روزهای پایانی آگوست ۲۰۱۳، شیکاگو شاهد چهارمین همایش اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی در ایران بود.
این همایش دو روزه خارج از سخنرانی‌های مختلف و میزگرد که عمدتاً حول محور تبعیض در ایران صورت گرفت، دارای ویژگی خاصی بود. آن ویژگی روند همگرایی سه جریان جمهوری خواهی بود. جریانات سیاسی ایران بیشتر تمایل به انشقاق و انشعاب دارند تا همگرایی و اتحاد. برای اولین بار است که سه جریان جمهوری خواهی که در ورای مرزهای ایران فعالیت می‌کنند، یعنی اتحاد جمهوری خواهان ایران، سازمان جمهوری خواهان ایران و اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی در ایران تصمیم گرفته‌اند که روند همگرایی خود را به تحقق برسانند.
یکی از محورهای توافق گذار از جمهوری اسلامی است. قرار است روز ۱۵ سپتامبر اولین جلسه مشترک سه جریان و معرفی هیئت های نمایندگی‌ها آغاز گردد و در یک روند ۴ ماهه بررسی سندها و منشورها صورت پذیرد. رادیو زمانه با شرکت کنندگان در این همایش در مورد این روند و تأثیر آن بر موضوع حرکت جمهوری خواهی سکولار و دمکرات به گفتگو نشسته است.
[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130829_Sekularism_ChicagoRepublicanSummit_PanteABahrami.mp3[/podcast]
با درود به مبارزانی که منافع جنبش را به منافع فردی و گروهی خویش ترجیح میدهند .اگر جمهوری نحس اسلامی بیش از سی سال است که حاکمیت میکند صرفن بعلت نبود آلترناتیوی دموکراتیک میباشد .وتازمانیکه تفرقه دراپوزیسیون این حاکمیت است درب روی همین پاشنه میچرخد .اکنون با این حرکت در حال شکل گیری احساس میشود که میتوان به هشیاری اپوزیسیون جمهوری اسلامی امیدوار بود .هرچند که این حرکت میبایست سالها پیش عملی میشد واحساس مسئولیت جریانات سیاسی نسبت به وظیفه خطیرشان شکل عملی بخود میگرفت .رفقا مطمئن باشید که نزدیکی شما به هم خیل عظیم جامعه ایرانی را که باشما ها قهر بودند به شما نزدیک خواهد کرد. شعارهای آنچنانی و پز های سیاسی هیچوقت ملاک عمل نبوده بلکه عملی درست درزمانی مناسب معیاری است که شما میتوانید با اتکا به آن به نزدیکی توده ها به خود باور داشته باشید . دستتان را میفشارم
نیما هاتفی / 30 August 2013