قدرت‌های بزرگ جهانی و ایران پنجشنبه دوم مارس/ سیزدهم فروردین در لوزان در زمینه‌ی چارچوب حل و فصل پرونده‌ی هسته‌ای ایران یک گام اساسی به سوی توافق پایانی برداشتند. به جز پارامترهای مهم فنی در مورد غنی‌سازی، ذخایر غنی‌سازی شده، مدت زمان ده یا پانزده ساله‌ی محدودیت‌های ایران و بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، موضوع مهم دیگر«بیانیه ی تفاهم» برداشتن یا تعلیق تحریم‌های جهانی بود که فلج شدن اقتصاد ایران را در پی داشته‌اند.
اگر جمهوری اسلامی و قدرت‌های بزرگ در پایان ماه ژوئن به توافق پایانی برسند، اقتصاد ایران شاهد ورود میلیاردها دلار مسدود شده در بانک‌های خارجی خواهد بود و این کشور قادر خواهد شد نفت خام خود را بدون محدودیت به فروش برساند. به این ترتیب حکومت اسلامی تنها سه ماه فرصت دارد که در زمینه‌ی رفع ابهام‌های پرونده هسته‌ایش اقدام‌های لازم را به عمل آورد. البته تا آن زمان هیچ‌یک از تحریم‌ها لغو یا تعلیق نخواهند شد.
با این حال از فردای اعلام بیانیه «تفاهم» به نوشته‌ی روزنامه‌ی دنیای اقتصاد، چاپ تهران: «بورس تهران با رشد دو هزار و چهارصد واحدی شاخص خود مواجه شده و رکورد پنجاه سال گذشته خود را شکسته است.» از سوی دیگر بهای دلار در برابر ریال باز هم افزایش یافت.
پرسش‌های مهم روز این‌ها هستند: «آیا تفاهم هسته‌ای» در صورت رسیدن به توافق پایانی جان تازه‌ای به اقتصاد فلج شده‌ی ایران خواهد بخشید یا تاثیر «دوپینگی» آن محدود است؟
– آیا آنچه که در بورس تهران به نوشته‌ی روزنامه دنیای اقتصاد رخ داده و رکورد پنجاه ساله شکسته شده یک رخداد طبیعی ارزیابی می‌شود؟
– در زمینه‌ی نفت و خودرو گفت‌وگوهای مقدماتی بین ایران و برخی سرمایه‌گذاران بزرگ غربی آغاز شده است. آیا شرکت‌های آمریکایی و اروپایی به یک اندازه از این موقعیت تازه بهره خواهند برد؟
رادیو زمانه با دو کارشناس و استاد اقتصاد جمشید اسدی در پاریس و حسن منصور در لندن این پرسش ها را در میان می‌گذارد.
ترک نشست لوزان از سوی لاوروف در 30 مارس (3 روز پیش از اعلام تفاهم) باعث دلخوری جان کری وزیر امور خارجه آمریکا شد و ظاهرا کری شخصا با لاوروف تماس گرفته و از او خواسته تا به مذاکرات بپیوندد، ولی وزیر امور خارجه روسیه به این دعوت همتای آمریکایی اعتنایی نکرده و ترجیح داده معاونش به جای او ریاست هیات روسی حاضر در گفت و گوها را به دست گیرد.
لاوروف میدانسته این اعلامیه هیجگونه ضمانت اجرایی ندارد.
farid / 09 April 2015
از این کارها اگر پولی وارد شود خود خامنه ای و آخوندهای حکومتی و وابستگانشان بهره می برند و حکومت سوریه و حزب اله لبنان و سران غزه و کسانی که در عراق با پول ایران مشغول ساخت گنبد و گلدسته و حرم و …. هستند. چیزی اگر بماند شاید اثری گذرا بر وضع مردم گرسنه بگذارد. مسئله اصلی ساختار حکومت اسلامی و این ولایت فقیه است که بر هستی این کشور چنگ انداخته و ول کن هم نیست.
دهوند / 11 April 2015