دوم اکتبر اولتیماتوم تظاهرکنندگان به نخست‌وزیر هنگ‌کنگ برای استعفا یا پذیرش مطالبات آنها به پایان می‌رسد. هزاران نفر ورودی‌های منتهی به دفتر لئونگ را مسدود کرده و شعار می‌دهند.
دانشجویان معترض هنگ‌کنگی از شامگاه جهارشنبه اول اکتبر، دور دفتر نخست‌وزیر گرد آمده و علیه او شعار می‌دهند. معترضان راه‌های ورودی به اداره نخست‌وزیری را بلوکه کرده و می‌گویند اگر لئونگ بیرون نیاید و پاسخ آنها را ندهد، دفترش را اشغال می‌کنند.
پنجشنبه دوم اکتبر، مهلت تعیین شده دانشجویان برای پس گرفتن طرح انتخابات به پایان می‌رسد. تجمع معترضان فشرده‌تر شده و ده‌ها پلیس نیز در محل حضور دارند. خبرگزاری فرانسه می‌نویسد تعداد تظاهرکنندگان در طول شب نزدیک سه هزار نفر بود.
بست‌نشینی دانشجویان به مراکز مالی و اقتصادی هنک‌گنک هم کشیده شده است. روز چهارشنبه اول اکتبر، دانشجویان از فرصت سالگرد پیروزی حزب کمونیست چین استفاده کرده و وابستگی دولت محلی به چین را به چالش کشیدند. انبوه معترضان، در این مراسم که «روز ملی» هنگ‌کنگ نامیده می‌شود، سرود ملی چین را دست انداختند و علیه سیاستمداران داخلی و چینی شعار دادند. آنها لئونگ را دست‌نشانده چین خواندند.
دلیل اعتراض‌های دانشجویان، تصمیم رهبری پکن است که تازه از سال ۲۰۱۷ امکان انتخابات آزاد در هنگ‌کنگ را فراهم می‌کند اما دست رای‌دهندگان را برای داشتن نامزدی مستقل و آزاد باز نمی‌گذارد. طبق تصمیم دولت پکن، انتخابات به شرط تعیین صلاحیت نامزدها در یک کمیته چینی برگزار خواهد شد.
یک دلیل دیگر گسترده شدن اعتراضات به شکاف اقتصادی، فقیر شدن قشری از جامعه و افزایش بی‌رویه بهای زمین و خانه در هنگ‌کنگ باز می‌گردد. مخالفان، دولت لئونگ را متهم به ناکارایی در ترمیم این شکاف‌ها می‌کنند.
اعتراضات هنگ کنگ به «انقلاب چتر» نیز معروف شده است. معترضان ابتدا برای حفظ خود در برابر گاز اشک‌آور و تابش آفتاب از چتر استفاده می‌کردند اما به سرعت چتر تبدیل به نمادی برای این اعتراض‌ها شد.
این اعتراضات دولت چین را با بی سابقه‌ترین بحران سیاسی پس از ماجرای «میدان تیان آن من» پکن در ۱۹۸۹ میلادی مواجه کرده است. رهبران حزب کمونیست بیمناک هستند که از یک سو دامنه اعتراضات هنگ کنگ به داخل خاک چین کشیده شود و از سوی دیگر اعظای امتیازهای بیشتر به هنگ‌کنگ برای برگزاری انتخابات، کنترل این بندر بازرگانی را از دست چین خارج سازد.
وانگ یی، وزیر خارجه چین که در حال حاضر در آمریکاست، نسبت به هرگونه تظاهرات “غیرقانونی” در هنگ‌کنگ هشدار داده است. او در دیدار با جان کری، وزیر خارجه ایالات متحده گفت که موضوع هنگ‌کنگ مسئله داخلی چین است: «همه کشورها باید به حاکمیت ملی چین احترام بگذارند.»
وانگ یی افزود که دولت محلی هنگ‌کنگ توان روبه‌رو شدن با وضعیت کنونی و رسیدگی مناسب به آن را در انطباق با قانون دارد. جان کری هم در این دیدار خواستار آن شد که مقامات هنگ‌کنگ خویشتن‌دار مانده و به حق تجمع تظاهرکنندگان احترام بگذارند.
هنگ‌کنگ از سال ۱۹۹۷ از حمایت بریتانیا خارج شده و اداره امور آن طبق فرمول «یک کشور، دو نظام» انجام می‌شود. این فرمول امکان خودگردانی و دموکراسی محدود را به دولت محلی می‌دهد اما تصمیمات کلان را بر عهده چین می‌گذارد.
آزادی بیان، عقیده، تجمع و آزادی رسانه‌ها، در این متروپل اقتصادی و بازرگانی، خلاف آزادی‌های تجاری و مالی محدود است.