تلویزیون سوئد، فیلم «پی‌پی جوراب بلند» را از هرگونه گفت‌وگو و عبارتی که مخاطب را با شائبه نژادپرستی آزار دهد، پاکسازی کرده است.

پی پی جوراب بلند 2
سریال و فیلم «پی‌پی جوراب بلند» تاکنون با نام‌های مختلف در حدود ۶۰ کشور دنیا نمایش داده شده است.

بخش فرهنگی تلویزیون سوئد خبر داده است که نسخه جدید فیلم «پی‌پی جوراب بلند» به شکل دی وی دی را از واژگان و عباراتی که می‌تواند برای ملیت‌های گوناگون آزاردهنده باشد و در ذهن مخاطبان شائبه نژادپرستی ایجاد کند، پاکسازی کرده است.

در نسخه اصلی «پی‌پی جوراب بلند» که در سال ۱۹۶۹ تولید شده است در یک صحنه، «پی‌پی» از پدرش چون «شاه سیاه» negerkung نام می‌برد که در نسخه جدید به «شاه» تغییر پیدا کرده و کلمه سیاه در گفت و گوها پاک شده است. این کلمه در ادبیات سوئدی، بار و لحن تحقیری  دارد.

تلویزیون سوئد همچنین اعلام کرده، صحنه‌ای که «پی‌پی»، ادای یک چینی را درمی‌آورد نیز حذف شده است چراکه می‌تواند برای تماشاچی «امروزین و برابری‌خواه» و به ویژه برای کودکان و نوجوانان چینی آزاردهنده باشد.

پائوله ته روساس هوت، رئیس بخش فروش برنامه و کپی رایت تلویزیون سوئد در این زمینه گفته است: «باور ما این است که مخاطبان ما کودکان هستند و ما فکر می‌کنیم این کودکان وقتی در این فیلم چنین عبارات و صحنه‌هایی می‌بینند یا می‌شنوند می‌تواند برایشان غم‌انگیز و  تحقیرآمیز جلوه کند.»

سریال و فیلم «پی‌پی جوراب بلند» که سال ۱۹۶۹ از روی کتاب داستانی به همین نام نوشته آسترید لیندگرن نویسنده سوئدی ساخته شده، در سال ۱۳۵۷ از شبکه دو تلویزیون ایران برای نخستین بار به نمایش درآمد و بارها تکرار شد.

«پی‌پی»، دختری بازیگوش، باهوش و با قدرت بدنی زیاد است که به چهره محبوب داستانی در سراسر جهان تبدیل شده است. سریال و فیلم «پی‌پی جوراب بلند» تاکنون با نام‌های مختلف در حدود ۶۰ کشور دنیا نمایش داده شده است.

ماجراهای تنتن و میلو

دو سال پیش، در سپتامبر سال ۲۰۱۲ میلادی، بهرنگ میری خواننده رپ و مدیر پروژه فرهنگی بخش کودکان و نوجوان خانه فرهنگ استکهلم، در واکنش به بخش‌هایی از مجموعه داستان مصور «ماجراهای تن تن و میلو»، اقدام به جمع‌آوری این کتاب از کتابخانه «خانه فرهنگ» کرد.

ماجراهای تَن‌تَن و میلو نوشته ژرژ رمی از معروف‌ترین داستان‌های مصور است که تاکنون به بیش از ۱۵۰ زبان ترجمه شده است.

این مجموعه کتاب درباره اتفاق‌هایی است که برای تن تن خبرنگار کاوشگر و ماجراجو و میلو سگ باهوش و وفادار او می‌افتد.

ماجراهای تن تن و میلو
ماجراهای تَن‌تَن و میلو نوشته ژرژ رمی از معروف‌ترین داستان‌های مصور است که تاکنون به بیش از ۱۵۰ زبان ترجمه شده است.

بهرنگ میری در گفت‌وگویی با روزنامه داگنز نی‌هتر (DN) گفته بود که این کتاب‌ها را به دلیل «زاویه‌دید نژادپرستانه» و نگاه «تبعیض‌آلود به سیاهپوستان» از بخش کتاب‌های کودکان و نوجوانان خارج کرده است.

این فعال فرهنگی همچنین از همکاران خود خواسته بود تا کتاب‌های دیگری را نیز که دارای محتوای خارجی‌ستیزی، نژادپرستی و ضدیت باهمجنسگرایان هستند، از بخش کودکان و نوجوانان خارج کنند.

این اقدام با انتقادهای زیادی روبه‌رو شد و خانه فرهنگ را وادارساخت تا از انجام این اقدام و انتقال کتاب‌های تن تن از این کتابخانه جلوگیری کند.

تصمیم این هنرمند و فعال فرهنگی اگرچه شتابزده بود و با واکنش رسانه‌ها روبه‌رو شد، اما به بحثی جدی در زمینه چالش میراث فرهنگی جهان با دستاوردهای دموکراسی‌خواهی و برابری طلبی دامن زد.

مخالفان جمع‌آوری کتاب‌های تن تن معتقد بودند که «دسترسی به محتوای آزاد حق کودکان و همه شهروندان است».

شماری از منتقدان وجود نژادپرستی در این کتاب‌ها را رد کردند. برخی هم گفتند باید فضای گفت‌وگو و بحث به وجود آورد تا کودکان و نوجوانان بتوانند در این زمینه حرف بزنند و خود درباره محتوای این آثار فرهنگی قضاوت کنند.

فردریک استرومبری، مدیر سازمان کمک به داستان‌های مصور در گفت‌وگو با خبرگزاری سوئد (ت ت) گفته بود که نباید به سانسور کتاب‌ها پرداخت و اگر مسائل نادرست یا اشتباهی درکتاب‌ها هست باید درباره آنها حرف زد و بحث کرد.

دیلشا دمیر باگ استن، نویسنده و ژورنالیست نیز به این نکته اشاره کرد که در بسیاری از کتاب‌های معروف و کلاسیک جهان، مسائلی مانند نژادپرستی و مخالفت با همجنسگرایی وجود دارد و نمی‌توان به این دلیل به سانسور آنها دست زد.

میراث فرهنگی جهان از نمادها و نشانه‌های تبعیض‌آلود ازجمله نژادپرستی، خالی نیست و چالش آن با دستاوردهای جنبش برابری‌خواهی و دموکراسی‌خواهی، در حال حاضر در اروپا و ازجمله سوئد تبدیل به یک بحث جدی شده است.