خوزه اميليو پاچِکو، نويسنده، شاعر، پژوهشگر و مترجم نامدار مکزيکی، در ۷۴ سالگی درگذشت.
به‌گزارش آسوشيتدپرس، شورای ملی فرهنگ و هنر مکزيک و انریکه پنیا نیِتو، رئيس‌جمهور اين کشور خبر درگذشت پاچِکو را تأييد کردند.
خوزه اميليو پاچِکو به‌عنوان يکی از شاعران برجسته مکزيک و يکی از مطرح‌ترين نويسندگان داستان‌های کوتاه نيز شناخته می‌شود.
پاچِکو فرزند يک حقوق‌دان بود و در۳۰ ژوئن ۱۹۳۹ در مکزيکوسيتی به‌دنيا آمد.
او در دهه ۱۹۵۰، زمانی که نوجوانی بيش نبود نخستين آثار خود را منتشر کرد و در طول زندگی‌اش چندين جايزه ادبی، از جمله در سال ۲۰۰۴ جايزه پابلو نرودا، در سال ۲۰۰۵ جايزه گارسيا لورکا و سرانجام در سال ۲۰۰۹ جايزه سروانتس، معتبرترين جايزه ادبی کشورهای اسپانيايی‌زبان را دريافت کرد.
خوزه آنتونيو رودريگرز عضو هيئت داوران وقت جايزه سروانتس در آن زمان پاچکو را به‌عنوان “نماينده کل زبان اسپانيايی” و “شاعری استثنايی، عميق، با آزادی انديشه و توانا در خلق جهان خود و همچنين مسلط به زبانی بی‌عيب و نقص” معرفی کرد.
خوزه اميليو پاچِکو در دانشگاه‌های آمريکا و کانادا تدريس کرد و آثار نويسندگان و نمايشنامه‌نويسان بزرگی چون ساموئل بکت، تنسی ويليامز و تی.اس. اليوت را ترجمه کرده است.
از جمله مشهورترین آثار او مجموعه اشعار “بازگشت به سیزیف”، داستان‌های کوتاه “مبارزه در صحرا” و رمان “مرگ در دوردست” هستند.