با وجود ادامه تحریم‌ها علیه ایران، صادرات آلمان به ایران در هشت ماه نخست سال ۲۰۱۴ نزدیک به ۳۳ درصد افزایش داشته است.
به‌گزارش رویترز، اداره آمار دولت آلمان اعلام کرده است که از ماه ژانویه تا ماه اوت، صادرات این کشور به ایران نسبت به بازه زمانی مشابه در سال گذشته، ۳۲/۷ درصد، معادل ۱/۶ میلیارد یورو افزایش یافته است.
بر اساس این آمار، در سال ۲۰۱۳ صادرات آلمان به ایران تقریبا ۲۶ درصد کاهش داشت و در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۱ این میزان بیش از ۱۸ درصد بود. دلیل کاهش صادرات در این سال‌ها تحریم‌های جهانی علیه ایران بود. کشورهای غربی احتمال می‌دادند که جمهوری اسلامی تحت لوای «برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای» خود در راه دستیابی به سلاح هسته‌ای تلاش می‌کند. با وجود ادامه مذاکرات هسته‌ای و توافق اولیه با ایران، این احتمال و بخشی از تحریم‌ها همچنان باقی است.
ینس ناگل، کارشناس بازرگانی خارجی آلمان، دلیل افزایش صادرات آلمان به ایران در سال جاری را «کاسته شدن تحریم‌ها از آغاز سال» عنوان کرد و گفت: «این گام‌های به‌نسبت کوچک چرخش بزرگی در تغییرات امسال بود.»
ایران در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳ / ۳ آذرماه ۱۳۹۲ در مذاکره با کشورهای گروه ۱+۵ شامل آمریکا، روسیه، چین، بریتانیا، فرانسه و آلمان پذيرفت که غنی‌سازی بالای پنج درصد و همچنين ساخت راکتور تحقيقاتی اراک و پيشرفت در مسير پلوتونيوم را متوقف کند. ايران همچنين متعهد شد که دسترسی روزانه به دو پایگاه نطنز و فردو، دسترسی به تأسيسات مجموعه سانتريفيوژها، دسترسی به معادن و کارخانه‌های توليد اورانيوم و دسترسی بيشتر به رآکتور اراک را در اختيار بازرسان آژانس بين‌المللی انرژی اتمی قرار دهد. به این ترتیب توافق اولیه هسته‌ای با کشورهای گروه ۱+۵ موجب شد تا برخی از تحریم‌ها علیه ایران به حالت تعلیق در آیند.
ینس ناگل می‌گوید از زمان توافق اولیه تاکنون کشتی‌های اروپایی تا حدی توانسته‌اند نفت ایران را وارد کنند. همچنین نقل و انتقال پول نیز تا حدودی راحت‌تر شده است.
این اقدامات می‌توانند مقدمه لغو کامل تحریم‌ها، در صورت توافق نهایی ایران و کشورهای ۱+۵ باشند. مهلت نهایی مذاکرات هسته‌ای ایران با کشورهای ۱+۵ روز ۲۴ نوامبر / ۳ آذر سال جاری است.
ینس ناگل می‌افزاید: «آلمان به‌طور سنتی شریک اصلی تجاری ایران در اروپا بوده است. اقتصاد آلمان می‌تواند از آرامش وضعیت به‌طور ویژه‌ای بهره ببرد.»
تقاضای ایران به‌طور عمده ماشین‌آلات، وسایل نقلیه و مواد شیمیایی ساخت آلمان است. در مقابل ایران به‌ویژه انرژی، مواد خام و محصولات کشاورزی به آلمان صادر می‌کند.
ینس ناگل با بیان این‌که «ایران دارای یک طبقه میانی مصرف‌کننده خوب، متخصصان تحصیل‌کرده و منابع طبیعی بسیار است»، افزود: «ایران به‌مدت یک دهه از تجارت جهانی جدا شد. به همین دلیل ظرفیت بالای سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، کارخانه‌های صنعتی و صنعت نفت دارد».
به‌گفته وی با این حال مبادلات تجاری با ایران بستگی به پیشرفت‌های سیاسی دارد. مشکل‌تر از هر چیز پرداخت‌های بانکی است، چرا که بانک‌هایی که با ایران معامله کنند مورد تحریم‌های شدید آمریکا قرار می‌گیرند.