در پی انتشار منشور «مطالبات حداقلی ۲۰ نهاد مستقل صنفی و مدنی» ایران ۱۸ تشکل و نهاد دیگر با انتشار اطلاعیه از این منشور حمایت کرده و گفتند: «منشور مطالبات حداقلی تشکل‌های مستقل، منشور خواسته‌های ما نیز هست». این تشکل‌ها گفته‌اند: «ما نهادها و تشکل‌های سیاسی و مبارزاتی که در جریان انقلاب زن زندگی آزادی، به این انقلاب پیوستیم، تنها راه احقاق حقوق از دست رفته مردم ایران را پیروزی انقلاب زن، زندگی، آزادی می‌دانیم و تحقق بند به بند منشور مذکور را تنها راه رسیدن به زندگی آزاد، شاد، مرفه و برابر و حکومتی سکولار که در آن شرکت مستقیم مردم در اداره کشور معنا داشته باشد، می‌دانیم.» آن‌ها افزوده‌اند که خواهان پیوستن تمام جامعه به مطالبات مطرح شده در این منشور هستند و اعلام می‌کنند که «هرگونه اقدام و عمل سیاسی در کشور با توجه ویژه به این منشور مشروعیت و مقبولیت سیاسی دارد». ۱۸ تشکل و نهاد در این اطلاعیه از نمایندگان سیاسی و صنفی خود خواسته‌اند که «این مطالبات حداقلی را ارج نهاده و آن را سرلوحه اقدمات آتی انقلاب» ‌قرار دهند. آن‌ها از مردم و نمایندگان صنفی و مدنی آن‌ها دعوت کرده‌اند که با هشتگ منشور مطالبات حداقلی به حمایت سراسری از این منشور بپردازند. منشور «مطالبات حداقلی ۲۰ نهاد مستقل صنفی و مدنی ایران» شامگاه ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ منتشر شد که شامل ۱۲ بند مطالبات و همچنین متنی درباره تحلیل از اوضاع و شرایط جامعه بود. امضا کنندگان اطلاعیه ۱۸ تشکل و نهاد عبارتند از تشکل اتحاد پزشکان، اتحاد جوانان محلات ایران (اجما)، کمیته سراسری دانشجویان کردستان، تشکل دانش‌آموزان انقلابی تهران، جمعی از فعالان دانشجویی دانشگاه تربیت مدرس، نهاد اتحاد دانشگاه صنعتی اصفهان، نهاد دانشجویان آزادی‌خواه دانشگاه خوارزمی، جمعی از فعالین و دانشجویان دانشگاه فنی دخترانه سنندج، جمعی از فعالین و دانشجویان دانشگاه یزدان‌پناه کردستان، جمعی از فعالین و دانشجویان دانشگاه کردستان، جمعی از فعالین دانشگاه جندی شاپور، گروه دختران آفتاب ارومیه، گروه زنان و جوانان انقلابی تهرانسر، دانشجویان دانشگاه نوشیروانی بابل، جمعی از فعالین و دانشجویان دانشگاه بهشتی، نهاد اتحاد دانشجویان استان تهران، نهاد جنبش دانشجویی دانشگاه شهرقدس، نهاد آزادی‌خواهان دانشگاه تهران شمال