شش نهاد بين‌المللی حقوق بشری به همراه شيرين عبادی، برنده ايرانی جايزه صلح نوبل در بيانيه مشترکی خواهان پايان يافتن حبس خانگی ميرحسين موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد سه نفر از مخالفان حکومت ايران شدند.
به گزارش تارنمای گزارشگران بدون مرز، اين بيانيه که روز چهارشنبه ۲۵ بهمن‌ماه منتشر شد، همچنین از حکومت ايران خواسته است تا به آزار يا بازداشت فرزندان موسوی و کروبی نيز پايان دهد.
ميرحسين موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی از ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ در حصر خانگی به‌سر می‌‌برند.
فرزندان موسوی و کروبی نيز در روزهای گذشته مورد بازجويی قرار گرفته‌اند و دوباره برای بازجويی بايد خود را به دادسرا معرفی کنند.
به گفته عبادی “اگر مقامات مسئول ايران مدارکی در اختيار داشتند که نشان می‌داد اين چهره‌های مخالف (موسوی، کروبی و رهنورد) جرم مهمی مرتکب شده‌اند بايد مدت‌ها پيش به آن‌ها تفهيم اتهام می‌کردند و آن‌ها را به شيوه‌ای عادلانه و شفاف مورد پيگرد قرار می‌دادند، واقعيت اين است که خودداری آن‌ها از اين کار در دو سال گذشته نشان می‌دهد که هيچ مدرکی ندارند و حبس خانگی اين سه منتقد حکومت با انگيزه سياسی ادامه دارد.”
شيرين عبادی و شش گروه حقوق بشری همچنين خواهان آزادی فوری و بدون قيد تمام کسانی شدند که به خاطر استفاده از آزادی بيان و آزادی گردهمايی يا آزادی تشکل، زندانی شده‌اند
شيرين عبادی و شش گروه حقوق بشری همچنين خواهان آزادی فوری و بدون قيد تمام کسانی شدند که به خاطر استفاده از آزادی بيان و آزادی گردهمايی يا آزادی تشکل، زندانی شده‌اند.
گزارشگران بدون مرز، سازمان عفو بين‌الملل، ديده‌بان حقوق بشر، فدراسيون بين‌المللی جامعه‌های حقوق بشر، جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران و کمپين بين‌المللی حقوق بشر در ايران اين بيانيه مشترک را امضا کرده‌اند.
امضاکنندگان اين بيانيه همچنين از مسئولان جمهوری اسلامی خواسته‌اند که با نهادهای حقوق بشری سازمان ملل برای بهبود وضعيت کنونی حقوق بشر در ايران همکاری کنند.
شيرين عبادی در اين بيانيه گفته است: “۳۴ سال پس از برقراری يک جمهوری اسلامی که خواهان آزادی و عدالت بود، زندان‌ها در ايران هنوز پر از صدها زندانی سياسی و عقيدتی است که بسياری از آن‌ها شهروندان عادی هستند و تنها جرمشان بيان نظرشان بوده است.”
نهادهای حقوق بشری، حکومت ايران را به “نقض حقوق بشر” متهم می‌کنند. ايران اين اتهام را رد می‌کند.
نرگس موسوی، فرزند میرحسین موسوی و زهرا رهنورد در گفتوگو با سایت خبری جرس گفته است که در سال‌های گذشته به همراه دو خواهر دیگرش از سوی مأموران تحت «فشارهای مکرر» بوده‌اند و همین فشارها منجر به جدایی همسرش شده است.
خانم موسوی در این گفتوگو که روز پنجشنبه، ۲۶ بهمن‌ماه منتشر شد، گفته است: «پیش از شروع حصر پدر و مادرم، همسر سابقم را به طور مکرر می‌بردند و بازجویی می‌کردند. به خاطر همین برخوردها مشکلاتی در زندگی مشترک ما ایجاد کردند.»
وی در گفتوگو با این وب‌سایت نزدیک به اصلاح طلبان افزوده است: «تقریبا هفته‌ای یک بار او را (همسرم را) بازجویی می‌بردند و تهدیدش می‌کردند. به او برای طلاق فشار می‌آوردند. حتی به او می‌گفتند چرا زن صیغه‌ای نمی‌گیری و یک سری حرفایی که از گفتن آن شرم دارم… این برخوردها منجر به طلاق ما شد.»
نرگس موسوی افزوده است: «از بازجویی همسر سابقم شروع شد تا کتک زدن شوهر خواهرم و اخراج خواهرم که دارای دکترا است و یک استاد دانشگاه بود و به این نحو کنار زده شد. خود من هم امنیت شغلی نداشتم. هر وقت که کاری را شروع می‌کردم اختلال ایجاد می‌کردند و برای همکاران و در محیط کار مزاحمت برایم ایجاد می‌کردند.»
نرگس و زهرا موسوی ۲۳ بهمن‌ماه از سوی ماموران به مدت چند ساعت بازداشت شدند.
نرگس موسوی در گفتوگو با جرس با اشاره به بازداشت ۲۳ بهمن‌ماه، نسبت به رفتار ماموران اعتراض کرد و گفت: «یکی از آقایان من را هل داد داخل (منزل) به طوری که دستم آسیب دید… یکی از آن‌ها دستش را بالا برد و گفت چنان می‌زنم توی دهانت که دندانهایت بریزد داخل دهانت… من را جلوی چشم فرزندم تهدید به قتل کردند. زمانی که داشتند خانه را تفتیش می‌کردند یکی از همان آقایان به من گفت اگر دست او بود از ساختمان من را پایین پرت می‌کرد.»
کاربر مهمان / 15 February 2013