قرارداد ۲۰ میلیارد دلاری مبادله نفت و کالا بین روسیه و ایران آماده امضای طرفین است. گفته می‌شود بهای نفت ایران در این معامله، چند دلار زیر قیمت جهانی خواهد بود.

Oil export

خبرگزاری رویترز از نهایی شدن شرایط برای امضای قرارداد معامله نفت در برابر کالا بین ایران و روسیه گزارش داده است. به نقل از رویترز، کلیه اسناد لازم برای این معامله آماده است و تنها باید بر سر قیمت نفت ایران توافق شود.

طبق این توافق، ایران به ازای تحویل نفت به روسیه، مواد خوراکی، ماشین‌آلات و مواد اولیه دریافت می‌کند، اما کالاهای دریافتی شامل اقلام و تجهیزات نظامی نخواهند بود. رویترز از قول دو منبع مطلع نوشته که حجم این معامله ۲۰ میلیارد دلار خواهد بود.

به این ترتیب، ایران می‌تواند برای حدود دو سال  روزانه ۵۰۰ هزار بشکه نفت به روسیه صادر کند. گفته می‌شود که ایران بهای نفت خود  در این معامله را چند دلار کمتر از قیمت جهانی آن منظور کرده است.

رویترز برای نخستین بار در ۱۴ ژانویه ۲۰۱۳ از چنین توافقی خبر داده بود، اما مدیرکل روابط عمومی وزارت نفت ایران آن را تکذیب کرد.

در آبان ۱۳۹۲ بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران به مسکو رفته و با الکساندر نوواک، وزیر انرژی روسیه، دیدار کرد، اما جزئیاتی از مذاکرات نفتی و گازی طرفین در رسانه‌ها منتشر نشد. نوواک چندی بعد در گفت‌وگو با تلویزیون روسیه از تمایل دو کشور به افزایش حجم مبادلات تجاری یاد کرد، اما در مورد معامله تهاتری چیزی نگفت.

فرصت دور زدن تحریم‌ها

هنوز هیچ‌یک از مقام‌های رسمی ایران و روسیه علناَ خبر رویترز و نهایی شدن مقدمات توافق تهاتری نفت/کالا  را تایید یا تکذیب نکرده‌اند.

این معامله به ایران فرصت می‌دهد با وجود تحریم‌‌های بین‌المللی، نفت خود را بیشتر از میزان تعیین شده صادر کند. به عبارت دیگر ایران می‌تواند با اتکاء به قرارداد پایاپای با روسیه، صادرات نفتی خود را ۵۰ درصد افزایش دهد و به نوعی تحریم‌‌ها را دور بزند.

 آمریکا از چنین معامله‌ای ابراز نگرانی کرده و آن را مخل گفتگوهای اتمی جاری دانسته است.

این توافق هم‌چنین امکانی به روسیه می‌دهد تا صادرات نفت خود به چین را ارزان‌تر تمام کند. پکن و مسکو قراردادی ده ساله منعقد کرده‌اند که طبق آن سالانه ده میلیون تن نفت روسیه به چین صادر شود.

مارک دوبوویتس، از بنیاد آمریکایی «دفاع از دموکراسی» می‌گوید ابراز نگرانی امریکا از توافق تهاتری ایران و روسیه، واجد این پیام است که ایالات متحده آماده نیست به خاطر تحریم‌ها، خطر کشمکش‌های وسیع دیپلماتیک را به جان بخرد.