن»، «ساعت اميد»، «خيابانها، بيابانها»، «فيروزه در غبار»، «پاييز در بزرگراه»، «ژاليزيانا»، «کاشف از يادرفتهها» و «قايقسواری در تهران» از مجموعه شعرهای اين شاعرند.
همچنين ترجمه «آنها به اسبها شليک میکنند» نوشته هوراس مککوی، «مقلدها» نوشته گراهام گرين، «شهربندان» و «عادلها» نوشته آلبر کامو، «کودکی يک رييس» نوشته ژان پل سارتر، «دهليز و پلکان»، شعرهای يانيس ريتسوس و «گيوم آپولينر در آيينه آثارش» – شعرها و زندگینامه گيوم آپولينر – از ديگر آثار منتشرشده او هستند.
بسياری از آثار محمدعلی سپانلو به زبانهای انگليسی، آلمانی، فرانسوی، هلندی، عربی و سوئدی ترجمه شدهاند.
سپانلو نشان شواليه نخل آکادمی فرانسه را که بزرگترين نشان فرهنگی این کشور محسوب میشود و همچنین جايزه ماکس ژاکوب فرانسه را نیز دريافت کرده بود.
او در چند فیلم ایرانی از جمله «آرامش در حضور دیگران» (۱۳۵۱) به کارگردانی ناصر تقوایی و «رخساره» (۱۳۸۰) ساخته امیر قویدل نیز ایفای نقش کرده بود.
محمدعلی سپانلو همواره از آزادی دفاع کرد و در کانون نویسندگان ایران نیز بهطور مستمر فعالیت نمود.
او در سال ۱۳۴۴ با پرتو نوریعلا، شاعر و نويسنده ازدواج کرد که این ازدواج تا سال ۱۳۶۴ دوام آورد. دختر او، شهرزاد سپانلو خواننده موسيقی پاپ و پسرش، سندباد سپانلو حاصل اين ازدواج هستند.
آرش سنجابی، نویسنده، فیلمساز و منتقد ادبی کُرد، فیلم مستند «نام تمام مردگان یحیی است» را درباره محمدعلی سپانلو ساخته است.
یاد وخاطره استاد همیشه ماندگارشعروادب پارسی شادروان محمدعلی سپانلو همواره گرامی باد زیرا او پاک نوشت وپاک اندیشید وپاک سخن گفت وپاک زیست وپاک رفت هرچند چنین انسانهای بزرگی تاریخ تولد دارند وتاریخ فوت نخواهند داشت وامثال این استاد گرانقدرکه به الودگیهای دستگاههای شاه وشیخ الوده نشدند بسیارند اما هرکدام ویژگیهای خاص خودرا داشت من بعنوان یک شاگرد شعر وادب پارسی درتبعید ازفقدان او اشکم روان شد وقلبم سخت ازرد این ضایعه بزرگ را به ملت ایران وجامعه شعروادب پارسی وشهرزاد عزیزم وپرتو گرامی ویاران دیرین او وبازماندگان وبستگانش ازصمیم قلب تسلیت میگویم روانش همواره شاد وبازماندگانش وبرای بازماندگان داغدارش صبر وسلامتی وموفقیت ارزومندم.
غلام عسگری / 12 May 2015
شاعر به کلمه پیوست
کامیار / 13 May 2015