یک گزارش نشان می‌دهد که درگیری‌ها و خشونت‌ها در سال گذشته به شکل بی‌سابقه مردم را از خانه‌های خود فراری دادند، در حالی که بار عمده آوارگی داخلی گسترده ناشی از «جلوگیری‌های عظیم» در جنگ را جنوب صحرای آفریقا متحمل شده است.
بر اساس ارقام منتشر شده توسط مرکز نظارت بر جابجایی داخلی شورای پناهندگان نروژ (IDMC)، افرادی که از خشونت گریختند، ۱۴،۴ میلیون بار در سال ۲۰۲۱ در داخل کشورهای خود آواره شدند که افزایشی۴،۶ میلیونی نسبت به سال ۲۰۲۰ نشان می‌دهد.
بیشتر این جابجایی‌ها – ۱۱،۶ میلیون یا ۸۰ درصد کل – در کشورهای آفریقای جنوب صحرا اتفاق افتاده و جنگ در شمال اتیوپی از نظر تعداد دفعاتی که مردم مجبور به ترک خانه‌های خود شدند، محدودتر شد.
الکساندرا بیلاک، مدیر مرکز نظارت بر جابجایی داخلی شورای پناهندگان نروژ، گفت تمرکز جغرافیایی آوارگان مرتبط با درگیری به سراسر آفریقای جنوب صحرا، از ساحل تا شرق آفریقا، یک نگرانی بزرگ است. او گفت: «البته اینها کشورهایی هستند که تاریخچه طولانی درگیری را تجربه کرده‌اند، اما آنچه این اعداد نشان می‌دهد این است که مناقشات تا حل شدن فاصله دارند.»
به گفته او «علاوه بر بحران‌های طولانی، هر سال با امواج جدیدی از خشونت مواجه می‌شویم. در اتیوپی و بورکینافاسو، ما در حال مواجهه با موج‌های جدید خشونت‌ها هستیم که منجر به آواره شدن تعداد بسیار زیادی شده است و حداقل در حال حاضر، چشم‌انداز بسیار کمی برای بازگشت آنها وجود دارد.»
او گفت که شعله‌ور شدن خشونت‌های جدید اغلب با فشارهای آب و هوایی مانند خشکسالی یا سیل و در نتیجه ناامنی غذایی تداخل پیدا می‌کند و ارسال کمک‌های مورد نیاز را برای کشورها سخت‌تر می‌کند:
«مطلقاً هیچ راهی وجود ندارد که طی آن نوعی ثبات و درجاتی از بازگشت یا ادغام محلی پایدار رخ دهد. این شوک‌های مداوم به سیستم به این معنی است که اعداد همچنان در حال افزایش هستند.»
بر اساس این گزارش، در سال ۲۰۲۱، ۵۹،۱ میلیون آواره داخلی در سراسر جهان وجود داشته است که یک رقم تجمعی است که از زمان شروع مستندسازی IDMC در سال ۲۰۰۳، به طور پیوسته افزایش یافته است. به دلیل بلایایی مانند طوفان، سیل و فوران های آتشفشانی در سال ۲۰۲۰ به میزان قابل توجهی – ۲۳،۷ میلیون نفر – کاهش داشت.
تعداد دفعاتی که مردم به دلیل خشونت از خانه‌های خود رانده شدند، برای IDMC نگرانی خاصی داشت. از آنجایی که این گزارش به سال ۲۰۲۱ می پردازد، ارقام شامل پیامدهای بشردوستانه عظیم ناشی از تهاجم روسیه به اوکراین نیست، جایی که تصور می شود بیش ازهفت میلیون نفر در داخل کشور آواره شده‌اند.
تنها جایی که می‌توان با این مقیاس آوارگی رقابت کرد، اتیوپی بود، جایی که درگیری – عمدتاً جنگ بین نیروهای دولتی و شورشیان تیگرایان در شمال کشور – منجر به ۵،۱ میلیون آواره داخلی شد. تا قبل از حمله به اوکراین، این بالاترین رقم ثبت شده سالانه برای یک کشور واحد بود.
جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC) که شاهد۲،۷ میلیون آواره به دلیل درگیری بود، و افغانستان، جایی که طالبان دولت اشرف غنی را سرنگون کردند، نیز رکوردهای بی‌سابقه‌ای را به ثبت رساندند. وضعیت بی‌ثبات در میانمار، جایی که ارتش دست به کودتای خونین زد، به سه برابر شدن رقم کلی شرق آسیا در مقایسه با سال قبل منجر شد.
با توجه به اینکه بیش از نیمی از جمعیت آوارگان جهانی زیر ۲۵ سال و حدود ۲۵ میلیون نفر زیر ۱۸ سالند، مرکز نظارت بر جابجایی داخلی شورای پناهندگان نروژ، خواستار مداخلات هدفمندتر برای محافظت از کودکان و جوانان در برابر خطرات خاصی شد که با آن مواجه هستند. این گزارش خاطرنشان می‌کند:
«مشکلات مالی که آوارگان داخلی با آنها مواجه هستند ممکن است کودکان را مجبور به شرکت در فعالیت‌های درآمدزای خطرناک، از جمله جنایت، روابط جنسی مبادله‌ای یا پیوستن به گروه‌های مسلح کند. تقویت سیستم‌های حمایت از کودکان در معرض خطر ضروری است.»
این گزارش می افزاید، دختران و پسران آواره با خطرات مختلفی روبه‌رو هستند. دختران بیشتر در معرض خطر خشونت جنسی و ازدواج کودکان و پسران در خطر استخدام جنگجویان قرار دارند.
مرکز نظارت بر جابجایی داخلی شورای پناهندگان نروژ، امیدوار است که این گزارش باعث افزایش آگاهی در مورد بدتر شدن وضعیت آوارگان داخلی شود.