خوئائو اوبالدو ریبیرو، نویسنده برزیلی در ۷۳ سالگی در ریودوژانیرو درگذشت. او در آثارش هم به اساطیر ملی برزیل توجه می‌کند و هم به بحران‌های اجتماعی، فقر و فحشاء و فساد اقتصادی در این کشور.
ریبیرو در سال ۱۹۸۳ با انتشار رمان «برزیل، برزیل» به شهرت جهانی رسید. منتقدان آثار او را به خاطر قدرت بیانش و وصف‌های جاندار تحسین کرده‌اند. بسیاری از رمان‌های او در شمال شرقی برزیل، در شهر ساحلی سالوادور دا باهیا اتفاق می‌افتد. ریبیرو با به‌کارگیری اساطیر بومی و مشکلات اجتماعی در ایالت باهیا موفق شد، آثاری جهانی بیافریند. به این جهت او از نویسندگانی است که ادبیات اقلیمی را با بیان و زبانی جهانی عرضه کرده‌اند.
از خوئائو اوبالدو ریبیرو در ایران رمان «شکار انسان» به ترجمه احمد گلشیری توسط انتشارات نگاه در سال ۱۳۸۰ منتشر شده است. شخصیت اصلی و ضد قهرمان این رمان که به شکل یک گفتار درونی بلند روایت می‌شود یک «لباس شخصی» و یک مأمور اطلاعاتی است. ریبیرو در این اثر طرحی از شخصیت این مأمور اطلاعاتی، بحران‌های روحی و عاطفی او و همچنین نقش او در سرکوب آزادی‌های مدنی به دست می‌دهد.
خوئائو اوبالدو ریبیرو در سال ۲۰۰۸ جایزه لوئیس دو کاموس، مهم‌ترین جایزه ادبی پرتغال را به دست آورد.
Trackbacks