روز جهانی مبارزه با همجنسگراستیزی

هفدهم ماه مه، به عنوان روز مبارزه با همجنسگراستیزی نامگذاری شده است. همجنسگراستیزی یا هموفوبیا به معنی ترس و نفرت از همجنسگرایی و همجنسگرایان است.

در هفدهم  ماه مه سال ۱۹۹۱ ميلادی، سازمان بهداشت جهانی، همجنسگرايی را از فهرست بيماری‌ها حذف کرد و در سال ۲۰۰۵ سازمان جهانی مبارزه با همجنسگراهراسی و ترنس‌هراسی، این روز را روز جهانی مبارزه با هموفوبیا نامگذاری کرد.

این اما به این معنی نیست که در میان فرهنگ‌های مختلف، پدیده‌ همجنسگرایی پذیرفته شده است. در بسیاری از کشورها و فرهنگ‌ها مردان و زنان دگرباش با مشکلات عدیده‌ای روبه رو هستند. این مشکلات تنها از سوی دولت‌ها و حکومت‌ها برای این زنان و مردان ایجاد نمی‌شود، بلکه در بسیاری از موارد این افراد در جوامع کوچک و بزرگ هم پذیرفته نمی‌شوند و حقوق‌شان به رسمیت شناخته نمی‌شود.

[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130517_International_Day_Against_Homophobia_LidaHosseiniNejad.mp3[/podcast]

 روز هفدهم مه، بهانه‌ای است برای فعالان حمایت از حقوق همجنسگرایان تا با به راه انداختن کمپین‌های مختلف و انجام فعالیت‌های گوناگون بتوانند در راه برداشتن تبعیض‌ و اعمال خشونت نسبت به این زنان و مردان، گامی بردارند.

آرش بینش‌پژوه، فعال حقوق همجنسگرایان درباره این‌که چطور می‌توان در جهت رفع تبعیض‌ها و پذیرش همجنسگرایان در جامعه گامی برداشت، پیش از این به زمانه گفته بود: «کار بسیار دشواری است. کاری‌ است که باید روی آن زمان گذاشت. ولی خود بچه‌های ما تا حدی می‌توانند کمک کنند. اما کمک بیشتر را جامعه هتروسکسوال می‌تواند به ما بکند. همین‌طور که خیلی از هنرمندان، مثل شاهین نجفی یا شهره صولتی از حقوق ما دفاع کردند. در راه طبیعی دانستن این گرایش، خیلی از بزرگان باید به ما کمک کنند. خیلی‌ها باید ما را همراهی کنند تا ما بتوانیم به هدف مشخص خودمان برسیم. این کار به تنهایی از ما برنمی‌اید چون جامعه ایران خیلی روی نظرهای فردی متعصب است. هرکس نظر شخصی خودش را دارد. تنها یک تابوشکنی بزرگ است که می‌تواند به این وضعیت کمک کند. همگی باید دست‌به‌دست هم بدهیم تا این کار را انجام بدهیم.»

در کنار کمپین‌های مختلفی که در جهت حمایت از حقوق همجنسگرایان و دگرباشان جنسی فعالیت‌ می‌کنند، در تریبون زمانه هم صفحه‌ای تحت عنوان «تلخ و شیرین» باز شده است که دگرباشان جنسی ایرانی خاطرات و تجربیات خود را با دیگران به اشتراک می‌گذارند. به مناسبت این روز تعدادی از این افراد مطالبی را برای این صفحه فرستاده اند. مثلاً «کاوه» در یادداشتی با نام «تلخ و شیرین» نوشته است: «نمی‌دانم اولویت چه چیزهایی هستند و لزوم پرداختن به آنها را چه کسانی تعیین می‌کنند. اما این را خوب می‌دانم که جامعه و به خصوص کسانی که ادعای روشنفکر یا اکتیویست بودن دارند در قبال هر شکلی از تبعیض و تضییع حقوق انسانی و شهروندی مسئول هستند. طبیعی است که هر کسی نمی‌تواند در تمامی حوزه‌ها فعال باشد و یا حتی در این باره اظهارنظر کند. حوزه فعالیت هر کسی را اولویت‌های شخصی، علاقه و تخصص او تعیین می‌کند. اما مطمئنا سکوت کردن و دیگران را هم به سکوت واداشتن در قبال آن‌چه که از نظر ما مهم نیست، به بهانه‌ مسئله نبودن آن در جامعه و در اولویت قرار نداشتنش از نظر ما، به هیچ وجه قابل قبول نیست.»

همچنین «مهشید» در این صفحه نوشته است: «برخورد با همجنسگرایان بسیار چندگانه است. کسانی که فکر می کنند این دسته از انسان ها باید اصلاً اعدام شوند تا بشر از انحراف اخلاقی حفظ شود، دسته ای هستند که اینقدر بدوی فکر نمی کنند و معتقدند که با شک الکتریکی یا دارو و درمان و یا تراپی، انسان همجنسگرا را باید درمان کرد، یعنی بی تعارف نمی خواهند بکشندش، بلکه می خواهند که به زبان خوش یا ناخوش مجبورش کنند که خودش کلک خودش را بکند تا بار جرمش بر دوش این بشر دوستان سنگینی نکند.

گروهی هم همجنسگرایی را قبول می کنند با بیان این مطلب که “این طفلی ها که تقصیر خودشان نیست این طوری شده اند.”

فکر کردم این بار با دسته آخر گفت و گویی کنیم. و اینکه همجنسگرا انسانی طفلکی نیست، صغیر نیست و مورد ظلم طبیعت و یا خدا و پیغمبر و یا هر چیز و کس دیگری واقع نشده است. به نظر من همجنسگرا انسانی عادی است. انسانی مظلوم و صغیر نیست. یک شهروند معمولی است که باید از تمام حقوق و وظایف شهروندی برخوردار شود. اگر جرمی مرتکب شد، باید به سزای جرمش برسد و اگر عملی انجام داد که مورد تشویق قرار بگیرد باید مثل هر شهروند دیگری تشویق در مورد او انجام شود. همجنسگرایان بیهوده به کنار جامعه رانده شده اند و جزو اقلیت محسوب می شوند. این اقلیت بودن، این بار گران بودن، این عنصر نامطلوب بودن، این داغ لعنت را باید از روی همجنسگرایان برداریم. و باید این کار را از خودمان شروع کنیم.»

در روز هفدهم ماه مه، برای اعلام حمایت از حقوق همجنسگرایان و دگرباشان جنسی در بسیاری از کشورهای دنیا کنفرانس‌ها، سخنرانی‌ها و حتی راهپیمایی‌هایی برگزار می‌شود.

در همین راستا هم دیروز و هم امروز، یعنی ۱۶ و ۱۷ مه در شهر لاهه در هلند، کنفرانسی در جهت حمایت از حقوق همجنسگرایان و دگرباشان جنسی با شرکت بیش از ۷۰۰ نفر، برگزار شد. با موضوع «پیوند نیروها، حرکت به جلو در اروپا و فراتر از آن».

همچنین از سال ۲۰۰۹ میلادی در هلند، هر دوسال یک بار در روز ۱۷ ماه مه جایزه‌ای به نام «یوس برینک» هم به یکی از سازمان‌ها یا گروه‌های فعال در زمینه حمایت از حقوق همجنسگرایان اعطا می‌شود. مراسم اهدای این جایزه امروز در پایان کنفرانس در لاهه برگزار خواهد شد.