کفن پوشان دوباره سبز می‌شوند

ایران در وضعیت رکود تورمی قرار دارد و مردم از نظر بیکاری و فقر در شرایط بدی به سر می‌برند. وزیر اقتصاد از رشد اقتصادی نزدیک به صفر خبر داد و معاون نظارت و راهبردی رئیس جمهور از رشد اقتصادی منفی ۵,۴ درصد صحبت به میان آورده است.

 به طور طبیعی حل مسائل اقتصادی اولویت اول اکثریت مردم است که در سراشیبی قرار گرفته‌اند. حل بحران اقتصادی، آن هم در شرایطی که ایران “تحت شدیدترین تحریم‌های اقتصادی تاریخ” قرار دارد که تاکنون در مورد کشوری اعمال شده، کاری خارق‌العاده است. این مسئله اگرچه اقتصادی است، اما راه‌حل آن در درجه اول سیاسی است. تغییر در سیاست داخلی و بهبود روابط در سیاست خارجی.

اما محافظه‌کارانی که انتخابات ریاست جمهوری را باختند، به صراحت تمام گفته و در عمل- در طی همین مدت کوتاه- نشان داده‌اند که حاضر به پذیرش تغییر سیاسی نیستند تا اثرات اقتصادی آن هم نمایان شود. انتخاب مصطفی پورمحمدی- از عاملان سرکوب‌های دهه ۶۰- توسط رئیس قوه قضائیه به عنوان وزیر دادگستری بیانگر وضعیت بغرنج کنونی است. وزارت اطلاعات، وزیر کشور، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، و… نصیب اصول‌گرایان شد. اما آنان خواهان صد در صد کابینه بوده و انتصاب هر فرد غیر اصول‌گرایی را با واکنش سریع “فتنه‌گر” پاسخ می‌گویند.

محافظه‌کارانی که انتخابات ریاست جمهوری را باختند، به صراحت تمام گفته و در عمل- در طی همین مدت کوتاه- نشان داده‌اند که حاضر به پذیرش تغییر سیاسی نیستند تا اثرات اقتصادی آن هم نمایان شود.

سرپرست وزارت آموزش و پرورش، وزارت فرهنگ و آموزش عالی و ورزش، با همین برچسب مواجه شده و گفته‌اند که به آنان به عنوان وزیر رأی نخواهند داد. نبویان- از اعضای جبهه پایداری مجلس- گفته است: “توفیقی اندیشه‌های سکولار دارد و در فتنه ۸۸ صریح به میدان ‌آمد“. سکولار بودن و شرکت در جنبش سبز از نظر اصول‌گرایان کفر ابلیس است.

علی جنتی، فرزند آیت‌الله جنتی، علی مرادخانی را به عنوان معاون فرهنگی وزارت ارشاد انتخاب می‌کند. شهرام ناظری گفته است: “فکر می‌کنم خبر انتصاب علی مرادخانی به عنوان معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی یکی از بهترین خبرهای حوزه موسیقی طی سالهای اخیر بوده است که اهالی هنر از آقای جنتی هدیه گرفتند.” اصول‌گرایان این انتصاب را هم پیروزی “فتنه‌گران” قلمداد کرده و نوشتند: “جنتی عقب نشست؛ گزینه افراطیون معاون هنری وزارت ارشاد شد“.

گفته می‌شود که روحانی می‌خواهد مجید انصاری- از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام و عضو مجمع روحانیون مبارز- را به عنوان معاون پارلمانی خود برگزیند.

خبرگزاری فارس- متعلق به سپاه- سریع واکنش نشان داده و می‌نویسد: “فتنه‌گران مانع معرفی افراد معتدل به عنوان معاون پارلمانی می‌شوند و حتی برخی از آنان گفته‌اند که باید عدم حضور میلی‌منفرد، نجفی و سلطانی‌فر در کابینه با حضور برخی افراد همچون مجید انصاری در معاونت پارلمانی جبران شود. در صورت موفق شدن افراطیون و انتخاب گزینه‌ای افراطی برای معاونت پارلمانی ریاست‌ جمهوری، تعامل با مجلس اصولگرا مهمترین چالش معاون پارلمانی روحانی خواهد بود.” یعنی رئیس جمهور حتی حق ندارد معاونی برای خود برگزیند که با حکم آیت‌الله خامنه‌ای به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام در آمده است.

به طور طبیعی حل مسائل اقتصادی اولویت اول اکثریت مردم است که در سراشیبی قرار گرفته‌اند. راه‌حل بحران اقتصادی، در درجه اول سیاسی است. تغییر در سیاست داخلی و بهبود روابط در سیاست خارجی.

حجت‌الاسلام شریعتی- رئیس دانشگاه علامه طباطبایی- تمامی اساتید متفاوت را بازنشسته و صدها تن از افراد فاقد کمترین صلاحیت را به عنوان استاد به طور غیرقانونی استخدام کرده است. گفته می‌شود که حسن روحانی به سرپرست وزارت علوم دستور داده تا سریعاً وی را برکنار سازد. سایت زاکانی در مطلبی با تیتر “زمزمه یک برکناری تأسف‌برانگیز توسط دولت” نوشت: “رییس‌جمهور به سرپرست وزارت علوم، تحقیقات و فناوری دستور داده هر چه سریع تر رییس دانشگاه علامه طباطبایی برکنار شود. رئیس جمهور حسن روحانی به جعفر توفیقی سرپرست وزارت علوم، تحقیقات و فناوری دستور داده تا پایان هفته، صدرالدین شریعتی رئیس دانشگاه علامه را از سمت خود برکنار کند! حجت‌الاسلام شریعتی به عنوان اولین رئیس دانشگاه ایران اسلامی توانست بحث تفکیک جنسیتی در دانشگاه را آغاز و آن را ادامه دهد. چند روز گدشته آیت‌الله مکارم شیرازی از اقدامات رئیس دانشگاه علامه طباطبائی به خاطر تشکیل کلاس‌های تک جنسیتی در این دانشگاه قدردانی کرد.”

محافظه‌کاران همچنان در برابر فشار اجتماعی مقاومت می‌ورزند. درست است که حسن روحانی همیشه یکی از اصول‌گرایان نزدیک به هاشمی رفسنجانی بوده است، اما اکثریت مردم به دلیل حمایت اصلاح‌طلبان و وعده‌ها و شعارهای روحانی به او رأی دادند. وعده‌هایی که از نظر اصول‌گرایان انحرافی بوده و لذا آنها را بازگشت به دوران فتنه قلمداد می‌کنند. آزادی کلیه زندانیان سیاسی، رفع حصر از موسوی و کروبی و رهنورد، باز شدن فضای دانشگاه‌ها، فعالیت احزاب، و مهمترین وعده دموکراسی ساز- یعنی سپردن امور همه حوزه‌ها به نهادهای مدنی و صنفی- و غیره؛ اینها شعارها و وعده‌های روحانی بود.

اصول‌گرایان برای مقابله با این فرایند، در برابر کلمه مار، عکس مار می‌کشند. شعار وااسلامایشان گوش فلک را کر خواهد کرد. زمینه‌سازی را آغاز کرده‌اند تا رفته رفته کفن‌پوشان را به خیابان‌ها اعزام کنند. می‌گویند، هنوز ده روزی از شروع کار دولت جدید نگذشته، بی‌حجابی و عریانی همه جا را گرفته است. چرا روحانی کاری نمی‌کند. این ترفندی است برای تحریک ساده دلان. به دو نمونه زیر بنگرید:

محافظه‌کاران همچنان در برابر فشار اجتماعی برای تحقق وعده‌های اصلاح‌طلبانه روحانی مقاومت می‌ورزند و برای مقابله با این فرایند و تحریک ساده‌دلان، در برابر کلمه مار، عکس مار می‌کشند.

الف- آیت‌الله مکارم شیرازی در مشهد گفته است: “امروز تربیت کردن فرزند کار آسانی نیست، عوامل فساد، ماهواره‌ها و رسانه‌های فاسد همگی امواج شیطانی در میان جوانان پخش می‌کنند. شبکه‌های ماهواره‌ای دعوت به بی بند و باری و بد حجابی می‌کنند.‌ متأسفانه برخی فکر می‌کنند که بدحجابی تأثیر اجتماعی ندارد اما بسیاری از مفاسد به خاطر بدحجابی است که هر دو طرف را آلوده می‌کند. عدم رعایت موازین شرعی و بی توجهی به حجاب سبب بروز مفاسد و جنایات در جامعه است.‌ باید از فرهنگ غربی دوری کرد و فکر نکنیم که هرچه از غرب آمد نشانه تمدن است. دولت باید مسائل فرهنگی و حجاب را از کارمندان خود شروع کند تا به جامعه نیز تسری پیدا کند. بحث حجاب در کتاب‌های درسی به صورت منطقی وارد شود و ضرر و زیان‌های بی بند و باری تبیین شود تا همه بدانند که این یک مسئله مهم است و نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت.”

پس وظیفه حسن روحانی در این وضعیت خطرناک اقتصادی، درست کردن حجاب کارمندان دولت است. مرجع تقلیدی که فاقد مرجعیت است (اگر دارای مرجعیت بود، نیازی به استفاده از ابزار دولت برای رعایت حجاب نداشت، مانند مدونا و آنجلیا جولی گفتار و رفتارش الگوی جوانان قرار می‌گرفت)، می‌فرماید چرا کتاب‌های درسی- آن هم پس از گذشت ۳۴ سال از اسلامیزه کردنشان- مسئله حجاب و پیامدهای عدم رعایت آن را تبیین نکرده‌اند؟ چرا از فرهنگ غربی دوری نمی‌شود؟ پس دولت در حال چه کاری است؟

ب- آیت‌الله محسن مجتهد شبستری- نماینده ولی‌فقیه در استان آذربایجان شرقی، امام جمعه تبریز، عضو مجلس خبرگان رهبری- در ۴/۶/۹۲ به فرمانده نیروی انتظامی گفت: “این‌که برخی می‌گویند، بیرون ماندن چهار تار مو هیچ آفتی برای اسلام نیست، باید بدانند که امروز چهار تار مو و فردا چهار وجب مو از سر بیرون می‌ماند و پس فردا فرهنگ عریانی در جامعه حاکم می‌شود و آن موقع هیچ آثاری از اسلام نخواهد ماند.

درآمد ایران از صنعت توریسم تقریباً هیچ است. اما اصولگرایان در این زمینه هم دولت را تهدید می‌کنند و گردشگران را با زائرانی که به زیارت می‌روند اشتباه می‌گیرند.

باید مقابله جدی با تولیدکنندگان پوشاک غیرمتعارف در داخل کشور صورت گیرد. باید قانون صیانت از حریم اخلاقی جامعه اجرایی شود، این مملکت برای حجاب و عفاف شهید داده، جایز نیست که با کوتاهی، تساهل و تسامح خون شهدا نادیده گرفته شود. متأسفانه در برخی از فروشگاه‌ها و بوتیک‌های لباس‌، اجناسی به فروش می‌رسد که در شأن جامعه اسلامی نیست، سؤال اینجا است که این لباس‌ها در کجا تولید می‌شوند و اگر در داخل چنین چیزی نیست، از کدام مدخل وارد کشور می‌شوند؟ بنده از روی دلسوزی عرض می‌کنم که وضعیت فعلی برای متدینین جامعه قابل تحمل نیست”.

او کل اسلام را به موی زنان و پوشش آنان تقلیل داده و به صراحت دولت را تهدید می‌کند که “وضعیت فعلی برای متدینین جامعه قابل دوام نیست”. تجربه دوران اصلاحات معنای این تهدید را روشن می‌سازد که چیست؟ در آن زمان نیز وقتی یک نشریه دانشجویی ۱۵۰ نسخه‌ای مقاله‌ای می‌نوشت، آقایان کفن پوشان را بسیج می‌کردند.

درآمد ایران از صنعت توریسم تقریباً هیچ است. یکی از راه‌های افزایش درآمدهای دولت، بهبود وضعیت اقتصادی و بهبود تصویر ایرانیان نزد جهانیان، گسترش صنعت توریسم است. درآمد ترکیه از صنعت توریسم بالای ۳۰ میلیارد دلار است. ترکیه‌ای که اسلام گرایان حامی اخوان‌المسلمین در آن حکومت می‌کنند. اما آیت‌الله شبستری در این زمینه هم دولت را تهدید می‌کند. می‌گوید:

“متأسفانه هیچ عکس‌العملی در مقابله با نوع پوشش میهمانان خارجی [گردشگران] صورت نمی‌گیرد و شاهدیم که این افراد در ملاءعام با لباس‌های محلی خود تردد می‌کنند. بنده پیشنهادی برای مقابله با این معضل فرهنگی دارم، بهتر در بدو ورود این گردشگران به کشور افرادی در مرزها مستقر شوند و تذکرات لازم را به آنان بدهند و یا لباس‌هایی با پوشش اسلامی در اختیار گردشگران قرار گیرد تا شاهد چنین وضعیتی در داخل شهرها به ویژه شهر مذهبی تبریز نباشیم”.

اصولگرایان زمینه‌سازی را آغاز کرده‌اند تا رفته رفته کفن‌پوشان را به خیابان‌ها اعزام کنند. می‌گویند، هنوز ده روزی از شروع کار دولت جدید نگذشته، بی‌حجابی و عریانی همه جا را گرفته است. چرا روحانی کاری نمی‌کند.

امام جمعه تبریز که توریست‌ها را با شیعیانی که به زیارت مرقد ائمه خود می‌روند اشتباه گرفته، از دولت می‌خواهد که حجاب همین تعداد اندک توریست را هم کاملاً شرعی سازد. پیشنهاد عملی هم برای اجرای حکم خود ارائه می‌کند.

بدین ترتیب، باید به انتظار نشست تا آقایان بگویند: اینک وضع بسیار بدتر از دوران اصلاحات شده است. عبدالکریم سروش دو بخش از خوابنامه پیامبر را منتشر کرده و گفته است که بهترین نظریه درباره قرآن این است که آن را خواب‌های پیامبر به شمار آورده و به جای “تفسیر” به “تعبیر” خواب‌های پیامبر بپردازیم. خوب چرا وزارت اطلاعات حسن روحانی کاری نکرده و عبدالکریم سروش را در واشنگتن بازداشت نکرده است؟

دیگری نوشته است که همجنس‌گرایی- به قول فقیهان: همجنس‌بازی- با قرآن سازگار است. البته درست است که او هم ساکن آمریکا بوده و این سخنان را در زمان احمدی نژاد ایراد کرده است، اما حسن روحانی نمی‌تواند در برابر این کفریات سکوت پیشه نماید. شخص دیگری نوشته است که اسلام دین جهانی نبوده بلکه دین خاص قوم عرب است. چرا حسن روحانی دستور نمی‌دهد تا او را بربایند؟ سیدمحمد خاتمی و عبدالله نوری هم خواستار آزادی زندانیان سیاسی و رفع حصر شده و روزنامه‌های اصلاح‌طلب سخنانشان را منتشر می‌سازند. از همه بدتر، هاشمی رفسنجانی پس از سال‌ها موفق شده به یک استان سفر کند. چرا روحانی مانع سفر او نشده است؟

حسن روحانی این نظام را خوب می‌شناسد. با ساز و کار دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی آن هم آشنا بوده و هست. از همه مهم‌تر، خود یک آخوند است و با ترفندهای آخوندی نیز آشنایی کافی دارد. مگر او نبود که به قالیباف گفت:”من حقوق‌دان هستم، نه سرهنگ”. بدین ترتیب بود که بازی را از او برد. در کارزار جدید او چگونه عمل خواهد کرد؟ در برابر تمامیت‌خواهی اصول‌گرایان خواهد ایستاد، یا با تهدیدات آنان تن به سازش‌هایی خواهد داد که هیچ دستاوردی نخواهد داشت؟