حتما به یاد دارید که موسسه گالوپ پس از یک نظرسنجی از ۱۵۴ هزار نفر در ۱۴۵ کشور در سال  ۲۰۱۸ اعلام کرده بود که ایرانی‌ها پنجمین ملیت پر استرس در میان ملیت‌های جهان هستند. کارشناسان می‌گویند استرس و عصبانیت ایرانی‌ها ناشی از وضعیت اقتصادی نابسامان، تورم، بی‌کاری، فشار ناشی از محدودیت‌های اجتماعی، پوشش اجباری و نبودن آزادی به طور کلی است.

در نظرسنجی‌های سالانه موسسه گالوپ ایران از سال ۲۰۱۵ همواره یکی از ۱۰ کشور پراسترس و عصبانی جهان بوده است. همه ما به خوبی درک می‌کنیم که چرا مردمی خشمگین، عصبانی، پراسترس و غمگین هستیم. زندگی در ایران برای بسیاری از مردم طبقه متوسط و فرودست در واقع به معنای دست‌وپا زدن در دشواری‌های هر روزه زندگی است. توقع زیادی است که همه ما بتوانیم با وجود همه مشکلات روزمره خشمگین و عصبانی نباشیم. با این حال خشم دائمی که می‌تواند نسبت به شرایط جامعه و روابط فردی و اجتماعی شکل بگیرد تبعات ناخوشایند و خطرناکی در پی خواهد داشت. گریز از دشواری‌های زندگی ایرانی کار ساده‌ای نیست اما شاید بتوان خود را از استرس و خشم زیاد و آسیب های آن محافظت کرد.

هفت راهکار برای کنترل خشم

کنترل خشم یک انتخاب سالم است که به شما کمک می‌کند تصمیم‌های بهتری بگیرید. برخی از افراد در شرایط بحرانی زودتر دچار خشم می‌شوند اما حتی برای افرادی که آرام به نظر می‌رسند نیز خشم احساسی است که باید کنترل آن را به دست بیاورند.

بسیاری از تصمیماتی که در زمان عصبانیت گرفته می‌شوند اغلب نادرست هستند و تبعات ناخوشایندی دارند. این مساله‌ای است که همه به آن واقف‌اند اما اغلب افراد نمی‌توانند از آن بگریزند. خشم قدرتمند است اما اینکه چگونه با قدرت آن مواجه شوید مهم است؛ دو راه در پیش روی شماست یا می‌توانید اجازه بدهید خشم شما را کنترل کند یا شما آن را کنترل کنید.

خشم را بپذیرید

اینکه به روی خودتان نیاورید که چقدر خشمگین و عصبانی هستید نه برای سلامت جسمی و روانی شما خوب است و نه به نفع کسی است که شما را دچار خشم کرده است. به ویژه اگر نشانه‌های فیزیکی خشم نمایان شده است. برخی گمان می‌کنند نادیده‌گرفتن و انکار خشم درست است در حالی که پذیرش خشم و ناراحتی راه مناسبی برای کنترل آن است. بسیار مهم است که به طرف مقابل نشان بدهید که از مساله‌ای ناراحت شده‌اید. اما در اینجا روش مناسب بیان آن مهم است. برای ابراز خشم کافی است به طرف مقابل بگویید چه احساسی دارید. زمانی که می‌گویید «من از فلان مساله ناراحتم و این موضوع خشمگینم» نیمی از راه را رفته‌اید. این کار قدرت شما را برای حل مساله افزایش می‌دهد و به درگیری‌های درونی پایان می‌دهد.

معجزه نوشتن از خشم

آیا هنوز پس از بازگشت به خانه به خاطر مسائل کاری، رفتار کارفرما یا جروبحث با همکاران عصبانی هستید؟ شاید نوشتن افکارتان به شما کمک کند. آنچه ذهن شما را مشغول کرده را بنویسید. چه به شکل سنتی روی یک تکه کاغذ یا به شکل مدرن در یک اپلیکیشن نوشتاری. نوشتن معجزه است. وقتی می‌نویسید مجبور می‌شوید به دلایل خشم و ناراحتی‌تان فکر کنید و با صبر و حوصله راهکارهای حل مساله را بیابید. نکته مهم این است که وقتی احساسات را می‌نویسید با آنها احساس راحتی بیشتری می‌کنید و مشکلات قابل حل به نظر می‌رسند. هر مشکل جزئی در زندگی روزمره را بنویسید و به آن فکر کنید. این به شما کمک می‌کند تا کوهی از خشم را با خود حمل نکنید و ناگهان آن را به شکل انفجاری بر سر دیگران خالی نکنید.

خالی کردن خشم با کمترین اسیب به دیگران

اگر نشانه‌های فیزیکی خشم را کنار بگذاریم، این احساس به واکنش‌های تحریکی مانند اضطراب و هیجان شباهت زیادی دارد. بنابراین اگر بتوانید نشانه‌های فیزیکی خشم را کنترل کنید تا حد زیادی از شدت آن می‌کاهید. راهکارهای سنتی مبارزه با خشم مانند نفس عمیق، شل کردن ماهیچه‌های بدن از طریق بازوبسته کردن دست‌ها و چرخش آرام کردن بسیار موثر هستند. اگر این برانگیختگی را کنترل کنید می‌توانید امیدی به بهبود اوضاع روحی خود داشته باشید. کاری که باید بکنید این است که تنش‌های فیزیکی ناشی از خشم را از طریق یک فعالیت رها کنید. دویدن، بوکس، رقص، طناب زدن و کوبیدن به سینه خود با مشت کارهایی است که باعث می‌شوند تنش‌های فیزیکی کاهش پیدا کنند. اگر تنها هستید و محیط مناسبی در اختیار دارید فریاد زدن هم راهکار موثری است. یادتان باشد اگر این تنش‌ها را تخلیه نکنید خواسته یا ناخواسته آن را بر سر دیگران تخلیه خواهید کرد. گاهی از سر خشم گریه کنید یا دیوانه‌وار بخندید اما باعث رنج دیگران نشوید.

در جست‌وجوی خوشی‌های کوچک

اگر پس از به کار بستن همه این راهکارها بازهم به خاطر طرز رفتار کسی که در صف اتوبوس از شما جلو زده عصبانی می‌شوید شاید وقت آن است که در زندگی خود به جست‌وجوی چیزهای خوب باشید. مراقبه کنید؛ یک جا بنشینید و به این فکر کنید که با وجود همه ناملایمات و سختی‌ها چه چیزهایی هنوز هم سرجای خود است. در واقع باید شادی‌های کوچک‌تان را جست‌وجو کنید. با این کار آنچه که خشم‌تان را برانگیخته می‌کند به دوردست‌ها می‌رود. همچنین با فکر کردن به شرایط و محدودیت‌های فردی که باعث خشم شما شده می‌توانید احساس همدردی و هم‌دلی بیشتری کنید و از شدت خشم خود بکاهید.

درد دل کنید

کسی را پیدا کنید که بتوانید با او درباره احساسات‌تان حرف بزنید. البته یادتان باشد هر کسی آماده شنیدن احساسات سخت نیست و هر کسی روحیه حمایتگری ندارد. بعضی از افراد شنونده‌های خوبی نیستند و بعضی‌ها فقط باعث می‌شوند شعله‌های خشم برافروخته شوند. در واقع آنها آنچنان شما را در خشم حمایت می‌کنند که به جای آنکه آرام شوید بیشتر برافروخته می‌شوید.

دست به عمل بزنید

اگر کسی در بزرگراه بدون زدن چراغ راهنما به جلوی ماشین شما پیچید یا جای پارکی را که به سختی پیدا کرده‌اید، بدون رعایت حق تقدم پر کرد بهترین کار این است که هیچ واکنشی نشان ندهید و به راه خودتان ادامه بدهید؛ هرچند که این مساله شما را عصبانی کرده است.

اما خشم همیشه اینگونه عمل نمی‌کند. اگر در یک رابطه مسموم باشید یا قربانی یک رابطه پر از پرخاش، اتفاقا راهکار مناسب مقابله با وضعیت و پیدا کردن راهکاری برای حل مشکل است. راهکاری پیدا کنید تا بدون خشم و خونریزی به اهداف خود برسید و آرامش را به زندگی‌تان برگردانید.

مراقب باشید

گاهی به نظر می‌رسد مشکلات حل شده‌اند اما خشم مثل آتش زیر خاکستر است. خشم ممکن است خود را در قالب تحریک‌پذیری، بی‌خوابی و افسردگی نشان بدهد. پس دائما افکار و احساسات‌تان را بررسی کنید. به محرک‌های این احساسات و افکار توجه کنید چون آنها درباره درگریری‌های آینده هشدار می‌دهند. اگر خشم شما آتش زیر خاکستر باشد لازم است با یک متخصص درباره آن حرف بزنید.