جمعه ۲۴ بهمن ماه کبنا نیوز، یک سایت خبری محلی در کهگیلویه و بویراحمد از خودکشی یک دختر ۱۱ ساله در روستای دهقاضی از توابع دیشموک در این استان خبر داد.
مسعود انصاری، دهیار دهقاضی فقر مالی را دلیل خودکشی او اعلام کرده و گفته: «این دختر کلاس ششم دبستان و در حال تحصیل بود؛ متاسفانه این خانواده به لحاظ مالی بسیار فقیر هستند، آنها در یک منزل مسکونی با زیربنای ۱۲ متری زندگی میکنند پدر خانواده هیچگونه درآمدی هم ندارد.»
انصاری خودکشی این دختر را اولین خودکشی در روستای ده قاضی که به گفته او ۸۰ خانوار دارد که اکثرا وضع مالی بدی دارند و فقیر هستند، عنوان کرد اما همانجا یادآور شد که خودکشی دختران و زنان در دیشموک «بسیار زیاد است».
سه روز پس از انتشار این خبر، سلمان بینا، عضو شورای اسلامی شهر دیشموک بالا بودن آمار خودکشی در این بخش را تائید کرد. او یکشنبه ۲۶ بهمن گفت: «در ۳-۴ سال اخیر حدود ۶۰ نفر که بیشترشان را زنان تشکیل میدهند، اقدام به خودکشی کرده اند». به گفته او بیش از نیمی از خودکشیها (۳۵ مورد) موفق بوده است.
به گفته بینا بیشتر دختران جوانی که اقدام به خودکشی میکنند ترک تحصیل کرده و بیکارند.
تنها در بهمن ماه سه اقدام به خودکشی در منطقه دیشموک گزارش شده است؛ یک مورد همان دختر ۱۱ ساله که پس از ترک تحصیل خود را حلقآویز کرد و دو مورد دیگر که به گفته بینا مرد بودند.
او از مسئولان دولتی در منطقه گلایه کرده و گفته یشتر مسئولان استانی بهویژه مسئولان دیشموک اصلا به این شهر اهمیتی نمیدهند و اغلب آنان به دلیل ترس از دست دادن پست و مقامشان نمی خواهند قدمی برای مشکلات بیشمار این بخش بردارند.
سال گذشته نیز خودکشی و خودسوزی زنان در این منطقه خبرساز شد و فعالان اجتماعی از خودکشی ۱۱ زن در شش ماه نخست سال ۹۸ خبر دادند. در گزارشی که روزنامه ایران منتشر کرده بود زنان این روستا گفته بودند که از همسران، و مردان خانواده کتک میخورند.
بخش دیشموک در استان کهگیلویه و بویراحمد بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ بیش از ۲۰ هزار نفر جمعیت دارد. اغلب این جمعیت اما بیکارند و فقیر.
نرخ بیکاری در استان کهگیلویه و بویراحمد ۱۲,۹درصد گزارش میشود اما نرخ واقعی بیکاری در بسیاری از بخشهای این استان حداقل دو برابر نرخ رسمی است و این استان ششمین استان با نرخ بیکاری بالا در سال جاری است. این استان بهرغم برخورداری از منابع طبیعی در شمار مناطق محروم ایران قرار دارد. ۴۴,۳ درصد جمعیت این استان ساکن مناطق روستایی است و بر اساس برآوردهای وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی پنجمین استان مهاجرتفرست ایران به شمار میرود.