سروش لشکری، ملقب به «هیچکس»، متولد ۱۹ اردیبهشت ۱۳۶۴، رپر و ترانهنویس ایرانیست که با نخستین آلبوم خود با عنوان «جنگل آسفالت» به شهرتی جهانی دست پیدا کرد. سروش با این آلبوم نه تنها برای مشکلات و بحرانهای اجتماعی ایران زبان موسیقیایی یافت، بلکه هیپ هاپ فارسی را هم به جهان معرفی کرد.
«هیچکس» که پیش از این نام او با نام مهدیار آقاجانی و لیبل «ملتفت» گره خورده بود، بیش از یک سال است که از لیبل «ملتفت» جدا شده و حال به عنوان یک هنرمند مستقل اما نامآشنا با ترانههای «بزن»، «این یکیام» و اکنون هم با ترانه «ما ادامه داریم» در صحنهی موسیقی ایران حضور دارد.
«بزن» به اندازهی دو آهنگ دیگر نام برده مورد توجه مخاطبان قرار نگرفت اما «بزن» اولین آهنگی بود که «هیچکس» آن را با آهنگسازی خودش منتشر کرد.
جدایی «هیچکس» از «ملتفت» بی سر و صدا بود تا اینکه اشکان فدایی از اعضای لیبل «ملتفت» ابتدا در توییتر و سپس در آهنگ «یادگاری» به او حمله کرد. «هیچکس» پاسخی به ترانه نداد ولی در توییتر از لیبل «ملتفت» و «مهدیار آقاجانی» به عنوان یک گروه متعصب یاد کرد که در آن باید همه از مهدیار پیروی کنند.
این درگیریها مدتی پس از منتشر شدن آهنگ «این یکیام» و روشنتر شدن دلایل جدایی «هیچکس» از «ملتفت» رخ داد که باعث شد هواداران «هیچکس» و دنبالکنندگان رپ فارسی بیش از پیش منتظر آهنگ جدید «هیچکس» باشند.
حال هیچکس پس از سکوتی نسبتاً طولانی به انتظار مخاطبان و علاقمندانش پایان داده و آهنگ «ما ادامه داریم» را منتشر کرده است. اثری که میتوان آن را در میان بهترین آهنگهای «هیچکس» جا داد و حتی چه بسا بتوان از نظر تأثیرگذاری آن را بتوان بهترین اثر او دانست.
ترانهی «ما ادامه داریم»
«ما ادامه داریم»، با ترانه و آهنگسازی «هیچکس» اندکی قبل از سالگرد کشته شدن ژینا (مهسا) امینی منتشر شد.
«ما ادامه داریم» ترانهای دو قسمتی است. ترانه در بخش نخست بیشتر با تاریکی عجین است و در بخش دوم با روشنایی.
فضاسازی موسیقی نیز در همراهی ترانه به خوبی در این دو قسمت اثر نقش خود را ایفا میکند. همچنین در سراسر اثر صدای کشیدهی سازهای آرشهای همراه مخاطب است.
در قسمت اول ترانه با نتهای کمتر، فضای موسیقی احساس غم و خشم را منتقل میکند. نتهایی که کش میآیند، و گویی در سوگواری نواخته میشوند، اما توالی نُتها راوی انتقام و خشمی نهفته در فضا میشوند.
«هیچکس» با صدایی خالی از شک و همچون یک سخنران کار کشته کلمه به کلمهی ترانه را با جدیت ادا میکند و در القای حس و حال و در فضاسازی نقش مهمی را ایفا میکند. با اجرای محکم اوست که فضاسازی به ثمر میرسد و ترانه عمق پیدا میکند و رنگهای متفاوتی به خود میگیرد. موسیقی این اثر را اگر بدون اجرای هیچکس بشنویم با موسیقی نئوکلاسیکالی روبروییم که درقسمت اول ابتدا به آرامی حرکت میکند تا به نقطهی عطف میرسد و با اضافه شدن چند ویولن و pad و افکتهای صوتی به اوج خود میرسد و با صدایی شبیه صدای کاسههای تبتی به پایان میرسد.
تلفیق موسیقی نئوکلاسیکال با ترانهی «هیچکس» باعث شده این اثر حال و هوایی حماسی داشته باشد. ترانهی «هیچکس» به طور هوشمندانهای با استفاده از تضاد میان خیر و شر، روشنایی و تاریکی، فریاد انتقامجویی بر میآورد. خشمی که از ابتدا در صدای خواننده شنیده میشود در نهایت جای خود را به امید آزادی میدهد.
در قسمت ابتدایی ترانه نیز به جنگ میان خیر و شر اشاره میشود:
جنگ بین ما و اونا، جنگ خیر و شره.
خوب و بد، نور و تاریکی، روز و شب
صدای توپ جنگ، بوم ریخت خون و نفت
جورِ بوم و رنگ، درد میکشیم قلم پا شکسته
پر میکشیم، ما ادامه داریم
قسمت اول ترانه با جملهی «ما ادامه داریم» تمام میشود، و قسمت دوم ترانه با شعار: «زنده باد آزادی زنده باد ایران.»
ترانه وصف حال معترضان ایرانیانیست، که با تمام سرکوبها و خسارتهایی که متحمل شدهاند همچنان در وضعیت انقلابی کنونی به مبارزات خود ادامه میدهند.
فُرم موسیقی نیز با مفهوم جدال با سختیها و میل به تداوم گره خورده است، در قسمت اول این آهنگ، ساز آرشهای و روایتش به خوبی، القاکننده این معناست. خشم و سوگ نهفته در قسمت ابتدایی، در قسمت دوم جای خود را به میل به انتقام و امید و شجاعت میدهد.
آهنگ در قسمت دوم با گروه ویولن و pad اوج میگیرد، نتهای متوالی به سرعت فضای موسیقی را پر میکنند به آن بال و پر میدهند و سبب میشوند که نقطهی اوجی ملموس در موسیقی به وجود بیاید و رنگآمیزی روشنتری در موسیقی پدید میآید.
در پایان باید گفت «ما ادامه داریم» همچون بیانیهای است. «هیچکس» با این ترانه، با صدای بلند یک پیام مهم را به گوش جهانیان میرساند: این انقلاب ادامه دارد چرا که سرهای بریده هرگز مداوا نمیشوند. این پاسخیست به کسانی که خیال میکنند مبارزه به پایان رسیده است. «هیچکس» اما در این ترانه یادآوری میکند: این مسیر تا آزادی ایران ادامه دارد.
پیش از این، «هیچکس» در آبان ۹۸ با ترانه تأثیرگذار «یه روز خوب میآد» یکی از آثار ماندگار در عرصه ترانههای اعتراضی ایران در ده سال گذشته را به یادگار گذاشت. او در جریان قیام ژینا این ترانه را در آمستردام و در برخی دیگر از شهرهای اروپایی اجرا کرد. «بزن» و «مشتهاشو گره کرده» از سایر ترانههای اجتماعی و سیاسی «هیچکس» است که در پاسخ و در واکنش به انهدام هواپیمای اوکراینی با دو موشک سپاه اجرا شده بود. «این یکیام واسه» از ترانههای اعتراضی «هیچکس» در پاسخ به قتل حکومتی نیکا شاکرمی است.
مقالی بسیار جالب و مطلع کننده, کاش مقداری هم از نزدیکی جناب هیچکس با سلطنت باختگان میگفتید. به هر حال ان رنگ و بوی طبقاتی “اینجا تهرانه” آرام آرام رقیق شد تا رسید به نزدیکی به منتظر السطنه. اما از آن سو هنرمند دیگری مانند توماج چنان غولی شده است که ج.ا. هم از پسش برنمی آید, دقیقا به خاطر تیز شدن آگاهی طبقاتی توماج و انعکاسش در اثار وی. کاوه ی دوران؛ شوالیه ای انقلاب؛ که از ترسیدن می ترسد. و هیچکدام از سه عبارتهای متاخره اغراق نمی باشند.
Khaanandeh / 19 September 2023