محمود استاد محمد، کارگردان، بازیگر و نمایشنامهنویس، در سال ۱۳۲۹ در تهران به دنیا آمد. وی فعالیت نمایشی خود را در نوجوانی پس از آشنایی با محمد آستیم و سپس نصرت رحمانی و عباس نعلبندیان و با بازی در نمایشهای بیژن مفید و عضویت در آتلیه تئاتر آغاز کرد و پس از آن فعالیتهای هنری خود را در بندرعباس و تهران پی گرفت.
او که پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۶۴ به کانادا مهاجرت کرده بود و در سال ۱۳۷۷ به ایران باز گشت، فعالیتهای هنری خود را بار دیگر در داخل کشور از سر گرفت.
از جمله فعالیتهای استاد محمد در پی بازگشت به ایران میتوان به نویسندگی و کارگردانی آثاری چون آخرین بازی در سال ۱۳۷۸، تئاتر ال در سال ۱۳۸۰، سپنج رنج و شکنج در سال ۱۳۸۲ و عکس خانوادگی در سال ۱۳۸۷ اشاره کرد.
محمود استادمحمد، در صبح پنجشنبه روز سوم مرداد ماه سال ۱۳۹۲ به دلیل سرطان کبد در بیمارستان جم تهران درگذشت. به گفته دخترش داروهای او را به ناگزیر و به دلیل گرانی دارو بر اثر نوسانات قیمت ارز قطع کرده بودند.
فریبرز رئیسدانا که خود عضو کانون نویسندگان ایران است، در مراسم تشییع پیکر او با اشاره به اهمیت میراث استاد محمد برای تئاتر ایران گفت: «استانیسلافسکی، برشت و چخوف در بهشت به انتظار او نشستهاند». رئیسدانا افزود که آثار استادمحمد ترکیب هوشمندانه از آثار این سه نمایشنامهنویس بزرگ معاصر بوده است.
در رابطه با فعالیتهای این هنرمند تئاتر ایران، بهداد بردبار گفتوگویی با جمیله ندایی از همکاران محمود استاد محمد در نمایش شهر قصه داشته است.
[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130729_AboutMahmoudOstadMohammad_JamilehNedaei_BehdadBordbar.mp3[/podcast]