حکم اعدام عباس دریس، از بازداشت‌شدگان اعتراضات آبان ۱۳۹۸ عیناً در دیوان عالی کشور تأیید شد.
فرشته تابانیان، وکیل مدافع عباس دریس در این‌باره گفت:
«حکم اعدام عباس دریس در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور از بابت اتهام محاربه بدون توجه به ایرادات ذکرشده تأیید شد. درخواست اعاده دادرسی خواهم داد. این حکم به من ابلاغ نشد و من از طریق ابلاغ استحضاری شعبه اول دادگاه انقلاب ماهشهر متوجه شدم.»
عباس دریس در زندان سپیدار اهواز زندانی است. او و برادرش محسن دریس در ارتباط با اعتراضات آبان ۹۸ در ماهشهر بازداشت شدند. مأموران معاونت اطلاعات قرارگاه ابوالفضل عباس این شهر آن‌ها را ۱۷ آذرماه ۹۸ دستگیر کردند.
اولین جلسه دادگاه این دو برادر ۲۰ اردیبهشت سال گذشته با ریاست قاضی سیدمهران مهمان‌نواز بنا به دلایل امنیتی در زندان ماهشهر و دومین جلسه رسیدگی به اتهامات آن‌ها ۲۲ شهریور ۱۴۰۱ در شعبه اول دادگاه انقلاب ماهشهر برگزار شد.
اتهام عباس دریس «محاربه و قدرت‌نمایی با اسلحه جنگی کلاشنیکف و اخلال در نظم عمومی و حمل اسلحه جنگی کلاشنیکف» و «مشارکت در قتل یکی از نیروهای یگان ویژه نیروی انتظامی» به نام رضا صیادی و اتهام محسن دریس «محاربه و قدرت‌نمایی با سلاح جنگی کلاشنیکف، اخلال در نظم عمومی از طریق تیراندازی و حمل و نگهداری سلاح جنگی کلاش» عنوان شد. شعبه اول دادگاه انقلاب ماهشهر عباس را به اعدام محکوم کرد و محسن دریس از اتهامات انتسابی تبرئه شد.
عباس دریس در جریان دادرسی، حضور خود در اعتراضات ۲۷ آبان ماه ۹۸ شهرک چمران ماهشهر را پذیرفت اما هرگونه دخالت در آتش‌زدن لاستیک و بستن جاده‌های شهرک چمران را انکار کرد. پس از آن‌که عباس دریس را در اختیار سازمان اطلاعات سپاه پاسداران قرار داده و مأموران اطلاعات سپاه از او بازجویی کردند، او به تیراندازی با سلاح کلاشنیکف به سوی نیروهای امنیتی اقرار کرد. دریس در جریان آخرین دفاعیات خود بار دیگر منکر دخالت در تیراندازی به سوی رضا صیادی شد.
عباس دریس متولد ۱۳۵۲ در آبادان است و سه فرزند دارد.
اعتراضات آبان‌ماه ۹۸، از روز جمعه ۲۴ آبان این سال با اعلام افزایش بی‌سابقه قیمت بنزین در ده‌ها شهر ایران به‌شکل گسترده‌ای آغاز شد و برای چند روز ادامه یافت. این اعتراضات در ماهشهر همانند دیگر شهرهای ایران با کشتن معترضان سرکوب شد. مأموران امنیتی معترضان را که به نیزارهای اطراف شهرک جراحی یا چمران ماهشهر پناه برده بودند به رگبار بستند و به استناد برخی گزارش‌ها دست‌کم ۱۰۰ نفر را کشتند. از این کشتار که در فاصله روزهای ۲۵ تا ۲۹ آبان ۱۳۹۸ رخ داد با عنوان «کشتار نیزار» یاد می‌شود. گفته می‌شود هیچ‌یک از افرادی که به نیزار پناه برده بودند، زنده نماندند.
بر اساس گزارش نهادهای ناظر بر وضعیت حقوق بشر در ایران و رسانه‌های بین‌المللی در جریان اعتراضات آبان‌ماه ۱۳۹۸، ۳۲۴ تا ۱۵۰۰ نفر به ضرب گلوله مأموران امنیتی به قتل رسیدند.