وقتی غربی‌ها از حمایت مجازی «روژآوا» خسته می‌شوند

در حال حاضر شنیدن زبان انگلیسی به لهجه بریتانیایی در منازعات سوریه و عراق، چیز چندان عجیب و غریبی نیست. برپایه‌ گزارش‌هایی که تاکنون منتشر شده‌اند، حدود ۵۰۰ شهروند بریتانیایی به نیروهای «دولت اسلامی» در سوریه و عراق پیوسته‌اند. “جان جهادی”؛ همان کسی که در ویدئوهای داعش در مقام جلاد ظاهر می‌شود، از معروف‌ترین آنهاست.

اما در میان این اخبار، ماجراهای دیگری نیز قابل توجه هستند. روز ۲۲ نوامبر روزنامه گاردین در بخش ناظران خود گزارشی را منتشر کرد که موجب شگفتی خوانندگانش شد. گاردین نوشته بود که دو جوان انگلیسی به سوریه رفته‌اند تا این بار نه با داعش، بلکه علیه داعش بجنگند.

«جیمزهوگز» و «جیمی رید» تنها دو نفر از میان آن دسته شهروندان غربی‌ هستند که هم‌اکنون به نیروهای «ی‌پ‌گ» یا «یگان‌های مدافع خلق» در کردستان سوریه پیوسته‌اند.

خبرهای مربوط به سفر این دو انگلیسی، در صفحه‌‌‌ای فیس‌بوکی به نام «شیرهای روژآوا» به روز می‌شود که ماه گذشته ایجاد شده است. کاربران زیادی این صفحه را دنبال می‌کنند.

این صفحه‌ فیسبوکی از افراد خارجی‌ دعوت می‌کند تا به منطقه‌ روژآوا بروند و علیه نیروهای «دولت اسلامی» بجنگند. «روژآوا» در زبان کردی در معنی «غرب» است و اشاره به کردستان غربی یا کردستان سوریه دارد.

به نظر می‌رسد که تلاش‌‌ها برای جذب افراد در این کارزار نیز موفقیت‌آمیز بوده است. در صفحه‌ فیسبوکی «شیرهای روژآوا» عکس‌هایی منتشر شده است که حکایت از همکاری برخی از چریک‌های مسلح از کشورهای غربی با نیروهای «ی‌پ‌گ» دارد.

این صفحه‌ فیس‌بوکی‌‌ مخاطبان پرشماری هم دارد و تاکنون بیش از بیست و چهار هزار نفر آن را به اصطلاح «لایک » کرده‌اند. معمولاً زیر هر عکسی که در این صفحه منتشر می‌شود، مخاطبان زیادی پیغام‌هایی مبنی بر پشتیبانی‌ می‌گذارند. تعداد زیادی از کاربران هم با گذاشتن پیغام‌های خود در این صفحه، برای پیوستن به نیروهای «ی‌پ‌گ» ابراز تمایل می‌کنند.

برای نمونه، یکی از کاربران از لندن نوشته است: «من هر زمان که لازم باشد، آماده‌ام؛ من یک نظامی بازنشسته ایتالیایی هستم.» یکی دیگر از کاربران این صفحه نوشته است: «من از کشور غنا در غرب آفریقا هستم و بسیار مایلم که با نیروهای دولت اسلامی بجنگم.»

به نظر می‌رسد که «هاگز» و «رید» از طریق یک آمریکایی با نام «جردن ماتسون»، با نیروهای «ی‌پ‌گ» آشنا و مرتبط شده‌اند.

«ماتسون»، یک سرباز ۲۸ ساله آمریکایی، اهل «ویسکانسین» در شمال شرق آمریکا است. وی چندین ماه است که به «یگان‌های مدافع خلق» در روژآوا پیوسته است. «ماتسون» در ماه اکتبر گذشته به یو‌اس‌ای تودی گفته بود: «من از حمایت آنلاین خسته شده بودم!. او اضافه کرده بود که «تنها پنج دقیقه وقت‌گذاشتن و تعریف و تمجید کردن، راه به جایی نخواهد برد!»

«ماتسون» در حال حاضر به چهره‌ای رسانه‌ای تبدیل شده است. به نظر می‌رسد که او از این خوشحال است که به نوعی نماینده‌ غربی‌هایی شده است که با نیروهای کرد‌ها علیه داعشی‌ها می‌جنگند. ماتسون در صفحه‌ فیسبوک خود هواداران زیادی دارد و خیلی هم دوست دارد که در برابر دوربین قرار گیرد.

بنا به برخی از گزارش‌ها، «ماتسون» بلافاصله پس از ورودش به سوریه زخمی می‌‌شود؛ او هم‌اکنون این را وظیفه خود می‌داند که خارجی‌های بیشتری را جذب نیروهای ی.پ.گ کند تا به جنگ آنها علیه داعش بپیوندند. او به سی‌ان‌ان گفته است: «من همکاران نظامی سابقی از کشورهای مختلفِ شرق اوپا، غرب اروپا، کانادا، آمریکا، استرالیا دارم که دوست دارند به ی‌پ‌گ بپیوندند.»

ماتسون در صفحه‌ فیسبوک شخصی‌‌اش، شهروندان کشورهای غربی‌ها را ترغیب می‌کند تا عضو صفحه‌ «شیرهای روژاوا» شوند. صفحه‌ای که به گفته‌ او به طور رسمی به نیروهای ی‌پ‌گ وابسته است.

چندی قبل، عکسی در توئیتر منتشر شد که «ماتسون» و «رید» و «هاگز» را در کنار هم نشان می‌داد.

به هر روی به نظر می‌رسد که برخلاف برخی از افراد مانند آن دوچرخه سوار آلمانی یا یک دختر نوجوان انگلیسی که به روژآوا رفته‌اند، «هاگز» و «رید» وابستگی یا پیوند مشخصی نیز با «کرد‌ها» این منطقه نداشته‌اند. «هاگز» که تا همین اواخر در ارتش بریتانیا خدمت می‌کرده و در افغانستان مشغول به کار بوده است.

بر اساس گزارش گاردین، «رید» نیز در ارتش فرانسه آموزش دیده است. تصمیم آنها برای سفر به سوریه ظاهراً بر پایه‌ روایت‌هایی بوده است که آنها از موقعیت و شرایط زندگی در کوبانی شنیده بودند: منطقه‌ای کردنشین‌ در شمال سوریه که در ماه‌های اخیر مورد هجوم نیروهای «دولت اسلامی» قرار گرفته است.

از نگاه هواداران و کسانی که صفحه‌ «شیرهای روژآوا» را دنبال می‌کنند، این چریک‌ها همانند آن مبارزانی هستند که در جریان جنگ‌های داخلی اسپانیا در «گردان‌های بین‌المللی» حضور داشتند و علیه نیروهای فالانژ ژنرال فرانکو می‌جنگیدند.

از سویی دیگر، توجه‌ زیاد و ناگهانی به اخبار سفر این دو بریتانیایی به منطقه‌ روژوا به بحث‌های سیاسی نیز در خود جامعه بریتانیا منجر شده است.

«گراهام پنروز» که خود را سخنگوی «هاگز» و «رید» معرفی می‌کند، در بیانیه‌ای، برخی اظهار نظرها که این دو انگلیسی را «مزدور» معرفی می‌کنند، محکوم کرده است. او می‌گوید که آنها آدم‌های کاملاً معمولی هستند که توانسته‌اند کاری خارق‌العاده انجام دهند.

پنروز به شبکه جهانی “بی‌بی‌سی” گفته است که هیچ سندی دال بر مزدوری آنها یا اینکه آنها در قبال دریافت پول به روژآوا رفته‌اند وجود ندارد.

هرچند دیوید کامرون، نخست‌وزیر بریتانیا گفته است که باید بین جنگیدن با «دولت اسلامی» و جنگیدن با نیروهای کرد، تفاوت اساسی قائل شد؛ اما واقعیت امر این است که سفر «هاگز» و «رید» یا سایر افرادی مانند آنها، می‌تواند دردسرهایی هم برای دولت بریتانیا فراهم کند.

در ماه سپتامبر گذشته، دفتر نخست‌وزیر بریتانیا در لندن بیانیه‌ای منتشر کرد و در جریان آن مردم را از پیوستن به جبهه‌های جنگ بازداشت. این بیانیه هشدار داده است که چنین افرادی ممکن است که با جریمه‌‌های نقدی مواجه شوند.

با این حال، در اظهار نظر نخست‌وزیری آمده است که «دولت بریتانیا، قوانین مختلفی در مواجهه با موقعیت‌های مختلف دارد و صرف جنگیدن در جبهه‌ای خارجی، جرم محسوب نمی‌شود. مسئله به ماهیت مبارزه و فعالیت‌های فردی در آن جبهه‌ بر می‌گردد.»

البته مسئله‌ی دیگری نیز مطرح است. واقعیت این است که نیروهای «ی‌پ‌گ» در کردستان سوریه، به حزب کارگران کردستان ترکیه یا «پ‌ک‌ک» وابسته‌اند. جریانی که به رغم تمامی همدلی‌ها با نیروهای کرد در سطح جهانی، کماکان از سوی وزارت خارجه‌ آمریکا به عنوان «گروهی تروریستی» شناخته می‌شود.

منبع: واشنگتن پست، ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴