یک نویسنده در ایران که به اتهام «تشویق به فساد و فحشا و تهدید» به ۱۵ سال حبس محکوم شده، حالا با اتهام «زنای به عنف» از طریق «اغفال دختران جوان و سوء استفاده جنسی از آنان»، در دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده است.
خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)، این فرد را مردی ۵۷ ساله معرفی کرده که با طرح این ادعای کار تحقیقی، نظرسنجی و مصاحبه برای کتاب جدیدش، اقدام به «اغفال دختران جوان» میکرده است.
هویت این فرد منتشر نشده اما صدور و اجرای حکم اعدام برای انواع و اقسام جرایم در ایران، همواره باعث نگرانی و اعتراض فعالان حقوق بشر بوده است. همچنین با توجه به سابقه اجرای احکام اعدام برای افراد با اتهامات مشابه که در بعضی موارد ساختگی بودهاند، نگرانیهایی درباره عدم وجود شفافیت و رعایت دادرسی عادلانه در این پرونده وجود دارد.
ایرنا در گزارش خود درباره این حکم اعدام نوشته است که متهم «با چربزبانی و اغفال دختران به این بهانه که شما جوان و خوشفکر هستید و باید با شما مصاحبه کنم، با آنها قرار حضوری میگذاشته و بعد با این حرفهایی مانند من جای پدربزرگ شما هستم، آنها را اغفال و بعد در ارتباط پیشروی میکرده تا جایی که کار به ارتباط جنسی میرسیده است.»
در این گزارش همچنین از قول یک مقام آگاه آمده است:
«متهم در برخی موارد نیز قربانیان خود را در اماکن عمومی بسیار خلوت مثل کافهها و قهوهخانهها و در زمانهایی خاص که رفتوآمد در آنجا نبوده است، مجبور به نوع خاصی از معاشرت جنسی میکرد. با توجه به بررسیهای انجام شده بیشتر قربانیان دختران جوانی هستند که زیر ۲۵ سال دارند و البته نباید فراموش شود که این فرد واقعا نویسنده {است} و چند کتاب او نیز منتشر شده است.»
حکم اعدام این متهم در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی محمد مقیسه صادر شده است: «پرونده این متهم دو بخش دارد که یک بخش آن در دادگاه ارشاد و بخش دیگر در دادگاه انقلاب رسیدگی شده است. متهم در دادگاه ارشاد محاکمه و بابت تشویق به فساد و فحشا به ۱۲ سال و ۶ ماه و بابت تهدید به دو سال و ۶ ماه و مجموعاً به ۱۵ سال حبس محکوم شده است. در دادگاه انقلاب نیز ماده چهار قانون سمعی و بصری به این متهم تفهیم و در نهایت قاضی مقیسه متهم را به اعدام محکوم کرد.»
بر اساس ماده چهار قانون سمعی و بصری، «هرکس با سوء استفاده از آثار مبتذل و مستهجن تهیه شده از دیگری، وی را تهدید به افشا و انتشار آثار مزبور کند و از این طریق با وی زنا کند، به مجازات زنای به عنف محکوم میشود.»
گفته میشود که این فرد «با تهدید و ارعاب» و بیان اینکه «فیلمهایی از افراد تهیه کرده است»، آنها را مجبور به ادامه رابطه میکرده است.
در گزارش ایرنا آمده است که این متهم یک سابقه کیفری مانند همین پرونده نیز در شاهین شهر اصفهان داشته و به سه سال حبس محکوم شده اما پس از گذراندن یکسال و نیم حبس، با رضایت شکات و آزادی مشروط از زندان آزاد شده است.
- در همین زمینه
چه کسی چنین خبری را باور میکند؟ آیا اطلاق نام نویسنده به هرکسی که چیزی را منتشر کرده باشد درست است؟ این شخص بر فرض داشتن چنین اتهاماتی و چنان شاکیانی ، در درجه اول یک کلاهبردار است. یک کلاهبردار خودشیفته است که مشتی احمق تر از خودش را مجاب کرده تا او را بعنوان نویسنده بپذیرند.یعنی کلاهبرداری که بجای ساختن پز دروغین مثلا سرمایه دار یا ثروتمند یا صاحب کارخانه و املاک ، و یا اقوام فلان مقام مملکتی، پز نویسنده را انتخاب کرده. چرا حکومت سعی دارد بر نویسنده بودن او تاکید کند؟ آیا مثلا نویسنده کتابی مثل قهوه سرد آقای نویسنده که به چاپ چهل و چهارم رسیده است را میتوان نویسنده نامید یا نویسندگان صدها کتاب زرد و عامه پسند را؟
بیژن / 16 December 2018