نفتالی بنت، نخست‌وزیر اسرائیل سه‌شنبه ۳۱ مه/ ۱۰ خرداد با انتشار پیامی در توییتر ادعای تازه‌ای مطرح کرد. بنت نوشت:
«ایران اسناد طبقه‌بندی شده آژانس را سرقت کرد و از آن برای فرار سیستماتیک از تحقیقات هسته‌ای بهره برد.»
او در ادامه افزود:
«ما چه‌طور می‌دانیم؟ چون به نقشه فریب ایران دست یافتیم.»
این اسناد در گوگل‌درایو در دسترس همگان قرار گرفته است.
اسناد مذکور در در ۸ پوشه منتشر شده‌اند. پوشه نخست، سندی‌ست که توسط «اداره کل کنترل تسلیحات و امنیت بین‌المللی» درباره گزارش محمد البرادعی، مدیر کل وقت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تهیه شده است. در این سند موضوعاتی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم به وزارت دفاع مربوط می‌شود در گزارش البرادعی نقد شده‌اند. تاریخ این سند به شهریور ۱۳۸۴/سپتامبر ۲۰۰۵ بر می‌گردد.
سند دوم نامه محرمانه مهدی خانیکی، مدیر کل وقت حوزه ریاست سازمان انرژی اتمی ایران به کریستین چارلیه، سرگروه وقت بخش اجرایی در سازمان بین‌المللی انرژی اتمی‌ست که به تاریخ اوت ۲۰۰۵، به واگذاری سایت لویزان از سوی وزارت دفاع به شهرداری تهران پرداخته است.
سند سوم عکس‌هایی‌ست از سایت لویزان قبل و پس از تخریب. در پوشه چهارم آگهی انحلال شرکت کیمیا معدن نظنز منتشر شده که بر اساس این سند شرکت مذبور در ۲۲ دسامبر ۲۰۰۱ منحل شده است. تاریخ این سند به ۷ فوریه ۲۰۰۲ باز می‌گردد.
سند پنجم تصویر اتاق انفجار در سایت پارچین است. پس از آن سندی از وزارت دفاع با مهر سری در پوشه ششم منتشر شده است. این سند به تاریه ۲۵ اسفند ۸۴، «گزارش خیلی محرمانه آژانس از بررسی مدارک مربوط به پروژه موسوم به نمک سبز که توسط آمریکا به آژانس ارائه گردیده» را شامل می‌شود.
در پوشه هفتم سند سری وزارت اطلاعات خطاب به رئیس سازمان انرژی اتمی، رئيس ستاد کل نیروهای مسلح و وزیر دفاع در تاریخ ۱۴ اردیبهشت ۸۳ و همچنین فهرستی از ۱۷ مورد از اسناد محرمانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی منتشر شده است. آخرین سند، سند محرمانه وزارت اطلاعات خطاب به «سرلشکر فیروزآبادی و دریابان علی شمخانی» ست به تاریخ ۳۰ اردیبهشت ۸۳ که نام سردار وحیدی و محسن فخری‌زاده، وزیر دفاع وقت نیز در پای آن به‌چشم می‌خورد.
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی دوشنبه ۳۰ مه/۹ خرداد در آخرین گزارش خود اعلام کرد اورانیوم غنی‌‌شده ایران به ۱۸ برابر حد مجاز در برجام رسیده است. آژانس همچنین گزارش کرد که ایران در ارائه پاسخ‌های «معتبر فنی» به سؤال‌های آژانس درباره پیدا شدن مواد هسته‌ای در ایران طی سه سال گذشته ناکام بوده است.
محمدرضا غائبی، سر‌پرست نمایندگی ایران در آژانس انرژی اتمی گزارش جدید گروسی را منعکس کننده همکاری‌های گسترده ایران با این سازمان ندانست و گفت:
«این گزارش با کنار گذاشتن استدلالات ایران و نامعتبر خواندن غیر منصفانه آنها، همچنان بر مفروضات از پیش تعیین شده آژانس تکیه کرده و جمع بندی یک طرفه خود را ارائه می دهد.»
در سفر رافائل گروسی در اواسط اسفند سال جاری به تهران، بیانیه مشترکی از سوی ایران و آژانس صادر شد. براساس توافق ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، سازمان انرژی اتمی باید حداکثر تا ۲۹ اسفند ۱۴۰۰ توضیحات کتبی مرتبط با سؤالات مطرح شده توسط آژانس درباره موضوعات مربوط به سه مکان که ایران به آنها نپرداخته را به همراه اسناد پشتیبان مربوط، به این نهاد ارائه دهد.
محمد اسلامی رئیس سازمان انرژی اتمی ۱۷ فروردین سال جاری ادعا کرد که این اسناد در اختیار آژانس قرار گرفته است. اسلامی اظهار امیدواری کرد که آژانس «بدون نفوذپذیری از دشمنان» کار خود را «در چارچوب کارشناسی و منطقی رسیدگی کرده و جمع‌بندی نهایی» و گزارش آن را ارسال کند. آژانس هم اعلام کرد که ابهامات فقط درباره یک مکان هسته‌ای برطرف شده.
بازرسان آژانس تاکنون سه محل «مشکوک» را در ایران شناسایی کرده‌اند که یک مورد آن در تورقوزآباد، حومه تهران، و یک مورد دیگر در اصفهان است و هر دو آنها «در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ احتمالا با هدف از بین بردن رد اورانیوم تخریب شده‌اند.»