دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا، با ارسال نامهای به حسن روحانی، رئیس جمهور ایران، اظهار امیدواری کرد که انتخاب روحانی به ریاست جمهوری «فرصتی برای بهبود روابط دو کشور» باشد. این خبری بود که ابتدا روزنامه گاردین آن را منتشر کرد و پس از آن به عنوان خبر نخست بسیاری از خبرگزاریها منتشر شد. کامرون در این نامه با اشاره به اینکه «بهبود روابط دوجانبه روندی تدریجی خواهد بود» از ایران خواست تا به صورت «سازنده و جدی» در مورد برنامه هستهای خود با جامعه بینالمللی تعامل کند.
این در حالی است که روابط ایران و بریتانیا در سالهای اخیر، به ویژه پس از حمله دو سال پیش به سفارت بریتانیا و اقامتگاه دیپلماتهای انگلیسی در تهران به تیرگی گرایید. این اتفاق باعث شد این کشور، ضمن بستن سفارت خود در ایران، دیپلماتهای ایرانی را نیز از بریتانیا اخراج کند.
در حال حاضر دولت جدید جمهوری اسلامی در برابر دشواریهای دیپلماتیک به جا مانده از دوران دولتهای نهم و دهم قرار دارد. سیاست خارجی محمود احمدینژاد که با تنش با بعضی کشورهای عربی، اسرائیل و غرب و همچنین پیچیدهتر شدن مشکلات پرونده هستهای همراه بود، دیپلماسی دولت روحانی را با چالشهایی چون قطع رابطه دولتهای کانادا و بریتانیا با ایران مواجه کرده است.
روحانی در مراسم تنفیذ خود نیز با اشاره به «تعامل سازنده با جهان» نشان داد که لزوم عادیسازی روابط با جامعه جهانی را در نظر دارد.
رئیس دولت یازدهم، چگونگی مواجهه با آمریکا، گفتوگو با «گروه ۵+۱» بر سر برنامه هستهای، تلاش دیپلماتیک برای کاهش تحریمهای بینالمللی و رفع تنش با کشورهای غربی و عربی را در پیش رو دارد.
برای بررسی بیشتر ابعاد نامه دیوید کامرون و همچنین سیاست خارجی دولت حسن روحانی گفتوگویی داشتیم با حسین علیزاده، دیپلمات پیشین جمهوری اسلامی، ساکن فنلاند و از او پرسیدیم که چه انگیزهای در نگاشته شدن نامه دیوید کامرون به حسن روحانی وجود دارد؟ آیا این یک آزمون برای سنجش ظرفیت روحانی در غلبه بر مخالفان داخلی خود است؟
[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130808_InternationalRelations_Rohani_Hoseyn_Alizadeh_AliFotovvati.mp3[/podcast]
با بمب به تامل نمیشود رسید حتی اگر نخست وزیر انگلیس پیغام بفرستدو و ظریف وزیر خارجه شود و مسول سپاه قدس در سوریه و عراق وزیر دفاع شود؟!
dara / 09 August 2013