انتظارها به پایان می‌رسد. کمتر از یک هفته دیگر دیگر سوت آغاز بیستمین جام جهانی تاریخ به صدا در می‌آید. پس از ۶۰ سال میزبانی جام جهانی به برزیل باز می‌گردد. در آخرین فینال در ورزشگاه حماسی و ۲۰۰ هزارنفری ماراکانا، اروگوئه ۲ بر ۱ برابر برزیل میزبان پیروز شد.
۲۰۰ میلیون برزیلی که عاشق فوتبال هستند، با وجود مشکلات اقتصادی و اجتماعی، با هم متحد شدند تا تیم‌های برگزیده ۲۰۹ تیم ملی عضو فیفا – فدراسیون جهانی فوتبال – را به هم پیوند دهند.
برزیل کشور فوتبال است. دادن میزبانی جام جهانی به برزیل مثل زمانی است که بازی‌های المپیک به یونان برگردد.
این کشور بزرگ و پرشور فوتبال ۵ بار قهرمان جهان شده رویای بهتری برای میلیون‌ها دوستدار فوتبال در جهان وجود ندارد که بار دیگر فینال جام جهانی را در ورزشگاه بازسازی‌شده ماراکانا تماشا کنند.
هیچ کشور اروپایی تا به حال موفق نشده در خاک برزیل و سرزمین آمریکای جنوبی قهرمان جهان شود. جالب است که همه کشورهایی که پیش از این قهرمان جهان شدند، در این جام جهانی برزیل حاضرند.
تب جام جهانی بالاست. روز ۲۸ مه استرالیا نخستین تیم شرکت‌کننده بود که وارد برزیل شد، بعد کرواسی و ایران مستقر شدند. ورزشکاران ۲۸ کشور دیگر تا روز ۱۱ ژوئن به برزیل می‌رسند، یک روز پیش از مراسم گشایش بیستمین جام جهانی تاریخ و دیدار برزیل برابر کرواسی.
برزیل در سال‌های اخیر دستاوردهای موفقیت‌آمیز اقتصادی داشته بدون فراموش کردن بن‌بست‌های آن؛ کشوری که در آن ۵۶ هزار و ۳۳۷ تن در سال ۲۰۱۲ به قتل رسیده‌اند.
ژان ژاک فونتن، روزنامه‌نگار فرانسوی، پس از سفری طولانی به برزیل کتاب تلخ و تندی نوشته که به‌تازگی به بهانه جام جهانی منتشر شده است. صحنه‌های تکان‌دهنده درگیری پلیس و فروشندگان مواد مخدر، مسائل بحث‌انگیز اقتصاد، فاصله‌ی بین طبقات فقیر و ثروتمند، محیط زیست، فساد دولتی میراث دیکتاتوری نظامی، وضعیت مذهبی و البته سکس آزاد.
۱۲ ورزشگاه بسیار پیشرفته برای بیستمین دوره جام جهانی در برزیل، سرزمین توپ گرد، ساخته یا بازسازی شده‌اند.
بیش از ۱۱ میلیارد یورو هزینه برای آن‌ها صرف شده است. جالب اینجاست برای آن که جلوی اعتراض بومیان آمازونی را بگیرند، یکی از این ورزشگاه‌ها در شهر مانائوس در آمازون و یکی از گرم‌ترین مکان‌های برزیل با گنجایش ۴۲ هزار نفر ساخته‌شده با نام «آره نا آمازونیا» در این ورزشگاه ۴ بازی جام جهانی برگزار می‌شود، از جمله دیدار انگلیس و ایتالیا و آمریکا و پرتغال.
یک روزنامه ورزشی فرانسه گزارش داده بازیکنان ایتالیا برای آمادگی بدنی خود این روزها در سونایی با حرارت ۳۱ درجه تمرین می‌کنند.
به دلیل بزرگی برزیل تیم‌های شرکت‌کننده باید برای مسابقه‌های دور نخست مسافت‌های عجیبی را برای رفت‌وبرگشت از محل اردو به ورزشگاه‌ها طی کنند: آمریکا در بالای جدول قرارداد که باید بیش از ۱۴ هزار کیلومتر سفر کند. بلژیک کمترین مسافت را در زمان دور نخست طی می‌کند ۱۹۸۴ کیلومتر؛ ایران در مکان ۲۸ باید ۴۵۹۲ کیلومتر سفر کند.
تیم ایران همراه ۱۵ کشور از ۳۴ شرکت‌کننده، در شهر سائوپولو اقامت دارد – در منطقه گارالیوس.
این تیم در چهارمین حضورش در جام جهانی فوتبال با تیم‌های آرژانتین یکی از مدعیان قهرمانی؛ نیجریه قهرمان آفریقا و بوسنی هرزگوین که برای نخستین بار در تاریخش انتخاب شده، رقابت دارد.
در گروه اف آرژانتین با ستارگان مشهورش چون لیونل مسی که امیدوار است به آمادگی کامل برسد، بخت نخست بالارفتن از این گروه را دارد. مبارزه اصلی بین ایران، بوسنی و نیجریه برای مکان دوم است که اجازه می دهد یکی از آن‌ها به دور دوم صعود کنند.
در برنامه بعدی جام جهانی از نگاه زمانه به بررسی وضعیت ۲۳ بازیکن انتخاب‌شده ایران؛ دیدارهای تدارکاتی‌اش و شانس‌های احتمالی ایران برای بالا رفتن از گروه مقدماتی و کارلوس کی‌روش، مربی پرتغالی آن و حاشیه‌های تیم ملی می‌پردازیم. گفت‌وگویی با تهران داشته‌ایم تا ببینیم تب جام جهانی میان ایرانی‌ها هم بالاست و چگونه به تیم ملی فکر می‌کنند.
«رادیو زمانه»، نظر هیوا یوسفی، روزنامه‌نگار و مفسر فوتبال را در این مورد جویا شده است.