کاوه مشکات − حالا دیگر با قاطعیت می‌توان گفت جمهوری اسلامی نه تنها انقلاب فرهنگی آکادمیک را به خوبی پیش برده و اساتید و پژوهشگران مستقل را از دستیابی به فضاهای آکادمیک و تربیت دانشجو...

محمداسلم جوادی − نحوهٴ آرایش در جنوب و در درون قوم پشتون تعیین‌کنندهٴ اصلی چشم‌انداز ثبات سیاسی در سطح کلان است.

شادی صدر − امروز در حالی این جملات را می‌نویسم که ساعاتی پیش محاکمه غیابی‌ام در شعبه اول دادگاه انتظامی وکلا به پایان رسیده است بدون اینکه تا همین لحظه بدانم دقیقا به دلیل چه...

اکبر گنجی – صادق لاریجانی، رئیس قوه قضاییه، در انتخابات اخیر چه کارکردی داشت؟ معنای عتاب و خطاب‌های کنونی او چیست؟

محمدرضا نیکفر – این مطلب حاوی یادداشت‌هایی است درباب انتخابات. در آن از جامعه، حکومت، موضع و تئوری سیاسی سخن می‌رود. پرسش این است که از انتخابات چه آموختیم.

کیومرث فتحی − آیا شکست در انتخابات سرنوشت اصول‌گرایان شده است؟

اکبر گنجی – ابراهیم رئیسی گفته است حسن روحانی از امام رضا سیلی محکمی خواهد خورد. این تهدید است. معنای آن چیست؟

جویا آروین − در ایران اصلاحات در نظام سیاسی چه نسبتی با «طبقه‌ی مستضعف» دارد؟

پویا عزیزی − ایالات متحده از حسن روحانی چیزی را می‌خواهد که او از انجام آن ناتوان است.

اکبر گنجی − گمان باطل می‌کنند که "آیت الله قتل عام" را از یک جنایتکار به فردی با پایگاه اجتماعی ۱۶ میلیونی تبدیل کرده‌اند و هیچ یک از دیگر نامزدهای احتمالی جانشینی آیت الله خامنه‌ای...

میثم بادامچی − روحانی در درجه اول باید کابینه‌ای بچیند که تبلور طیف‌های اجتماعی‌ای باشد که به او رأی داده‌اند.

رضا حاجی‌حسینی− برای رهبر جمهوری اسلامی، حسن روحانی می‌تواند رئیس جمهوری خوبی باشد، اما نه ورژن تقویت شده او که گرایش بیشتری به اصلاح‌طلبان و شعارهای‌شان نشان می‌دهد.

امیر کیانپور − آری‌گویی به هراس یا تن‌دادن به یأس و اتخاذ راه‌حل تقدیری؟ این انتخاب وسواسی-اجباری، یک بار دیگر نشانگر انسداد سیاسی و استیصال عمومی است؛ انسداد و امتناعی که البته مضاعف است.

منصوره شجاعی – در این مطلب به دنبال مروری بر پیشینه نظریه «طرح مطالبات در دوران انتخابات» و یا همان «رای مشروط» تاثیر این رویکرد را بر دو بیانیه مطالباتی بخشی از اعضای جنبش زنان...

کاظم کردوانی – نیرنگ‌بازی‌ رئیسی یادآور اشک شیخ شفتی.

محمود صباحی- در بیش‌تر اذهان این تصور نادرست سیاسی برساخته شده که کنش سیاسی نباید براندازانه باشد. آنان عمل براندازانه را با عمل خشونت‌آمیز یکی می‌گیرند و همین کج‌فهمی آنان از عمل براندازانه است.