بایگانی بخش از تریبون زمانه
افسانه «زنان بدتر از مردان»
نوشین احمدی خراسانی - شاید کارکرد ناخودآگاه روان جمعی ما زنان به عنوان «گروه فرودست» اجتماعی، یکی از عوامل قضاوت «بی رحمانه» ما در برابر همجنسانمان است.
دادههای هواشناسی نشان میدهند که تابستان گذشته احتمالا گرمترین تابستان کره زمین از زمان ثبت دما بودهاند.
پرستو فروهر- گمان میکردم مأموران برای محدود کردن گردهمآیی در خانهمان به ترس دامن میزنند. اما از ساعت دو بعدازظهراز ورود مهمانها با شدت جلوگیری شد.
نبض ایران - اردیبهشت ۹۴، مجلس ایران با تصویب طرحی دولت را مکلف کرد تا انتخابات مجلس در ایران را به صورت استانی برگزار کند.
یاسمن الف - آقای طباطبایی، چگونه است که همیشه انگشت اتهام به سمت زنان است؟
آیدین ترکمه - بابک مینا به دنبال نقد اخلاقگراییِ انتزاعیِ بخشی از چپ است، متوجهِ انتزاعیبودنِ رویکردِ خود نیست. نوعی خودسرانگی در نوشته او موج میزند که مسئلهای روششناختی است.
شهلا اعزازی - سلطه بر بدن زنان اصلی مهم برای اثبات مردانگی است و شکل حاد آن بهصورت تجاوز و بردگی جنسی در جنگها مشاهده میشود.
رافائل - در طول قرن بیستم،عشق بازتعریف شد تا به مردم امکان دهد شخصی متفاوت با خود را پیدا کنند، یعنی کسی که آنها را کامل کند، اما این ایدهای عجیب بود.
آزاده دواچی - به نظر می رسد هرچقدر مشارکت سیاسی زنان بیشتر شود، شانس مبارزه ی علیه خشونت نیز افزایش می یابد.
محمد نوری زاد - عزیزان همراهِ ما چه در بند باشند و چه همین امروز آزاد شوند، شنبههای اوین و دوشنبههای دنای من و دکتر ملکی سرجایش هست. حتی اگر کسی نیاید.
حمید نامجو - رمان موزه معصومیت رمانی درباره زیست و بود طبقات فرادست ترکیهٔ آن سالهاست.
نگاهی به «زوال جامعه مدنی» در خاورمیانه و نقش آن در چیرگی نیروهای خشونتپیشه
پرستو فروهر − این متن را برای گفتارم در آیین بزرگداشت پدرومادرم در هفدهمین سالروز قتلشان نوشته بودم. اما این بار هم «مأموران معذور» از گردهمآیی ما جلوگیری کردند.
اسد سیف - نویسندگانی که با "الفبا" همکاری نزدیک داشتند: آرامش دوستدار، ناصر پاکدامن، هما ناطق، اسماعیل خویی، م. سحر، هوشنگ گلشیری، علی میرفطروس، اکبر ذوالقرنین و نسیم خاکسار.
محمد ملکی - ما این رویا را در سر می پرورانیم که هیچ کس را بخاطر اندیشه و اعتقاداتش چه سیاسی و چه مذهبی نمی توان دستگیر و زندانی کرد.
این مقاله صدای بخشی از روشنفکران فرانسوی را بازتاب میدهد که به مماشات دولت فرانسه با سیاستها و دولتهایی که تروریسم اسلامی را تقویت میکنند، معترض هستند.
هفده سال پیش در چنین روزهایی عزیزان ما یکی پس از دیگری محکوم حکمی مخفیانه شدند، ربوده شدند، به خانهشان هجوم رفت و سرانجام با بیرحمی به قتل رسیدند.