سازمان عفو بین‌الملل هفته گذشته گزارشی درباره قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ منتشر کرد و جمهوری اسلامی را به همین دلیل عامل «جنایت ادامه‌دار علیه بشریت» خواند. این گزارش اما با انتقادهایی مواجه شده است. یکی از جان‌به‌دربردگان ۶۷ در گفت‌و‌گو با زمانه می‌گوید به کارگیری عبارت‌های «اعدام فراقضایی» و «ناپدیدشده قهری» در گزارش عفو بین‌الملل درباره کشتار زندانیان در ۳۰ سال پیش نادرست است. مهدی اصلانی انتقادهای دیگری نیز به این گزارش وارد می‌داند؛ از جمله صلح‌آمیز دانستن فعالیت اعدامیان و تفاوت در شمار آنان نسبت به گزارش‌های پیشین.
گزارش جدید عفو بین‌الملل سه‌شنبه ۱۳ آذر/ ۴ دسامبر با عنوان «اسرار به خون آغشته: چرا کشتار ۶۷ جنایت ادامه‌دار علیه بشریت است؟» در ۲۰۰ صفحه منتشر شد. این گزارش تازه تأکید کرده است که فعالان سیاسی کشته‌شده در تابستان آن سال به صورت قهری ناپدید شده و در رویه‌ای فراقضایی در زندان‌ها اعدام شده‌اند.
این نهاد مدافع حقوق بشر از سازمان ملل متحد خواسته است که تحقیقاتی مستقل و جامع درباره قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ انجام دهد.
برخی جان‌به‌دربردگان و بازماندگان اعدام‌های ۶۷ اما از گزارش سازمان عفو بین‌الملل انتقاد کرده‌اند. آیا می‌توان قتل‌عام تابستان ۶۷ را با اصطلاحاتی مانند «اعدام فراقضایی» یا «ناپدید شده قهری» توضیح داد؟ نظر یک شاهد زنده برجای‌مانده از آن قتل‌عام درباره دادخواهی چیست؟ گفت‌وگوی زمانه با مهدی اصلانی را در ادامه بشنوید:
ممنون از روشنگری .
روزنامه خوان امیدوار / 18 December 2018