درباره نویسنده: فرهنگ زمانه

برنستاین موسیقی دوره‌ وسیعی از باروک تا قرن بیستم را اجرا کرد؛ اما از سال‌های دهه ۱۹۷۰ به این طرف بیشتر بر موسیقی دوره‌ رمانتیک تمرکز داشت.

««نوروزنامه»‌‌ همان موسیقی هنگام تحویل

از هفته گذشته نمایش عمومی فیلم «داوری» ساخته نیکلاس جارکی در سینماهای انگلستان و ایرلند آغاز شده است. در برنامه «اکران» این فیلم را معرفی می‌کنیم.

علی اصغر معصومی از نقاشان و تصویرسازان پیشگام ایران است که به‌ویژه در تلفیق هنرهای تزیینی ایرانی و مینیاتور با نقاشی مدرن کوشیده است.

مشکل کسانی که می‌خواهند سینما را با زور دینی کنند حل بشو نیست. هر چند می‌توان فیلم دینی ساخت، اما نمی‌توان خود سینما را دینی کرد.

بهروز شیدا - گفتمان سکوت یعنی گفتمانی که مرزهای سکوت را تعیین می‌کند؛ یعنی گفتمانی که مرزهای مجازِ گفتمان‌های دیگر را تعیین می‌کند.

مصطفی خلجی - عبداللطیف لعبی معتقد است مبارزه برای آزادی اکنون با رویشی دیگر در مراکش هم پدید آمده. با این تحولات میل به آزادی توقف‌ناپذیر شده است.

فاطمه فنائیان - سحر دلیجانی، نویسنده کتاب بچه‌های درخت جاکاندرا هم مثل یکی از شخصیت‌های داستانش در زندان اوین متولد شده. او در این کتاب که مجموعه‌ای‌ست از چند داستان پیوسته، روایتی از دو نسل...

ادوارد الگار آهنگساز انگلیسی از معدود آهنگسازان این کشور است که بیشتر آثارش در رپرتوار کنسرت‌های کلاسیک سراسر جهان وجود دارد. .

بیژن روحانی- تخریب مجسمه‌های بودا در دره بامیان افغانستان یک طرح پیچیده برای استفاده از قدرت رسانه‌های بین‌المللی یا در اثر باورهای مذهبی طالبان؟

«یک شهروند: احمدی‌نژاد رئیس جمهور ایران نیست. رئیس جمهور ما آقای موسوی است که در حصر هستند. کسی که با رای مردم به قدرت نرسیده باشد باید برای راضی نگه داشتن طرفدارهایش که در انتخابات...

اه می فیلمی خواهد شد متعلق به دنیای آینده. جهشی از آرمان‌های قرن نوزده به دنیای قرن بیست و یکم. «زبانِ» این آرمان‌ها در شعارها و فکرها متناقض عمل می‌کند. یعنی در عین حال، نقد...

روزی خاکستری، سرد، عبوس، کثیف، مضطرب و بادخیز. باد روزنامه‌های پاره و اعلامیه‌هایی را که دیگر توجه جلب نمی‌کنند به سر و صورت عابران می‌زند. خیابان‌ها خالی است.

روز بیست ونهم روزی که طی چهل سال هزاران صفحه تاریخ را با علامت سوال و شک و فرضیه به خودش اختصاص داده، روز دود شدن آرزوهای همه‌ی کسانی که خودشان را آماده‌ی به دست...

یک روز آفتابی است. زن سرایدار مثل ملکه‌ای روی پله‌ها ایستاده، دست‌هایش را به کمرش زده و به جوان دانشجویی که دارد می‌دود تا به گروه دانشجویانِ داوطلب برای کمک به زخمی‌ها برسد، اخم کرده...

هر رژیمی یک روز می‌افتد؛ استثنا ندارد. و همیشه موقع سقوطِ هر رژیمی، لحظه‌هایی هست که قدرت، بی‌صاحب و سرگردان، توی هوا چرخ می‌خورد تا آن کسی که باهوش‌تر است و به خاطر باهوش‌تر بودنش،...

تلفن‌های متعدد فوشه، وزیر داخله یک لحظه قطع نمی‌شود. وکیل، وزیر، نجیب‌زاده، تجار، مقامات محترمِ جامعه، یک‌بند از او می‌خواهند «هر طور» هست، به غائله خاتمه بدهد.

این روزها مرز روز و شب را طلوع و غروب خورشید نیست که تعیین می‌کند. هر روز فقط ادامه روز پیش است و فقط این وقفه‌های بین درگیری‌ها است که فصل‌بندی زمان را خط می‌کشد...

دیشب شبِ درازِ بی‌سر و سامانی بود. شب سماع و جنون و تشنگی خون روی لب‌های خشک و خسته آژدان‌هایِ روزهایِ پیاپی سرپا ایستاده و توهین شنیده.

در کوچه و خیابان و کارخانه چه خبراست؟ ۹ میلیون کارگر و کارمند درحال اعتصابند و می‌دانیم اعتصابیون، حقوق ندارند. سوال مهم این است که تا کی می‌توانند به اعتصاب ادامه بدهند.