در سال ۸۹ در ایران، ۲۲/۵ درصد خانوار‌ها «بدون فرد شاغل»، ۵۵/۴ درصد دارای «یک نفر شاغل»، ۱۷/۲ درصد دارای «دو نفر شاغل» و ۴/۹ درصد دارای «سه نفر شاغل و بیشتر» بوده‌اند.

آمار بالا را بانک مرکزی می‌دهد.  طبق محاسبات این بانک، تعداد خانوارهای بدون شاغل در اقتصاد ایران از بیش از دو میلیون و ۹۲۱ هزار خانوار به چهار میلیون و۴۱۰ هزار خانوار افزایش یافته است.

بیکاری اشتغال

در آمار بانک مرکزی دیده می‌شود که درآمد سالانه خانوارهای بدون یک نفر شاغل در سال ۱۳۹۰ به طور میانگین، حدود چهارده میلیون تومان به صورت پولی و غیرپولی بوده است. نزدیک ۴۴ درصد  این درآمد از طریق فروش وسایل دست دوم و اشیاء شخصی و درآمد ناشی از اجاره مسکن بوده است.

در زمان شروع به کار دولت نهم یعنی در سال  ۸۴ تعداد خانوارهای بدون شاغل ۱۵درصد بوده که در فاصله‌ای شش ساله به ۲۱ درصد افزایش یافته است.

در زمان شروع به کار دولت نهم یعنی در سال  ۱۳۸۴ تعداد خانوارهای بدون شاغل ۱۵ درصد بوده که در فاصله‌ای شش ساله به ۲۱ درصد افزایش یافته است.

در این بازه زمانی، به همان نسبت که تعداد خانوارهای بدون فرد شاغل یا تنها یک فرد شاغل بالا رفته، از شمار خانوارهای دارای دو یا سه فرد شاغل کاسته شده است.

به طور نمونه، در سال ۱۳۸۵، تعداد خانوارهای دارای دو فرد شاغل بیش از ۲۰ درصد بود اما در سال ۱۳۹۰ این میزان به ۱۶ درصد کاهش یافت.

ریزش آمار افراد شاغل در خانوارها در این فاصله در حالی صورت گرفته که طبق برنامه چهارم توسعه و شعارهای فراوان دولت، قرار بود سالانه یک میلیون نفر وارد بازار کار ایران شوند.

آن گونه که مرکز آمار ایران در دی ماه ۱۳۹۲ اعلام کرده، جمعیت فعال کشور در پائیز جاری برابر با ۲۳ میلیون و دویست هزار نفر یعنی دویست هزار نفر کمتر از تعداد جمعیت فعال در سال ۱۳۸۵بوده است.

نزدیک ۴۴ درصد  درآمد خانوارهای بدون شاغل از طریق فروش وسایل دست دوم و اشیاء شخصی و درآمد ناشی از اجاره مسکن بوده است.

طبق محاسبات دولت، باید بین سال‌های یاد شده، هشت میلیون نفر به جمعیت فعال کشور اضافه می‌شدند. حسین کمالی وزیر اسبق کار می‌گوید که این کاهش ناشی از ناامید شدن افراد جویای کار و روی آوردن آنها به تحصیل یا عرصه‌های غیررسمی فعالیت اقتصادی است.

حداقل یک بیکار در ۴۳ درصد خانوارها

خبرگزاری مهر در شهریورماه  با استناد به نتیجه یک تحقیق در تهران نوشته بود که در ۴۳ درصد خانوارها حداقل یک بیکار وجود دارد.

این تحقیق که از طریق پرسش از خانواده های تهرانی انجام شده، نشان می‌داد که دست کم یک خانواده از هر دو خانوار درگیر مسئله بیکاری فرزندان خود هستند. پاسخ دهندگان عنوان کرده‌اند ۶۶.۵ درصد خانوارها دارای یک نفر شاغل هستند و حدود ۱۸ درصد نیز گفته بودند که در خانواده ۲ شاغل و یا بیشتر در بازار کار فعالیت می‌کنند.

در ۴۳ درصد خانوارهای تهرانی حداقل یک نفر بیکار وجود دارد و آنها نگران آینده فرزندان خود هستند.

طبق آمارهای رسمی، نرخ بیکاری کشور در سال‌های فعالیت دولت‌های نهم و دهم همواره بالای ۱۰ درصد بود و حدود ۳ میلیون نفر نیروی متقاضی کار پشت درهای بسته بازار کار مانده بودند.

آمارهای غیررسمی نشان می‌دهد نرخ بیکاری فعلی در ایران بالای ۲۰ درصد است و شمار بیکاران نیز به ۵ میلیون نفر می‌رسد.

وزیر اقتصاد دولت روحانی به تازگی عنوان کرده است بزودی بازار کار کشور با ۸ میلیون نیروی متقاضی کار مواجه خواهد شد.

وبسایت “تابناک”  با ابراز نگرانی از نداشتن شغل در ۲۲/۵ درصد از خانوارهای ایرانی می‌نویسد، در شرایط تورمی کنونی حتی کسانی که شاغل هستند، در خط فقر قرار دارند. حال چگونه است که یک پنجم اقتصاد ایران درآمد ندارند؟