تظاهرات هوادران «جنبش چتر» در هنگ گنگ در شامگاه جمعه سوم و صبح روز شنبه چهارم اکتبر به خشونت کشیده شده است. حدود هزار نفر در یکی از مناطق پر جمعیت هنگ کنگ با نیروهای لباس شخصی درگیر شدهاند.
به گزارش خبرگزاری رویترز هیچ پلیس اوینفورم پوشی در این محدوده مشاهده نشده، اما منطقه پرتراکم مونگ کوک به داشتن باندهای تبهکار مشهور است. با این‌حال لباس شخصی‌هایی که با تظاهرکنندگان و دانشجویان برخورد کردهاند، مدعی شدهاند از رفتار آن‌ها به ستوه آمده‌اند زیرا تظاهرات هواداران «انتخابات آزاد» زندگی‌شان را مختل کرده است.
دانشجویان اما پلیس را متهم می‌کنند که اجازه داده است افرادی با لباس شخصی به آن‌ها حمله کنند. آن‌ها می گویند این احتمال وجود دارد که لباس شخصی‌ها در دور تازه حملات خود از سلاح سرد و چاقو برای حمله به دانشجویان استفاده کنند.
دانشجویان می‌گویند با این وضعیت دیگر به دنبال گفتگو و مذاکره با دولت هنگ کنگ نیستند. پیش‌تر اعلام شده بود دانشجویان پیشنهاد مذاکره با نمایندگان دولت را پذیرفته‌اند.
معاون هیئت امنیتی شورای قانون‌گذاری هنگ کنگ نیز رییس دولت را متهم به سازمان‌دهی باندهای تبهکار و لباس شخصی‌ها برای حمله به تظاهرات‌کنندگان و دانشجویان کرده است. جیمز تو می‌گوید دولت هنگ کنگ افرادی را به طور ویژه برای برخورد با شهروندان آموزش داده است.
به گزارش خبرگزاری رویترز در آخرین درگیری‌ها حداقل ۱۸ تظاهرکننده و ۶ مامور پلیس زخمی شدهاند. پلیس می‌گوید ۱۹ نفر را دستگیر کرده است که در میانشان ۸ نفر مجرم سابقه‌دار نیز هستند.
اتحادیه دانشجویان اعلام کرده دولت هنگ کنگ باید به طور شفاف در مورد دلایل خشونت‌ها و افرادی که در منطقه مونگ کوک به دانشجویان حمله ور شدهاند توضیح دهد وگرنه مذاکره‌ای در کار نخواهند بود. با انصراف دانشجویان از مذاکره با دولت، مشخص نیست سرانجام اعتراض‌ها در هنگ کنگ به کجا می‌انجامد.
اختلاف اصلی بر سر نحوه برگزاری انتخابات در سال ۲۰۱۷ است. چین که هنگ کنگ را تحت حاکمیت خود دارد می‌گوید از سه سال آینده مردم این کشور قادر خواهند بود خودشان دولتشان را انتخاب کنند، به شرط آن‌که نامزدها از صافی نظارت حزب کمونیست چین عبور کرده باشند.
دانشجویان نظارت چین را بر انتخابات داخلی خود قبول ندارند. تظاهرات اعتراض آمیز آن‌ها اکنون به دلیل استفاده از چتر، «جنبش چتر» خوانده می‌شود.
هنگ‌کنگ از سال ۱۹۹۷ از تحت حمایت بریتانیا خارج شده و اداره امور آن طبق فرمول «یک کشور، دو نظام» انجام می‌شود. این فرمول امکان خودگردانی و دموکراسی محدود را به دولت محلی می‌دهد اما تصمیمات کلان را بر عهده چین می‌گذارد.
کپی چماقداران حکومتی ایران .
Neda / 04 October 2014