«عزيزان…اين، تصويرى زيبا از مجاهدت ملت ايران در همه‌ى صحنه‌هاى زندگى انقلابى اوست…همين مجاهدت كم‌نظير بود كه…در همه‌ى درگيريهاى ملت ايران با شيطان بزرگ، به ملت ما پيروزى و سرافرازى بخشيد. امشب نيز يك بار ديگر حريف قوى‌پنجه و مستكبر طعم تلخ شكست را از دست شما چشيد. خرسند باشيد كه ملت ايران را خرسند كرديد.»
این متن پیام تبریک ۱۱۰ کلمه‌ای خامنه‌ای به مناسبت پیروزی ۲-۱ تیم ملی فوتبال ایران بر امریکا از سری بازیهای جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه بود که طی آن بُرد ایران را «چشاندن طعم تلخ شکست» بر حریف قوی پنجه و «مستکبر» توصیف کرده بود.
نرمش قهرمانانه (اثر سهیل)
مروری بر این پیام تبریک، اینک که مذاکرات هستهای ایران و ۵+۱ به دنبال فرمان «نرمش قهرمانانه» خامنه‌ای با امضای موافقتنامه‌ای به نتیجه‌ای رسیده، از این نظر در خور توجه است که اگر مفاد توافق آنگونه که خامنه‌ای آن را قهرمانانه (مثل برد در بازی فوتبال) می‌خواست، تحقق یافته چرا چندان که باید در پیام تبریک کوتاه او در پاسخ به تبریک روحانی، ذوق زدگی و شادمانی مشاهده نمی‌شود. او در پیام ۷۰ کلمه‌ای خود آورده است که:
«دستیابی به آنچه مرقوم داشته‌اید، در خور تقدیر و تشکر از هیأت مذاکرات هستهای و دیگر دست‌اندر‌کاران است و میتواند پایهٔ اقدامات هوشمندانهٔ بعدی قرار گیرد… ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی‌ها همواره باید شاخص خطّ مستقیم حرکت مسئولان این بخش باشد و چنین خواهد بود ان‌شاء‌الله.»
اگر این توافق آنگونه باشد که خامنه‌ای آن را «ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی» دانسته چرا جشن شادی را در طرف مقابل می‌توان دید و در طرف ایرانی نه؟ چرا ذوق زدگی و شعف، آنگونه که در پیام تبریک فوتبالی خامنه‌ای دیده میشود، در پیام تبریک هستهای او دیده نمی‌شود؟
اگر توافق ژنو آنگونه باشد که خامنه‌ای آن را «ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی» دانسته چرا جشن شادی را در طرف مقابل می‌توان دید و در طرف ایرانی نه؟ چرا ذوق زدگی و شعف، آنگونه که در پیام تبریک فوتبالی خامنه‌ای دیده میشود، در پیام تبریک هستهای او دیده نمی‌شود؟
آنچه در پیام تبریک روحانی به خامنه‌ای مندرج است چیزی نیست بیش از عباراتی کلی که روحانی آن را اثبات «حقانیت…در فعالیت‌های هستهای» با رعایت «حقوق هستهای و حق غنی‌سازی» توصیف کرده است.
کلی گویی مندرج در پیام‌های متقابل تبریک روحانی و خامنه‌ای در حالی است که شخص باراک اوباما در دقایق اولیه امضای قرارداد، پیام تلویزیونی مفصلی را با اشاره به ریز توافقات مخابره کرد و بر دستاوردهای امریکا و متحدانش تاکید کرد.
نگاهی به تفاصیل و جزئیاتی توافقی که تهران متعهد شده به آن پایبند باشد، این پرسش را مطرح می‌سازد که: به چه دلیل خامنه‌ای این توافقات را «ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی» توصیف کرده است در حالی که پذیرفته است تعهداتی را فراتر از سال‌های پایانی دولت خاتمی برعهده بگیرد آن هم فقط در برابر دسترسی به برخی دارایی‌های توقیف شده ایران و برداشته شدن اندکی از تحریمها از صنعت نفت و خودروسازی و پتروشیمی؟
نرمشی که قهرمانانه نبود
جمهوری اسلامی در حالی به پای میز مذاکرات حاضر شد و خود را ملزم به سازشی در حد شکست کرد که تا اندکی پیش خامنه‌ای شرائط اقتصادی کشور را در شرائط بدر و خیبر (نشان از قوت اقتدار) دانسته بود. مواضع رهبری جمهوری اسلامی در برابر تحریمها به شرح زیربود:
– انکار تاثیرگذاری تحریم ها
– فرمان دور زدن تحریم ها
– فرمان اقتصاد مقاومتی برای مقابله با تحریم ها.
اینک این یک حقیقت عریان است که فرمان «دور زدن تحریم» مطلقاً توهمی بیش نبود چرا که طی مذاکرات با ۵+۱، رفع تحریمها خواست اصلی جمهوری اسلامی را تشکیل می‌داد.
روزگاری که رهبر “فرزانه” فرمان اقتصاد مقاومتی در برابر تحریمها را صادر کرده بود، زمانی بود که رئیس وقت بانک مرکزی (بهمنی) شرائط اقتصادی ایران را در شرایط شِعب ابی طالب (دوران رنج محنت مسلمانان صدر اسلام) توصیف کرده بود.
کافی است در ایران یک نظر سنجی صورت گیرد که آیا حتی در میان ارباب قدرت کسی باورمند به ناکارآمدی تحریمها است. اگر نه، چگونه رهبر جمهوری اسلامی، کشور را در پرتگاهی قرار داد که اینک برای نجات از آن پرتگاه دست یاری به سوی امریکا دراز کرده است؟
قدرت نمایی دون کیشوتی
تنها سه هفته پیش از توافق ژنو، خامنه‌ای در سخنانی سرتاسر متوهمانه که به مناسبت بزرگداشت ۱۳ آبان (سالگرد اشغال سفارت امریکا) ایراد کرد، نظامش را در اوج اقتدار و توانمندی ارزیابی کرد و چنین گفت: «از امروز جمهورى اسلامى، هم سلاح دارد، هم پول دارد، هم علم دارد، هم فناورى دارد، هم قدرت ساخت دارد، هم اعتبار بین‌المللى دارد، هم میلیونها جوان آماده به کار دارد… ما اصلاً قابل مقایسه با سى‌سال قبل نیستیم. اتّفاقاً در جبهه مقابل ما وضعیت به‌عکس است؛ آن روز آمریکایى‌ها در اوج قدرت بودند، امروز نیستند.»
به راستی خامنه‌ای چه پاسخی برای پیروانش دارد که اگر نظام تحت امر او این چنین در اوج اقتدار و عظمت است، چرا باید به توافقی با ۵+۱ دست زند که باراک اوباما با نظر به آن، رفع تحریمها را «اندک و برگشت پذیر» توصیف کرده است؟
اگر چنین است که خامنه‌ای تا سه هفته پیش، نظامش را در اوج اقتدار می‌دید پس چرا انکار و امتناعی را که در پرونده هستهای در ۸ ساله دوران احمدی نژاد جریان داشت، ادامه نداد؟ جز این است که خامنه‌ای کاسه چه کنم چه کنم خود را به پیش امریکا و متحدانش برد، تا سقوط اقتصادی نظامش را جلوگیری کند؟
رجزخوانی بالا را خامنه‌ای در حالی ایراد کرد که دور اول مذاکرات هستهای ایران و ۵+۱ به سرپرستی جواد ظریف انجام شده و مطالبات امریکا و متحدانش به اطلاع خامنه‌ای رسیده بود، مطالباتی که سرانجام در ۳ آذر۹۲ به نتیجه نهایی رسید.
به راستی خامنه‌ای چه پاسخی برای پیروانش دارد که اگر نظام تحت امر او این چنین در اوج اقتدار و عظمت است، چرا باید به توافقی با ۵+۱ دست زند که باراک اوباما با نظر به آن، رفع تحریمها را «اندک و برگشت پذیر» توصیف کرده است؟ مگر غیر این است که واشنگتن، حضور ایران در مذاکرات را نتیجه تاثیرگذاری تحریمهای فلج کننده و سیاست‌های درست امریکا و متحدانش ارزیابی کرده است؟
خط امام یعنی خطی که انتهایش نوشیدن جام زهر و یا خودکشی بدون اعتراف است به
جرم و گناه در رهبری مفتضحانه خود. کسانیکه که چون خامنه ای دست جناینکارامام را
بوسیدند و خط او را طی میکنند به جبر خداوند به همان انتها خواهند رسید. بدون هیچ
شک و بدون ذره ای تردید.
Majid / 24 November 2013
حکومت از درون پاشیده است فقط ظاهری دارد حتی خود معتمدان رژیم نیز تا وقتی یار غارند که خطر به نزدیکیشان نرسیده باشد و هر روز این زوال با حماقتهای سران رژیم بیشتر میشود واین حقیقت تاریخ است به همه دیکتاتورها.
محسن / 24 November 2013
بة نظر بندة خامنةاي كة خود را امام زمان ملت ايران ميخواند حالا با جة روي با مردم ايران روبرو ميشود و دم از اسلام خميني و شيعة كري ميزند ايران همة با امريكا مخالفند هرجند كة مخاصره اقتصادي از اين هم بدتر بشة مبارزة 34 سالة ايران بر باد رفت وشكؤهمندي ايران بر باد رفت
ايرج / 24 November 2013
طی 34 سال سیاست “نرمش ذلیلانه در بیرون و سختش رذیلانه در درون ” دریافتیم که آقایان همیشه در مقابل سنبه های پر زور خارجی آنچنان نرم میشوند که جام زهر به راحتی در حلقشان فرو میرود و در عوض مقابل شکوه های کم زور داخلی آنچنان سخت که گویی انتقام آن ذلت را میخواهند از ملت بگیرند .
مهرداد / 24 November 2013
اقای علیزاده!
اگر شما درک درستی از پروپاگاندا و بزرگنمایی برای تقویت روحیه هواداران و ادامه مقاومت و نیز
تضعیف روحیه دشمن در زمان جنگ تبلیغاتی ندارید،دلیل بر نادانی اقای خامنه ای نیست.
دوم اینکه تمام ایرانیان غیر سیاسی و سیاسی دمکرات(دمکرات های واقعی)و بسیاری از
سیاسیون و زندانیان مخالف نظام از نتیجه مذاکرات هسته ای خرسندند.****
حتی اگر صد در صد حق با شما باشد،باز هم اقای خامنه ای و دولت منتخب او و ۳۰ درصد مردم که
مدافع ج . ا. ا. می باشند،برنده این جنگ هسته ای هستند.همچنین مردم امریکا و دولت کنونی شان.
امّا بازندگان در این جنگ نابرابر به ترتیب: دولت صهیونیستی،پادشاه سعودی و شیوخ مضحک
حاشیه خلیح فارس می باشند.
ای کاش شما هم ** به جمع شاد برندگان امریکایی و
ایرانی می پیوستید و ابراز امیدواری می نمودید که شش ماه دیگر روابط ایران و امریکا حسنه شود!
mmansour piry khanghah / 24 November 2013
آقای علیزاده من از صبح که توافق بیان شد و یک پیروزی به مردم معرفی شد، وقتی که مفاد آن را دیدم مطمئن بودم که هیچ پیروزی در کار نیست و بیخود و دروغ به ملت می گویند که پیروزی است. از صبح این سایت را چک می کنم و منتظر مقاله ای از شما و دوستان هستم که بفهمم دیدگاهم درسته یا نه. حالا فهمید که درسته. فقط یک تقاضا دارم. میشه شما که خاطره و مطالعه سیاسی بیشتری دارید، یک مقاله بنویسید و در طی یک مقاله، مفاد تمام تقاضاهای قبلی غرب به ایران را بیاورید و از طریق یک محاسبه توضیح دهید که ما قبلا چه فرصت های بهتری داشتیم که از دست رفت؟ مرسی
احسان / 24 November 2013
یادمان نرود که دستی که خامنه ای با آن به توافق با ۵+۱ دست زده همچون رهبری او
مصنوعی است که ظاهرش شبیه دست است ولی در درونش نه خونی در جریان ا ست
و نه هیچ احساسی و نه آن دست تا بحال هرگز قادر به انجام کاربردی بوده و یا خواهد بود!
Samad / 25 November 2013
عربستان سعودی، از رقبای عمده منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران، از این توافق ابراز نگرانی کرده است.
علاوه بر این، اسرائیل، که بارها برنامه هستهای ایران را خطری علیه موجودیت خود معرفی کرده و از ضرورت سخت‌گیری با ایران گفته است، به تندی از توافق ژنو انتقاد کرده است. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، توافق ژنو را “اشتباهی تاریخی” خواند.
وزیر خارجه کانادا هم گفته است که کشورش با تردید به این توافق می‌نگرد.
coral angel / 25 November 2013
ای بابا حالا که به خواست دل مردم رسیدگی شد همه شدن کارشناس
به ما چه که انرژی هسته ای چه شد
والا همچین بد هم نشد
اون موقع خوب بود که همه از ایرانی بیزار بودن حالا که ارتباط میخاد خوب بشه ایران بیخیال شده شما بیخیال نمیشید آخه تو انرژی هسته ای چی بود
الان هم که داریمش فقط خیال همه کشورها راحت شده که ایران قصد ساخت بمب نداره که اینم خیلی خوبه و دست از تحریمها برداشتن
اگه دلار بخاد ارزون بشه کجاش بده
بزار همه بگن ایران شکست خورد فقط اجناس کمی ارزونتر بشن
والا بخدا
روزبه / 25 November 2013
رژیم اجبارا دست به سازشی زدست که از آن شاد نیست.ملت به امید روزنه‌ای در زندگیشان از عقب نشینی رژیم خوشحالند،و تا تعطیلی همیه تأسیسات اتمی در رفع تحریمها رازیند.این رژیم فاسد اسلامی در همیه موارد تا دقایق اخر به رجز خوانی برای مصرف داخلی ادامه میدهند،بلکه راهی فرار بیابند،تا اینکه بتله بیفتند.اینک ملاها دمشان گیر تله آمریکاست.آمریکا چیزی به ایران نخواهد داد،البته مختصری،تا در عرض شش ماه رژیم بزانو در آید،آنگاه تحریمها بر داشته خواه شد،وملت نفسی براحتی خواهند کشید.همانطور که بعد از جنگ و بسیاری مراحل دیگر تا امروز.
Bahram / 25 November 2013
آقای علیزاده از مقاله خوب شما بسیار متشکرم. من کارم وبگردی و مقاله خوانی است ولی مقاله های شما رنگ و وزن دیگری دارد . موفق باشید.
سیامک / 25 November 2013
سیاست خارجی دولت آمریکا در عرض 20 سال گذشته دچار افراط و تفریط های زیادی شده است. نه به حالت فوق تهاجمی جرج بوش پسر و نه به حالت منفعلی اوباما.نه به آن زمان که به کوچک ترین بهانه به دو کشور لشکر کشید, نه به حالا که حتی در یک مذاکره ساده هم نمی تواند اقتدارش را به نمایش بگذارد.در جریان جنبش سبز هم اوباما منفعلانه دست در دست حمایت خامنه ای گذاشت و اینک نیز بدون اعتنا به مسائل حقوق بشر در ایران مذاکره را به انجام رسانید..
مواضع اوباما در مقابل حوادث جهانی پاسیو است و اکتیو نیست. او یک جوری می خواهد هر چه زودتر سر و ته قضایا را هم بیاورد و برود بشیند پای تلویزیون و با یک کاسه چیپس , شوی محبوب تلویزیونی اش را ببیند
سیامک / 25 November 2013
در شطرنج دو شیوه بازی وجود دارد. تهاجمی و تدافعی.اکثر شطرنج بازان برجسته جهان به شیوه تهاجمی بازی می کنند و در تمام قهرمان های تاریخ شطرنج فقط یک نفر ارمنی به نام پتروسیان , به شیوه تدافعی بازی می کرد. شیوه سیاسی اوباما هم شیوه ای تدافعی است. او بدنبال بر هم آوردن سر و ته مشکلات آمریکاست.مانند قضیه سوریه در مورد ایران هم سر و ته قضیه اتمی را هم اورد. این خوب است و لی نه برای ذات تهاجمی سیاست خارجی آمریکا. اوباما با این شیوه مواضع جدید بدست نمی اورد و فقط از مواضع قبلی بدست آمده حراست می کند . این یعنی رفتن در لاک دفاعی کشور بزرگی مانند امریکا. این امر در کوتاه مدت آرامشی را برای امریکاییان پدید خواهد آورد ولی در دراز مدت باعث از دست دادن متحدان سنتی و قلمرو های نفوذ خود هم خواهد شد. در خاورمیانه , کشورهای نفت خیز عربی اولین نشانه های چنین ریزشی خواهند بود. حقیقتش را بخواهیم اوباما خیلی زود کوتاه آمدو می توانست خیلی امتیاز های دیگر هم از جمله حقوق بشر را از خامنه ای بگیرد .ما ایرانیان می توانستیم امیدوار باشیم که از این مذاکرات نمدی هم از جنس حقوق بشر برایمان در بیاید. موسوی و کروبی ازاد شوند. نهاد های مدنی پا بگیرند و بساط اقتدار گرایی جمع شود ولی مثل اینکه تازه رسیدیم سر جای اول!
هنوز جوهر توافق خشک نشده است که دبه در اوردن ها شروع شد!
سیامک / 25 November 2013
شادی و غم مردم ایران دیگر معیار هیچ چیز نیست. این مردم صدها بار زار زده اند که ما دیگر نمی توانیم حقوق خود را درک یا استیفا کنیم و قیم لازم داریم. باید یک کمیته ی بین المللی قیمومیت ایرانیان را بر عهده بگیرد. گویا تمدنهایی که خیلی کهن می شوند در وضعیت آلزایمر قرار می گیرند و نمی توانند حق و حقوق خود را تشخیص داده و از آن حفاظت کنند. یک گروگانگیری احمقانه میلیاردها دلار ضرر مالی و جانی برای ایرانیان داشت. بعد از آن تداوم یک جنگ مسخره همین وضع را داشت. حالا هم که حق مزخرف هسته ای ایشان موجب ضرر و زیان بسیار زیاد شده. شما که توان دهنی نداربد خیلی بیجا می کنید از حق و حقوق و آرمانتان حرف می زنید!
samad / 25 November 2013
تا انجا که از تفاسیر و حقایق بر می اید این یک توافق برد برد بود که هم ایران اجازه دارد غنی سازی را ادامه دهد و هم غرب میتواند همه روزه بر فعالیت هایهسته ای ایران نظارت داشته باشد. دو بازنده بزرک این توافق اسراییل و عربستان هستند. قدرت نظامی ایران بی شک در حدی است که گزینه نظامی امریکا را در حد یک بلوف نگه خواهد داشت. تنها راه باقی مانده گزینه اقتصادی و تحریم هاست که نشان داده بسیار موثر هستند و ایران نخواهد توانست با انها مقابله کند. به همین دلیل هم ایران پای میز مصاله رفت چون هیج راهی برای مقابله با ان جز نرمش وجود ندارد. خواهش میکنم از تعزیه راه اندازی خودداری کنید و ببینید که انجه هیءت نمایندکی ایران به دست اورد بسیار قابل قبول است.
بی نام / 25 November 2013
من متوجه نمیشم دوستانی که از توافق شاکی هستند چه بدیلی را برایش پیشنهاد میکنند. آیا متوقف کردن روند نابود سازی اقتصاد ایران توسط تحریمهایی که به گفته برپا کنندگانش شدیدترین تحریمهای تاریخ بوده است را باید باخت دانست یا اینکه انتظار دارید غرب هم تحریمها را بردارد و هم بمب اتمی هم برای کادو به ایران بدهد
رضا / 25 November 2013
اهل کوفه نبودن یعنی اینکه بدانی تا زمانی که امامت نیامده مسلم مولای توست… لبیک یا خامنه ای
ali / 25 November 2013
جمهوری اسلامی و آقای خامنه ای زير بار زور نميروند مگر سنبه خيلی پر زور باشد.
غضنفر ولی آبادی / 25 November 2013
من نمیفهمم چرا از کاهش تنش انقدر دلخورید.
یکی میگه فلان شطرنج باز فلان جور بازی میکنه یکی میگه چرا اوباما پاسیوه یکی دیگه هم خیلی بامزه میگه آقای علیزاده یه محاسباتی کن که توجدول ایران بدهکار در بیاد.
وجدانا کدومتون میگویید ما موقع انداختن رژیم سوریه فکر گروه النصره و آدم خواران هوادار شون رو نکرده بودیم.
چند نفر جرات و جسارت هانس بلیکس را دارند که روی حرفشان قبل از وقوع فاجعه پافشاری کنند.
آیا حوصله تون از درست از آب در نیامدن تیوری هاتون سر رفته؟
بد بختی مردم عراق وسوریه وافغانستان ولیبی و…………………..کمه و دلخورید که ما تواین گرفتاری نیفتادیم؟
چرا مثل دکتر استرنج لاو فکر میکنید.
آسایش دوگیتی تفسیر این دوحرف است با دوستان مروت با دشمنان مدارا
تهران / 25 November 2013
دلتان را به این بازیهای پلید حکومت جهانی فراماسونری خوش نکنید همه اینها انگشتان یک دست هستند ازآخوندهای مسخره تا اوباما و بقیه …بروید ودعا کنید که این آخوندهای تن فروش دستشان به بمب اتمی نرسد وگرنه عوض جنگی با چند هزار کشته جنگی با میلیونها کشته به راه خواهد افتادکه ماایرانیها جز اولین خاکستر شده های آن هستیم ومتاسفانه این کابوسی است که در برنامه های آنها دیده شده وقتی چمبرلین ازملافات با هیتلر در مونیخ برگشت گفت ملت بروید وراحت بخوابید هیچ جنگی نخواهیم داشت ولی شش ماه بعد جنگ جهانی دوم با 60 میلییون کشته شروع شدآیا چمبرلین نمیدانست ؟ چرا میدانست ولی برنامه جنگ وتقویت هیتلر از گذشته ریخته شده بود باور کنید که این حرفها شوخی نیست و عقلهای معمولی ما مردم قادر به حدس زدن اعمال اهریمنان حاکم بر جهان نیست در سوریه بیش از صد وبیست هزار نفر کشته شدند واقتصاد کشور ثروتمند ایران به لجن نشسته وحال خوبی نداریم این حرفهای *** نباید سطح فکر ما باشد عزیزان ایرانی لطفا عمیق فکر کنید.
حامد / 26 November 2013
تبریک و تسلیت به رهبر!
۱۸۰ میلیارد دلار هزینه بباد رفت .
لیلا / 26 November 2013
نفهمیدم بالاخره از نظر شما هیتلر فراماسون بود یا چمبرلین.
البته از مکر یوسف فولادی هم که به استالین معروف بود غافل نباشید
خط امام یعنی خطی که انتهایش نوشیدن جام زهر و یا خودکشی بدون اعتراف است به
جرم و گناه در رهبری مفتضحانه خود. کسانیکه که چون خامنه ای دست جناینکارامام را
بوسیدند و خط او را طی میکنند به جبر خداوند به همان انتها خواهند رسید. بدون هیچ
شک و بدون ذره ای تردید.
Majid / 24 November 2013
حکومت از درون پاشیده است فقط ظاهری دارد حتی خود معتمدان رژیم نیز تا وقتی یار غارند که خطر به نزدیکیشان نرسیده باشد و هر روز این زوال با حماقتهای سران رژیم بیشتر میشود واین حقیقت تاریخ است به همه دیکتاتورها.
محسن / 24 November 2013
بة نظر بندة خامنةاي كة خود را امام زمان ملت ايران ميخواند حالا با جة روي با مردم ايران روبرو ميشود و دم از اسلام خميني و شيعة كري ميزند ايران همة با امريكا مخالفند هرجند كة مخاصره اقتصادي از اين هم بدتر بشة مبارزة 34 سالة ايران بر باد رفت وشكؤهمندي ايران بر باد رفت
ايرج / 24 November 2013
طی 34 سال سیاست “نرمش ذلیلانه در بیرون و سختش رذیلانه در درون ” دریافتیم که آقایان همیشه در مقابل سنبه های پر زور خارجی آنچنان نرم میشوند که جام زهر به راحتی در حلقشان فرو میرود و در عوض مقابل شکوه های کم زور داخلی آنچنان سخت که گویی انتقام آن ذلت را میخواهند از ملت بگیرند .
مهرداد / 24 November 2013
اقای علیزاده!
اگر شما درک درستی از پروپاگاندا و بزرگنمایی برای تقویت روحیه هواداران و ادامه مقاومت و نیز
تضعیف روحیه دشمن در زمان جنگ تبلیغاتی ندارید،دلیل بر نادانی اقای خامنه ای نیست.
دوم اینکه تمام ایرانیان غیر سیاسی و سیاسی دمکرات(دمکرات های واقعی)و بسیاری از
سیاسیون و زندانیان مخالف نظام از نتیجه مذاکرات هسته ای خرسندند.****
حتی اگر صد در صد حق با شما باشد،باز هم اقای خامنه ای و دولت منتخب او و ۳۰ درصد مردم که
مدافع ج . ا. ا. می باشند،برنده این جنگ هسته ای هستند.همچنین مردم امریکا و دولت کنونی شان.
امّا بازندگان در این جنگ نابرابر به ترتیب: دولت صهیونیستی،پادشاه سعودی و شیوخ مضحک
حاشیه خلیح فارس می باشند.
ای کاش شما هم ** به جمع شاد برندگان امریکایی و
ایرانی می پیوستید و ابراز امیدواری می نمودید که شش ماه دیگر روابط ایران و امریکا حسنه شود!
mmansour piry khanghah / 24 November 2013
آقای علیزاده من از صبح که توافق بیان شد و یک پیروزی به مردم معرفی شد، وقتی که مفاد آن را دیدم مطمئن بودم که هیچ پیروزی در کار نیست و بیخود و دروغ به ملت می گویند که پیروزی است. از صبح این سایت را چک می کنم و منتظر مقاله ای از شما و دوستان هستم که بفهمم دیدگاهم درسته یا نه. حالا فهمید که درسته. فقط یک تقاضا دارم. میشه شما که خاطره و مطالعه سیاسی بیشتری دارید، یک مقاله بنویسید و در طی یک مقاله، مفاد تمام تقاضاهای قبلی غرب به ایران را بیاورید و از طریق یک محاسبه توضیح دهید که ما قبلا چه فرصت های بهتری داشتیم که از دست رفت؟ مرسی
احسان / 24 November 2013
یادمان نرود که دستی که خامنه ای با آن به توافق با ۵+۱ دست زده همچون رهبری او
مصنوعی است که ظاهرش شبیه دست است ولی در درونش نه خونی در جریان ا ست
و نه هیچ احساسی و نه آن دست تا بحال هرگز قادر به انجام کاربردی بوده و یا خواهد بود!
Samad / 25 November 2013
عربستان سعودی، از رقبای عمده منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران، از این توافق ابراز نگرانی کرده است.
علاوه بر این، اسرائیل، که بارها برنامه هستهای ایران را خطری علیه موجودیت خود معرفی کرده و از ضرورت سخت‌گیری با ایران گفته است، به تندی از توافق ژنو انتقاد کرده است. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، توافق ژنو را “اشتباهی تاریخی” خواند.
وزیر خارجه کانادا هم گفته است که کشورش با تردید به این توافق می‌نگرد.
coral angel / 25 November 2013
ای بابا حالا که به خواست دل مردم رسیدگی شد همه شدن کارشناس
به ما چه که انرژی هسته ای چه شد
والا همچین بد هم نشد
اون موقع خوب بود که همه از ایرانی بیزار بودن حالا که ارتباط میخاد خوب بشه ایران بیخیال شده شما بیخیال نمیشید آخه تو انرژی هسته ای چی بود
الان هم که داریمش فقط خیال همه کشورها راحت شده که ایران قصد ساخت بمب نداره که اینم خیلی خوبه و دست از تحریمها برداشتن
اگه دلار بخاد ارزون بشه کجاش بده
بزار همه بگن ایران شکست خورد فقط اجناس کمی ارزونتر بشن
والا بخدا
روزبه / 25 November 2013
رژیم اجبارا دست به سازشی زدست که از آن شاد نیست.ملت به امید روزنه‌ای در زندگیشان از عقب نشینی رژیم خوشحالند،و تا تعطیلی همیه تأسیسات اتمی در رفع تحریمها رازیند.این رژیم فاسد اسلامی در همیه موارد تا دقایق اخر به رجز خوانی برای مصرف داخلی ادامه میدهند،بلکه راهی فرار بیابند،تا اینکه بتله بیفتند.اینک ملاها دمشان گیر تله آمریکاست.آمریکا چیزی به ایران نخواهد داد،البته مختصری،تا در عرض شش ماه رژیم بزانو در آید،آنگاه تحریمها بر داشته خواه شد،وملت نفسی براحتی خواهند کشید.همانطور که بعد از جنگ و بسیاری مراحل دیگر تا امروز.
Bahram / 25 November 2013
آقای علیزاده از مقاله خوب شما بسیار متشکرم. من کارم وبگردی و مقاله خوانی است ولی مقاله های شما رنگ و وزن دیگری دارد . موفق باشید.
سیامک / 25 November 2013
سیاست خارجی دولت آمریکا در عرض 20 سال گذشته دچار افراط و تفریط های زیادی شده است. نه به حالت فوق تهاجمی جرج بوش پسر و نه به حالت منفعلی اوباما.نه به آن زمان که به کوچک ترین بهانه به دو کشور لشکر کشید, نه به حالا که حتی در یک مذاکره ساده هم نمی تواند اقتدارش را به نمایش بگذارد.در جریان جنبش سبز هم اوباما منفعلانه دست در دست حمایت خامنه ای گذاشت و اینک نیز بدون اعتنا به مسائل حقوق بشر در ایران مذاکره را به انجام رسانید..
مواضع اوباما در مقابل حوادث جهانی پاسیو است و اکتیو نیست. او یک جوری می خواهد هر چه زودتر سر و ته قضایا را هم بیاورد و برود بشیند پای تلویزیون و با یک کاسه چیپس , شوی محبوب تلویزیونی اش را ببیند
سیامک / 25 November 2013
در شطرنج دو شیوه بازی وجود دارد. تهاجمی و تدافعی.اکثر شطرنج بازان برجسته جهان به شیوه تهاجمی بازی می کنند و در تمام قهرمان های تاریخ شطرنج فقط یک نفر ارمنی به نام پتروسیان , به شیوه تدافعی بازی می کرد. شیوه سیاسی اوباما هم شیوه ای تدافعی است. او بدنبال بر هم آوردن سر و ته مشکلات آمریکاست.مانند قضیه سوریه در مورد ایران هم سر و ته قضیه اتمی را هم اورد. این خوب است و لی نه برای ذات تهاجمی سیاست خارجی آمریکا. اوباما با این شیوه مواضع جدید بدست نمی اورد و فقط از مواضع قبلی بدست آمده حراست می کند . این یعنی رفتن در لاک دفاعی کشور بزرگی مانند امریکا. این امر در کوتاه مدت آرامشی را برای امریکاییان پدید خواهد آورد ولی در دراز مدت باعث از دست دادن متحدان سنتی و قلمرو های نفوذ خود هم خواهد شد. در خاورمیانه , کشورهای نفت خیز عربی اولین نشانه های چنین ریزشی خواهند بود. حقیقتش را بخواهیم اوباما خیلی زود کوتاه آمدو می توانست خیلی امتیاز های دیگر هم از جمله حقوق بشر را از خامنه ای بگیرد .ما ایرانیان می توانستیم امیدوار باشیم که از این مذاکرات نمدی هم از جنس حقوق بشر برایمان در بیاید. موسوی و کروبی ازاد شوند. نهاد های مدنی پا بگیرند و بساط اقتدار گرایی جمع شود ولی مثل اینکه تازه رسیدیم سر جای اول!
هنوز جوهر توافق خشک نشده است که دبه در اوردن ها شروع شد!
سیامک / 25 November 2013
شادی و غم مردم ایران دیگر معیار هیچ چیز نیست. این مردم صدها بار زار زده اند که ما دیگر نمی توانیم حقوق خود را درک یا استیفا کنیم و قیم لازم داریم. باید یک کمیته ی بین المللی قیمومیت ایرانیان را بر عهده بگیرد. گویا تمدنهایی که خیلی کهن می شوند در وضعیت آلزایمر قرار می گیرند و نمی توانند حق و حقوق خود را تشخیص داده و از آن حفاظت کنند. یک گروگانگیری احمقانه میلیاردها دلار ضرر مالی و جانی برای ایرانیان داشت. بعد از آن تداوم یک جنگ مسخره همین وضع را داشت. حالا هم که حق مزخرف هسته ای ایشان موجب ضرر و زیان بسیار زیاد شده. شما که توان دهنی نداربد خیلی بیجا می کنید از حق و حقوق و آرمانتان حرف می زنید!
samad / 25 November 2013
تا انجا که از تفاسیر و حقایق بر می اید این یک توافق برد برد بود که هم ایران اجازه دارد غنی سازی را ادامه دهد و هم غرب میتواند همه روزه بر فعالیت هایهسته ای ایران نظارت داشته باشد. دو بازنده بزرک این توافق اسراییل و عربستان هستند. قدرت نظامی ایران بی شک در حدی است که گزینه نظامی امریکا را در حد یک بلوف نگه خواهد داشت. تنها راه باقی مانده گزینه اقتصادی و تحریم هاست که نشان داده بسیار موثر هستند و ایران نخواهد توانست با انها مقابله کند. به همین دلیل هم ایران پای میز مصاله رفت چون هیج راهی برای مقابله با ان جز نرمش وجود ندارد. خواهش میکنم از تعزیه راه اندازی خودداری کنید و ببینید که انجه هیءت نمایندکی ایران به دست اورد بسیار قابل قبول است.
بی نام / 25 November 2013
من متوجه نمیشم دوستانی که از توافق شاکی هستند چه بدیلی را برایش پیشنهاد میکنند. آیا متوقف کردن روند نابود سازی اقتصاد ایران توسط تحریمهایی که به گفته برپا کنندگانش شدیدترین تحریمهای تاریخ بوده است را باید باخت دانست یا اینکه انتظار دارید غرب هم تحریمها را بردارد و هم بمب اتمی هم برای کادو به ایران بدهد
رضا / 25 November 2013
اهل کوفه نبودن یعنی اینکه بدانی تا زمانی که امامت نیامده مسلم مولای توست… لبیک یا خامنه ای
ali / 25 November 2013
جمهوری اسلامی و آقای خامنه ای زير بار زور نميروند مگر سنبه خيلی پر زور باشد.
غضنفر ولی آبادی / 25 November 2013
من نمیفهمم چرا از کاهش تنش انقدر دلخورید.
یکی میگه فلان شطرنج باز فلان جور بازی میکنه یکی میگه چرا اوباما پاسیوه یکی دیگه هم خیلی بامزه میگه آقای علیزاده یه محاسباتی کن که توجدول ایران بدهکار در بیاد.
وجدانا کدومتون میگویید ما موقع انداختن رژیم سوریه فکر گروه النصره و آدم خواران هوادار شون رو نکرده بودیم.
چند نفر جرات و جسارت هانس بلیکس را دارند که روی حرفشان قبل از وقوع فاجعه پافشاری کنند.
آیا حوصله تون از درست از آب در نیامدن تیوری هاتون سر رفته؟
بد بختی مردم عراق وسوریه وافغانستان ولیبی و…………………..کمه و دلخورید که ما تواین گرفتاری نیفتادیم؟
چرا مثل دکتر استرنج لاو فکر میکنید.
آسایش دوگیتی تفسیر این دوحرف است با دوستان مروت با دشمنان مدارا
تهران / 25 November 2013
دلتان را به این بازیهای پلید حکومت جهانی فراماسونری خوش نکنید همه اینها انگشتان یک دست هستند ازآخوندهای مسخره تا اوباما و بقیه …بروید ودعا کنید که این آخوندهای تن فروش دستشان به بمب اتمی نرسد وگرنه عوض جنگی با چند هزار کشته جنگی با میلیونها کشته به راه خواهد افتادکه ماایرانیها جز اولین خاکستر شده های آن هستیم ومتاسفانه این کابوسی است که در برنامه های آنها دیده شده وقتی چمبرلین ازملافات با هیتلر در مونیخ برگشت گفت ملت بروید وراحت بخوابید هیچ جنگی نخواهیم داشت ولی شش ماه بعد جنگ جهانی دوم با 60 میلییون کشته شروع شدآیا چمبرلین نمیدانست ؟ چرا میدانست ولی برنامه جنگ وتقویت هیتلر از گذشته ریخته شده بود باور کنید که این حرفها شوخی نیست و عقلهای معمولی ما مردم قادر به حدس زدن اعمال اهریمنان حاکم بر جهان نیست در سوریه بیش از صد وبیست هزار نفر کشته شدند واقتصاد کشور ثروتمند ایران به لجن نشسته وحال خوبی نداریم این حرفهای *** نباید سطح فکر ما باشد عزیزان ایرانی لطفا عمیق فکر کنید.
حامد / 26 November 2013
تبریک و تسلیت به رهبر!
۱۸۰ میلیارد دلار هزینه بباد رفت .
لیلا / 26 November 2013
نفهمیدم بالاخره از نظر شما هیتلر فراماسون بود یا چمبرلین.
البته از مکر یوسف فولادی هم که به استالین معروف بود غافل نباشید
تهران / 26 November 2013
Trackbacks