وزارت خارجه فرانسه جمعه ۲۷ دسامبر/ ۶ دی بهرام قاسمی، سفیر جمهوری اسلامی ایران در پاریس را به دلیل «بازداشت غیر قابل تحمل فریبا عادلخواه» احضار کرد. پاریس خواهان ایجاد شفافیت کامل در پرونده قضایی این پژوهشگر دوتابعیتی و آزادی او از زندان سپاه پاسداران شد.
فریبا عادلخواه و کایلی مورگیلبرت، دو پژوهشگر زندانی چهارشنبه ۲۵ دسامبر/ ۴ دی با انتشار نامه سرگشاده‌ای اعلام کردند به نمایندگی از همه پژوهشگران و دانشگاهیان در ایران و خاورمیانه که تنها به دلیل مطالعات و پژوهش‌های دانشگاهی به طور «ناعادلانه» زندانی شده‌اند، دست به اعتصاب غذا زده‌اند. مور گیلبرت و عادلخواه نوشته‌اند که در بازداشتگاه سپاه پاسداران ماه‌هاست که حقوق ابتدایی آن‌ها نقض می‌شود. این دو پژوهشگر خواهان اجرای عدالت برای زندانیان بی‌شماری شده‌اند که بدون ارتکاب جرم در ایران زندانی‌اند و در شرایطی چه بسا بدتر از آن‌ها قرار دارند. آن‌ها از حامیان خود خواسته بودند در روز کریسمس از نوشیدن آب و خوردن غذا خودداری کنند. کایلی مور گیلبرت، پژوهشگر استرالیایی پس از این اعتصاب غذا به بهداری زندان اوین منتقل شد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، وزارت خارجه این کشور به بهرام قاسمی، سفیر ایران هشدار داد که پاریس از اعتصاب غذای فریبا عادلخواه بسیار نگران است.
وزارت خارجه فرانسه همچنین خواهان آزادی فوری و بی‌قید و شرط فریبا عادلخواه و رولان مارشال شد.
مارشال هم مانند عادلخواه پژوهشگری است که از چند ماه پیش تاکنون در ایران زندانی است. فریبا عادلخواه به «جاسوسی» و رولان مارشال به «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» متهم شده‌اند اما به گفته سعید دهقان، وکیل این دو پژوهشگر زندانی «هیچ ادله‌ای برای اتهامات وارده مطرح نشده است.»
وزارت خارجه فرانسه جمعه ۲۷ دسامبر/ ۶ دی با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که از سفیر ایران در پاریس خواسته است در پرونده قضایی این دو پژوهشگر زندانی «شفافیت کامل» ایجاد شود.
مؤسسه مطالعات سیاسی پاریس (سیانس پو) که فریبا عادلخواه در آنجا تحقیقاتش را انجام می‌داد، آغاز اعتصاب غذای او و کایلی مورگیلبرت، پژوهشگر استرالیایی را تأیید کرده است. روز گذشته، ژان فرانسوا بیر و بآتریس ایبو، دو پژوهشر فرانسوی عضو کمیته حمایت از عادلخواه در نامه‌ای که در روزنامه لوموند منتشر شد با تأیید آغاز اعتصاب غذای خشک عادلخواه، نسبت به پیامدهای خطرناک این اعتصاب غذا هشدار دادند.
حکومت ایران در سال‌های اخیر فشار بر شهروندان خارجی و دوتابعیتی را افزایش داده است و در مذاکره با کشورهای غربی از این زندانیان به عنوان اهرم فشار استفاده میکند.
ایران و ایالات متحده چندی پیش بر سر یک مورد مبادله زندانی توافق کردند. ایران شیوئه وانگ، محقق چینی‌تبار و دانشجوی مقطع دکترای تاریخ دانشگاه پرینستون را آزاد کرد و آمریکا، مسعود سلیمانی، دانشمند ایرانی را.
اما چندین تبعه دیگر آمریکا، و همچنین شهروندانی از بریتانیا، استرالیا، فرانسه، سوئد، و اتریش در زندان‌های ایران به سر می‌برند.
بیشتر بخوانید:
تبعید خانم محمدی از اوین به زندان زنجان با ضرب و شتم و بی احترامی:
– به روایت خانم محمدی، بر اثر کشمکش با رئیس زندان و نیروهای امنیتی، دست او به شیشه‌های در می‌خورد و زخمی می‌شود. و سپس « ضیائی و بیش از بیست مرد و زن» دور او حلقه می‌زنند و با «هل دادن و گرفتن بازوها و دست‌ها» او را به داخل یک آمبولانس هل می‌دهند.
نرگس محمدی همچنین نوشته است که «ضیایی از دو طرف بدنم دستانش را قلاب کرد و من را از جا کند و با سر داخل ماشین فرو برد».
«جمهوری اسلامی ایران هر آن‌چه را داشتم از من ربود و غارت کرده است، اما قلب در سینه‌ام به یغمای مردان قدرت‌پرست ظالم در نخواهد آمد و با فریاد مادران جگرسوخته و مردان آزادیخواه و جوانان پرشور سرزمینم خواهد تپید و فریادم را قدرت خواهد بخشید.»
مشاهده کنندگان :او که در کشمکشها بدنش کبود و دستش مجروح شده، جلوی محاصره‌کنندگان شروع به خواندن سرود #خون_ارغوان‌ها میکند. به‌سمتش حمله‌ور می‌شوند و به داخل ماشین می‌کنند: به سمت #تبعیدگاه…
Neda / 27 December 2019