احمد قابل، پژوهشگر دينی و از شاگردان حسين‌علی منتظری، پس از يک دوره بيماری طولانی ظهر امروز در سن ۵۵ سالگی درگذشت.

به گزارش تارنمای کلمه خانواده احمد قابل امروز دوشنبه يکم آبان‌ماه با اعلام این خبر اعلام کردند که به‌زودی جزئیات برگزاری مراسم تشییع این پژوهشگر دينی اعلام می‌شود.

خانواده احمد قابل چهارشنبه هفته گذشته در اطلاعيه‌ای مرگ مغزی وی را اعلام کرده و گفته بودند حيات نباتی وی به‌وسيله دستگاه‌ها ادامه دارد.

احمد قابل سال گذشته به دنبال تشخیص تومور مغزی از زندان به بیمارستان منتقل گرديد و تحت عمل جراحی قرار گرفت.

وی تیرماه سال جاری نیز بار دیگر برای در آوردن ترکش دوران جنگ ايران و عراق تحت عمل دیگری قرار گرفت و اواخر تیر نیز پس از عمل جراحی مغز دوران نقاهت، در بیمارستان میلاد تهران بستری شد.

احمد قابل پس از آزادی در مورد بازجويی‌ها و وضعيت بد زندانی‌ها و اعدام‌های مخفيانه در زندان وکيل‌آباد مصاحبه کرد

قابل که از مخالفان و منتقدان آيت‌الله علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ايران محسوب می‌شد، حکم اجتهاد خود را از آيت‌الله حسين‌علی منتظری گرفته‌ بود.

احمد قابل يک بار در سال ۱۳۸۰ بازداشت و پس از تحمل ۱۲۵ روز زندان انفرادی در اوين، با وثيقه آزاد شده بود. اقدام عليه امنيت ملی، اهانت به رهبر و تبليغ عليه نظام اتهام‌های او در آن زمان بودند.

او در سال ۱۳۸۸، هنگامی که برای مراسم تشييع آيت‌الله منتظری از مشهد به قم سفر می‌کرد، در بين راه نيشابور بازداشت شد و شش ‌ماه در زندان وکيل‌آباد مشهد زندانی بود. نامه‌‌های احمد قابل به علی خامنه‌ای که در آنها از او انتقاد کرده‌ بود، يکی از اتهام‌های او در دادگاه عنوان شده‌ بود.

احمد قابل در ۲۱ خرداد ۱۳۸۹، پس از تحمل حدود ۱۷۰ روز زندان، با قرار وثيقه ۵۰۰ ميليون ريالی آزاد شد. او پس از آزادی در مورد بازجويی‌ها و وضعيت بد زندانی‌ها و اعدام‌های مخفيانه در زندان وکيل‌آباد مصاحبه کرد.

احمد قابل پيش از اين، مدتی از ايران به تاجيکستان مهاجرت کرده بود و در آن کشور زندگی و تحقيق می‌کرد، اما در سفری به ايران گذرنامه‌اش ضبط شد. پس از آن، در فريمان در نزديکی مشهد ساکن شد و تا قبل از شدت يافتن بيماری‌اش در فريمان بود.

اين پژوهشگر دينی، روز دوشنبه ۲۴ مهرماه، به دنبال وخامت حالش به بيمارستان قائم مشهد منتقل و بستری شد.

در همين زمينه:
دلیری سزایش ستودن بود ـ حسن يوسفی اشکوری