تذکر به نظام در این باره که وضع خراب است و جامعه در آستانه انفجار، در رسانه‌های مجاز داخل، حکومتی یا در حاشیه حکومت، امری عادی شده است. آخرین نمونه در سایت «عصر ایران» دیده می‌شود. سردبیر این سایت در روز ۲۰ مرداد ۱۳۹۹ در یادداشتی وضع ایران را با وضع بیروت مقایسه کرده و نارضایتی مردم ایران از دستگاه را با نیترات آمونیم انباشته در بندر بیروت همتراز دانسته.

از صحنه‌های اعتراضات آبان ۱۳۹۸ – شیراز، چهارراه زند

جعفر محمدی تیتر زده است: «سخنی صریح با مسؤولان؛ نیترات نارضایتی؛ مراقب بیروتی شدن ایران باشید».

او این تیتر را چنین توضیح داده است: «نیترات آمونیوم انباشته شده در گمرک بیروت، سال ها بدون صدا در انبار شماره ۱۲ خاک می خورد و کسی هم به آن توجه نمی کرد؛ اصلاً یادشان رفته بود که یک بمب ۲۷۵۰ تنی بیخ گوش‌شان است با بی‌اعتنایی از کنارش می‌گذشتند. بناگاه اما جرقه‌ای کوچک، آن انبار خاموش را به انفجاری مهیب بدل کرد و بیروت، با تمام زیبایی و شکوهش در چند لحظه کوتاه فرو ریخت.» و در ادامه نوشته است: « به قول مرحوم عمران صلاحی، حالا حکایت ماست و انبار بزرگی که در ایران وجود دارد و هر لحظه ممکن است منفجر شود و هر آنچه هست را با خاک یکسان کند: نیترات نارضایتی.»

بنابر نظر سردبیر «عصر ایران»، همه می‌دانند که «مردم ایران در ناراضی‌ترین وضعیت دهه‌های اخیر هستند».

توصیه او به مقامات این است که: ناراضیان را راضی و حامی سازند، و در این مورد خواسته است که به نظر آیت الله خمینی رجوع کنند که سیره‌اش «شنیدن صدای مردم و تمکین عملی در برابر گفتمان غالب بر جامعه» بوده است.

یادداشت سردبیر «عصر ایران» این گونه پایان می‌یابد: «جمهوری اسلامی ایران در بزنگاهی تاریخی قرار گرفته است و راه معقول و ثبات آفرین، تبدیل ناراضیان به راضیان و حامیان است و الّا نیترات نارضایتی، هر آن ممکن است منفجر شود و بشود آنچه نباید بشود.»