▪️ «چگونه می‌توان به شکلی موثر از زندانیان سیاسی حمایت کرد و شیوه‌های حمایت از آنها را ارتقا داد؟» پاسخ شیوا محبوبی، سخنگوی کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی به پرسش «زمانه» را در ادامه بخوانید.
به نظر من برای تعیین و متحقق کردن یک حرکت و شکل موثر برای حمایت از زندانیان سیاسی ابتدا باید به روند دستگیریها و هدف رژیم جمهوری اسلامی در این رابطه توجه کرد. حکومت در حال حاضر هدفمند و سیستماتیک دستگیر می‌کند و عمداً بخش‌هایی از جامعه را مورد حمله قرار داده است که می‌داند در مبارزه علیه حکومت نقش کلیدی داشته و قدرت سازماندهی مردم را دارند. اگر این فاکتور را در نظر نگیریم نمی‌تواتیم به یک نقشه عمل موثر برای آزادی زندانیان سیاسی و جلوگیری از دستگیری‌های آتی دست پیدا کرده و در نتیجه فعالیتهای ما کم‌تاثیر، مقطعی و پراکنده خواهد بود. با این مقدمه اجازه بدهید در وقت محدودی که به من داده شده است، هرچند مختصر، به دستگیری‌های هدفمند و سیستماتیک توسط حکومت در دوره اخیر نگاهی بیاندازیم و در این چهارچوب به ضرورت و چگونگی حرکتی موثر برای آزادی زندانیان سیاسی بپردازیم.
همانطور که مطلع هستید تعداد زیادی از بازداشت‌شدگان اعتراضات دی ماه ۹۶ و همچنین فعالین عرصه های مختلف همچنان در زندان و بعضاً در شرایط نامعلوم بسر می‌برند. ما اخیراً شاهد دور جدیدی از دستگیری فعالین سیاسی، اجتماعی، کارگری هستیم. این دستگیریها و متعاقبا احکام زندان و شلاق بسیار هدفمند و برنامه ریزی شده بوده و اتفاقی نیست.
حکومت فعالین مشخصی را زیر ضرب قرار داده و این امر در تعیین نوع فعالیت برای آزادی زندانیان سیاسی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این دستگیریها در ادامه وحشت حکومت از اوجگیری اعتراضات و خیزشی مانند سال ۹۶ میباشد. ما شاهد این هستیم که علاوه بر فعالین محیط زیست و دانشجویان که در این دوره بشدت مورد اذیت و آزار و دستگیری و شکنجه و احکام زندان قرار گرفته اند، دو بخش مشخص از فعالین در جامعه مورد بیشترین هجوم قرار‌گرفته اند. این دو بخش فعالین کارگری و فعالین زنان هستند که در طول چهل سال اخیر مستمرترین، وسیعترین و بیشترین اعتراضات را به نمایش گذاشته اند و عملا رژیم را به چالش کشیده اند. حکومت کاملا به این امر واقف است و به همین دلیل این دو بخش که سمبل مبارزه در جامعه هستند را مورد حملات شدید قرار داده است چرا که می‌داند با سرکوب این بخش قدرت مانور بیشتری خواهد داشت. به طور مشخص در این دوره فعالین کارگری هفت تپه و حمایت کنندگانشان، اتحادیه آزاد کارگران و تجمع کنندگان اول ماه مه، فعالین ندای زنان ایران و مردان و زنانی که علیه حجاب اعتراض کرده اند را مورد حمله قرار داده اند.
در دوره اخیر و به دنبال اعتراضات دی ماه ۹۶، ما شاهد بروز مشهود دو اعتراض بودیم: از یک طرف اعتراضات و اعتصابات مستمر و راسخ و همه‌گیر کامیونداران، معلمان، کارگران فولاد اهواز و نیشکر هفت تپه ، تجمع اول ماه مه و به چالش کشیدن حکومت از سوی فعالین کارگری مانند اسماعیل بخشی و سپیده قلیان. از طرفی دیگر پیشروی اعتراض علیه حجاب و مطالبه برابری زنان از سوی فعالین حقوق زن و فعالیتهای ندای زنان ایران توجه هر چه بیشتری را به خود جلب کرد. ما شاهد دوره ای بودیم که در اوج اعتراضات هفت تپه و فولاد اهواز و اعتراض علیه حجاب به صورت علنی حکومت مجبور به عقب نشینی شد اما به محض اینکه اعتراضات در ایران از حالت همه گیر و سراسری‌بودن درآمد رژیم دستگیری فعالین را این بار بسیار هدفمند از سر گرفت.
طبعا اوجگیری و مستمر بودن اعتراضات مردم در ایران نقش اصلی را در آزادی زندانیان سیاسی و فشار به رژیم ایفا می‌کند. نا آنجایی که به تلاش فعالین در داخل و خارج از ایران مربوط می‌شود، برای اینکه به شکل موثری با دستگیریها مقابله کنیم باید به صورت هماهنگ و یکصدا ما نیز تمرکزمان را بر روی آزادی دو بخش از فعالینی که در بالا اشاره کردم بگذاریم که رژیم روی آنها بیشترین حساسیت را دارد . به نظر من این راهکاریست برای مقابله با دستگیری ها.
در حال حاضر تلاش‌هایی از سوی فعالین از طریق توییتر و طومار و همینطور از طرف ما در کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی با ارسال نامه و ملاقات با سازمانها و اتحادیه های جهانی در جریان است اما کافی نیست. اگر تمام تشکلها و احزاب و شخصیتها هم صدا تمام امکانات و موقعیت خود را به کار بگیرند و کل رژیم و نه فقط بخشی از رژیم و یا خامنه ای را مورد حمله و فشار قرار بدهند، از تمام امکاناتشان در سطح دنیا استفاده کرده و خواستار آزادی فعالین زنان و کارگری و سایر زندانیان سیاسی شوند به نظر من رژیم عقب نشینی خواهد کرد. رژیم با برنامه و متمرکز کار می‌کند پس ما هم باید متمرکز و استراتژیک عمل کنیم .سوال اینست چرا تمام تشکلها و شخصیتها از فعالین زنان و فعالین کارگری حمایت نمی‌کنتد؟ چرا این فعالین دستگیر شده که بخش عظیمی از اعتراضات را به پیش برده اند در تمام رسانه ها و نامه های شخصیتها مطرح نمی‌شوند؟ برای مثال در اوج دستگیری فعالین زنان ، نامه ای از سوی چهارده نفر از زنان منتشر شده است که خواستار استعفای خامنه ای شده اند. به دلیل محدودیت این نوشته من فرصت این را ندارم نظرم را در رابطه با این بیانیه و سیاست و هدف آن مطرح کنم اما یک نکته مهم و مربوط به سوال شما در این بیانیه اینست که امضاکنندگان در مورد حقوق زنان نکاتی گفته اند اما از آزادی فعالین زن چیزی نگفته اند. چرا؟ متاسفانه در این وقت محدود امکان بحث در این زمینه و ربط آن به مبارزه برای آزادی فعالین زنان و زندانیان سیاسی نیست اما نکته مهم اینست که اگر تمام تشکلها و سازمانها و احزاب و شخصیتها کل رژیم را مورد حمله قرار داده و در تقابل با سیاست هدفمند رژیم در دستگیری فعالین به میدان بیایند، به نظر من دستیابی به یک شکل موثر حمایت از زندانیان سیاسی و بستن دست رژیم در دستگیری‌های آتی دشوار نخواهد بود.
در همین زمینه
«بسیج از پایین، نه جلب حمایت از بالا» ــ کمیته عمل سازمانده کارگری
«مدافعین زندانیان در هر شهری کمیته‌های محلی ایجاد کنند» ــ کمپین حمایت از بازداشت‌شدگان هفت‌تپه و زندانیان ترقی‌خواه