دادگاهی در ترکیه دستور داده است که لیلا گووَن، نماینده پارلمان این کشور و طرفدار کردها که در زندان در اعتصاب غذا به‌سر می‌برد، آزاد شود. او می‌خواهد پس از آزادی به اعتصاب خود ادامه دهد.
خبرگزاری آناتولی ترکیه جمعه ۲۵ ژانویه / ۵ بهمن اعلام کرد که لیلا گووَن، نماینده حزب دموکراتیک خلق‌ها در پارلمان این کشور، در جریان محاکمه از اتهامات تروریستی تبرئه اما از خروج از کشور ممنوع شد.
لبلا گوون ۷۹ روز در اعتصاب غذا بود. اعتصاب او در اعتراض به شرایط زندان عبدالله اوجالان، رهبر حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) که گفته می‌شود به‌طور غیرقانونی در انزوا نگهداری می‌شود، انجام شد.
منابع کردی گفته‌اند که در جلسه دادگاه نه لیلا گوون، نه وکلای او و نه کسانی به‌عنوان تماشاگر حضور داشتند.
دادستان خواهان تداوم حبس او بود اما هیئت دادگاه اعلام کرد که مدارک جمع‌آوری شده کافی است و او باید آزاد شود.
بیش از ۲۵۰ زندانی در ماه جاری به اعتصاب غذای گوون پیوستند. همچنین گروهی ۱۵ نفره در استراسبورگ فرانسه از حدود دو ماه پیش و ناصر یاگز، عضو حزب دموکراتیک خلق‌ها نیز از بیش از یک ماه پیش در شهر هولیر اقلیم کردستان در همبستگی با گوون در اعتصاب بودند.
لیلا گوون یک سال است که در بازداشت به‌سر می‌برد. بازداشت او به‌دلیل اظهارات انتقادی‌اش درباره عملیات مرزی ترکیه در سوریه علیه کردهای این کشور صورت گرفت. دولت ترکیه کردهای سوریه را تروریست می‌داند.
در ترکیه معمولاً کسانی که دست به اعتصاب غذا می‌زنند غذا نمی‌خورند اما برای ادامه زندگی آب شیرین می‌نوشند. لیلا گوون نیز در این مدت چنین کرد. حزب دموکراتیک خلق‌ها گفته بود که وضعیت جسمانی او به مرحله بحرانی رسیده است.
پس از آزادی لیلا گوون، رسانه‌های کُردی از استقبال مردم از او خبر داده و نوشتند جمعی از مردم با هلهله و سردادن شعار «زنده باد مقاومت لیلا گوون» و «لیلا مایه کرامت خلق‌مان است»، از او استقبال کردند.
پروین بولدان، یکی از رهبران حزب دموکراتیک خلق‌ها گفته است که گوون به خانه‌اش منتقل می‌شود و در آن‌جا به اعتصاب غذای نامحدود خود ادامه می‌دهد.
روز گذشته، پنج‌شنبه ۲۴ ژانویه / ۴ بهمن، ۵۰ برنده جایزه نوبل در نامه‌ای خطاب به نهادهای بین‌المللی خواهان رفع حصر و انزوای عبدالله اوجالان شدند. این نامه را آدولف پرز اسکویل، برنده جایزه صلح نوبل در سال ۱۹۸۰ ارسال کرده است. شیرین عبادی از ایران، دزموند توتو از آفریقای جنوبی، بتی ویلیامیز از ایرلند شمالی، دودلی آر. هرشباخ از آمریکا، یواخیم فرانک از آلمان از جمله امضا‌کنندگان این نامه هستند.
این نامه به توربون جاکلند دبیرکل شورای اتحادیه اروپا، فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، میروسلاو لاشاک رئیس سازمان همکاری و امنیت اروپا و رایت بریلات دبیرکل کمیته پیشگیری از شکنجه در شورای اروپا ارسال شد.
در این نامه برندگان جایزه نوبل در رشته‌های مختلف، پشتیبانی خود را از لیلا گوون ابراز داشتند و وضعیت سلامت او را خطرناک توصیف کردند.
بیشتر بخوانید:
بکارگیری واژه تحقیرآمیز ” کردها ” را متوقف کنید! اگر ۴۰ میلیون انسان در افکار شوینستی شما نمیتوانند ملت باشند ُ مردم وخلق که میتوانند باشند. ایشان اگر نگوییم یک از نمایندگان ملت کرد هستند! نماینده مردم کرد ترکیه که هستند …. متاسفانه استفاده از واژه ” کردها ” در رسانه های فارسی زبان به گونه ایست که نمیتوان آن را اتفاقی قلمداد کرد و شوربختانه فارسی نگاران از تبار مردم کرد نیز عمق معنای این واژه را درک نمیکنند…….
jike / 25 January 2019
با عرض سلام.
نقد بجایی است تصحیح شود اعتبار رادیو زمانه را نزد ما بیشتر می کند.
اکو کردستانی / 26 January 2019
رسانه های فارسی زبان در اخبار و رپورتاژ و …. با کلی گویی مثلا بجای عبارتی مانند ” نیروهای کرد ” ”نماینده مردم کرد ” و ”نهادهای مدنی کرد ” و….. از واژه ” کردها ” استفاده می کنند تا نشان دهند این ملت در دوران ماقبل تاریخ بسر برده و درکی از دنیای مدرن کنونی ندارند! مخصوصا واژگانی همچون ”ملت کرد ”و یا ”مردم و خلق کرد” را اصلا بکار نمیگیرند…. من شخصا در هیچکدام از این رسانه ها تاکنون حتی یک مورد عبارت ” ملت کرد ” و یا ” مردم کرد ” ندیده ام !!!
jike / 26 January 2019
علت تسلیم شدن رژیم نژادپرست تورکیه در برابر اردۀ لیلا گوون و دیگر زندانیان سیاسی خلق کورد فقط این بود که رقابت های انتخاباتی برای انتخابات شهرداریهای تورکیه از روز گذشته آغاز شد و به زعم خودشان می خواستند جلوی حمایت عمومی از لیلا گوون و حزب دموکراتیک خلق ها را بگیرند. به همین دلیل هم لیلا گوون که نه برای جان خودش، بلکه برای جان رهبر خلق کورد جناب عبدالله اوجالان اعتصاب غذا کرده بود علیرغم آزادی حاضر نشد اعتضاب خود را بشکند. ضمن اینکه من هم با حرف jike کاملاً موافقم و به نظرم استفاده از لفظ «کردها» در اخبار مربوط به کوردستان، هم بی احترای به ارادۀ سیاسی خلقی است که بیش از صد سال است برای آزادی می جنگد، و هم نادقیق و عوامانه و قومپرستانه است، چرا که در میان خلق کورد گرایش های سیاسی مختلف و متضادی وجود دارد و استفاده از لفظ «کردها» برای توصیف وقایع کوردستان، عین قوم پرستی و به معنای در نظر گرفتن کردها همچون رمه ای همگون و بدون گرایش های سیاسی مشخص است. امیدوارم زمانه ذودتر از دیگر رسانه ها استفاده از این لفظ را کنار بگذارد.
کرماشانی / 27 January 2019