در ماههای اخیر شمار زیادی از روزنامهنگاران و نویسندگان کشور اتیوپی دستگیر و روانه زندان شدهاند.
به گزارش روزنامه سوئدی داگنز نی هتر (DN)، در تازهترین رویدادها در این زمینه، تمسقن دسالگن، روزنامهنگار اتیوپیایی که در روزهای اخیر دستگیر شده به سه سال زندان محکوم شده است.
این روزنامهنگار، به انتشار افترا و دروغ به قصد تحریک اذهان عمومی علیه دستگاه دولتی متهم شده است. دسالگن اما این اتهام را رد کرده است.
این روزنامهنگار در سال ۲۰۱۲ میلادی سلسله مقالاتی را در روزنامه «فته» با هدف جلب بیشتر افکار عمومی به ضرورت های آزادیهای اجتماعی و صنفی منتشر کرد. حال این مقالات باعث شده است تا دولت اتیوپی وی را متهم به تحریک اذهان عمومی علیه دولت کند.
در پی دستگیری این روزنامهنگار، روزنامه فته نیز به حکم دولت اتیوپی، تعطیل و از ادامه فعالیت منع شده است.
کمیته حقوق بشر سازمان ملل بارها اتیوپی را به نقض حقوق بشر متهم کرده است. از جمله به دولت این کشور انتقاد کرده است که به نام مبارزه با تروریسم، با اتهاماتی ساختگی، علیه منتقدان خود پروندهسازی میکند.
سخنگوی کمیته روزنامهنگاران معترض در آمریکا، تام رودس، در واکنشی رسانهای، ضمن محکوم کردن حکم تمسقن دسالگن گفته است: «با محکومیت هر روزنامهنگاری و انتقال آنها به زندان، اتیوپی بیش از پیش با آزادی بیان و دموکراسی فاصله میگیرد.»
علاوه بر روزنامهنگاران اتیوپیایی، چند تن از روزنامهنگاران رسانههای کشورهای مختلف نیز در زندانهای این کشور بهسر میبرند.
دو سال پیش، دو روزنامه نگار سوئدی، مارتین شیبی و یوهان پرشون، پس از ۴۳۸ روز اسارت در زندانهای اتیوپی، در پی اعتراضهای فراوان بینالمللی، آزاد و به کشور خود بازگشتند.
یوهان و مارتین پس از بازگشت به سوئد، بنیادی را برای حمایت از نویسندگان و روزنامه نگاران زندانی راه اندازی و علاوه بر این، خاطرات خود از حضور در زندان اتیوپی را نوشته و منتشر کردند.
یوهان و مارتین تا به امروز تمامی درآمد حاصل از فروش این کتاب را که با استقبال قشر کتابخوان رو به رو شده است، صرف حمایت از نویسندگان و روزنامهنگاران زندانی کردهاند.
در همین زمینه، مارتین به مناسبت ۵۰ سالگی داوید ایساک، روزنامهنگار اریترهای که بیش از ۱۳ سال است در زندان بهسر میبرد، فیلمی ساخته که در آن از شرایط دشوار زندانهای اتیوپی و اریتره سخن گفته میشود.
اریتره که در سال ۱۹۹۳ از اتیوپی جدا شده است، از حیث فشار و سرکوب روزنامهنگاران و نویسندگان، شرایطی مشابه وضعیت کشور خاستگاه خود را دارد.
بر این اساس اگرچه در طی سالهای اخیر عفو بینالملل، روزنامهنگاران بدون مرز، کانونهای نویسندگان و پن جهانی همراه با دهها نهاد حقوق بشری برای آزادی داوید ایساک تلاش کردهاند، اما تلاش آنان تا به امروز بینتیجه بوده است.
سازمان عفو بینالملل در روزهای اخیر لینکی را حاوی یک کارت پستال الکترونیکی روی نت قرار داده بود تا علاقهمندان بتوانند به مناسبت ۵۰ سالگی داوید ایساک، برای وی کارت تبریک بفرستند.
این سازمان شب گذشته اعلام کرد که ماموران اریترهای از رسیدن کارتها به داوید ایساک خودداری کردهاند.