کمیسیون انتخابات کوبا اعلام کرد مردم این کشور با اکثریت قاطع به «قانون خانواده» رأی آری داده‌اند. این قانون ۱۰۰ صفحه‌ای ازدواج و اتحادیه‌های مدنی همجنس‌گرایان را قانونی می‌کند، به زوج‌های همجنس اجازه می‌دهد تا کودکان را به فرزندخواندگی بپذیرند، و تقسیم برابر حقوق و مسئولیت‌های خانگی بین زن و مرد را ترویج می‌کند. قانون مذکور همچنین ضمن باز تعریف حقوق کودکان نسبت به پدربزرگ و مادربزرگ و بالعکس، بارداری از طریق رحم اجاره‌ای را مجاز کرده و اقداماتی را علیه خشونت جنسی پیش‌بینی می‌کند. طبق اعلام آلینا بالسیرو گوتیرس، رئیس شورای ملی انتخابات، از ۷۴ درصد از ۸,۴ میلیون کوبایی واجد شرایط که در همه پرسی شرکت کرده‌اند، بیش از ۳,۹ میلیون نفر که ۶۶,۹ درصد از رأی‌دهندگان را تشکیل می‌دهند، به تصویب این قانون رأی داده‌اند، در مقابل ۳۳ درصد رأی مخالف که ۱,۹۵ میلیون نفر را شامل می‌شود. میگل دیاز کانل، رئیس جمهوری کوبا پیش از شروع انتخابات گفته بود :«بیشتر مردم ما به این قانون رای خواهند داد، اما هنوز مسائلی دارد که جامعه ما به طور کلی آن‌ها را درک نمی‌کند». او اما پس از اعلام نتایج، تصویب قانونی که عشق را به‌طور برابر برای همه جنس‌ها به‌رسمیت می‌شناسد، «بدهی تاریخی به چندین نسل از زنان و مردان کوبایی» نامید که به گفته او تشکیل خانواده‌شان سال‌ها در انتظار این قانون بوده است. او گفت:‌ «ما از امروز ملت بهتری خواهیم بود». «قانون خانواده» به‌رغم مقاومت آشکار و سرسختانه مسیحی‌های انجیلی و محافظه‌کاران و با کارزار گسترده دولت به نفع این همه پرسی، رای آری گرفت. ماریلا کاسترو، مدیر مرکز ملی آموزش جنسی و مروج حقوق زوج‌های همجنس‌گرا و دختر رائول کاسترو، رئیس جمهوری سابق و خواهرزاده برادرش، فیدل کاسترو، رهبر کوبا، از حامیان تصویب این قانون بود.