۷۰۰ کارگر کارخانه پلی‌اکريل اصفهان صبح شنبه سوم آذر در ادامه دور دوم اعتراضات صنفی خود خواهان آزادی چهار تن از همکاران‌شان شدند.
به گزارش خبرگزاری کار ايران (ايلنا)، جواد لطفی، عباس حقيقی، کيومرث رحيمی و احمد صابری چهار کارگر کارخانه پلی‌اکريل اصفهان هستند که از بامداد روز پنجشنبه يکم آذر تاکنون در بازداشت به‌سر می‌برند.
استعفای برخی اعضای هيئت مديره کنونی کارخانه پلی‌اکريل اصفهان و همچنين حفظ و بررسی اسناد مربوط به عملکرد آنها در صدر خواسته‌های ده‌گانه کارگران معترض قرار دارد.
تشکيل شورای اسلامی کار و بازگشت به کار تمامی کارگرانی که به واسطه فعاليت در اين تشکل صنفی فسخ قرارداد شده‌اند نيز از ديگر خواسته‌های صنفی کارگران پلی‌اکريل اصفهان است.
کارخانه پلی آکریل اصفهان یکی از درخشانترین پروژه های صنعتی بود که توسط گروه لاجوردی ها در رژیم گذشته صورت گرفت . برای اجرای این پروژه بیش از هزار متخصص ایرانی به آمریکا عزیمت نمود .تا با کسب دانش و تجربه لازم برای اجرای این پروژه با تکنولوژی پیشرفته دو پونت Dupont بتوانند با خود کفائی و تسلط محصولات جدید ی را به بازار صنایع نساجی ایران عرضه کنند که از لحاظ کیفیت در سطح استانداردهای دوپونت Dopont باشد. انتخاب Dupont که در این زمینه در جهان بر تر بود حاکی از درایت سرمایه گذاران ایران بود که می توانست الگوئی برای سایر سرمایه گزاری ها باشد. متاسفانه در هر دو رژیم غفلت های زیادی در خرید تکنولوژی صورت گرفت بخصوص در صنایع خود روسازی آشغال ترین کمپانی های در حال زوال مثل تالبوت انتخاب شد که ناشی از بده بستان های سیاسی بود.
تمام اهداف پروژه با موفقیت اجرا و کارخانه در قبل از انقلاب راه اندازی شد. نارسائی های و کمبود های دوران انقلاب و جنگ تحمیلی نتوانست خللی در کار کارخانه ایجاد کند و خودکفائی کارکنان پلی اکریل بار ها و بارها اثبات گردید. در محافل علمی و فنی ایران و جهان به عنوان نمونه ای موفق از انتقال تکنولوزی صنعت شیمی به کشورهای در حال توسعه در باره آن صحبت میشد و مدیران پروژه و سرمایه گزاران اولیه پانه ستایش شدند.
دریغ که بی لیاقتی های مسئولان حکومتی و ناکارآمدی های آنها چنین مصیبتی را بر صنایع کشور وارد نموده است حتی آنها که به بهترین وجه نصب و شروع به کار کردند و سالها مثل ساعت فعالیت نمودند . به این روز سیاه افتاده اند. علاوه بر پلی اکریل اصفهان ، کارخانه پارسیلون خرم آباد نیز به نابودی کشیده شده که تولیذ کننده نخ نایلون می باشد و بعداز انقلاب با قسمتی از طرفیت راه اندازی شد.
کارخانه الباف تهران که قدیمی ترین تولید کننده الیاف مصنوعی در ایران است نیز به وضع مشابهی روبروست.
علت تمام این نابسامانی ها بیگانگی و بی علاقگی دولتمردان حکومت مذهبی به امر تولید می باشد آنها از دنیا دیگری آمده اند که جز کاسبی و دلالی هنر دیگری ندارند و بقول معروف بازرای هستند.و با افراط فراوان محصولات مشابه را از سایر کشورها وارد و صنایع داخلی را بورشکستگی سوق داده اند. از اول انقلاب اتاق صنایع و معادن را اشغال کرده و هر غلطی میخواهند در آنجا می کنند. بازرایها که در راس مدیریت بخش خصوصی ایران قرار دارند در تمام 35 سال بدون استثناء بدون توجه به دولت های رنگارنگ موسوی ،خامنه ای، رفسنجانی ، خاتمی ، احمدی نژاد و امروز روحانی هر کار خواستند در بارهء صادرات و واردات انجام داده اند آنها دولت اصلی جمهوری اسلامی هستند.
با احترام
آ ـ بزرگمهر
آـ بزرگمهر / 24 November 2013