مردم کالدونیای نو، یک مجموعه‌جزایر تحت مالکیت استعماری فرانسه از ۱۸۵۳، یکشنبه چهارم نوامبر / ۱۳ آبان به پای صندوق‌های رأی رفتند تا در همه‌پرسی استقلال از فرانسه شرکت کنند. این همه‌پرسی حاصل ۳۰ سال فرآیند مبارزه برای استعمارزدایی است. تنش‌ها در این مستعمره بین مردم بومی پولینزی موسوم به «کاناک» و فرزندان مستعمره‌نشین‌های سفیدپوست در دهه‌های اخیر رو به افزایش بوده است. بومیان به دنبال کسب استقلال هستند. استقلال کالدونیای نو باعث می‌شود پاریس یکی از پایگاه‌هایش در منطقه «هند‌ـ‌آرام» (آب‌های اقیانوس هند و غرب و مرکز اقیانوس آرام) را از دست بدهد؛ منطقه‌ای که به خاطر حضور چین در آن به لحاظ استراتژیک برای غرب اهمیت دارد. در این همه‌پرسی مردم کالدونیای نو به این پرسش پاسخ می‌دهند: «آیا می‌خواهید کالدونیای نو به حاکمیت ملی کامل دست یابد و مستقل شود؟». امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه در ماه مه سال جاری (اردیبهشت) از این شبه‌جزیره دیدار کرد و بر «دردهای استعمار» صحه گذاشت. پاریس سعی کرده تا موضعی بی‌طرف نسبت به همه‌پرسی اتخاذ کند. آخرین مستعمره فرانسه که با همه‌پرسی به استقلال رسید، جیبوتی در شاخ آفریقا بود. این همه‌پرسی ۱۹۷۷ رخ داد.