رهبران آلمان، روسیه و فرانسه به شهر استانبول ترکیه رفته‌اند تا درباره وضعیت سوریه و یافتن راه‌حل سیاسی برای پایان خشونت‌ها در آن کشور با رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه رایزنی کنند.
به گزارش خبرگزاری «آسوشیتدپرس»، آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه و امانوئل مکرون، همتای فرانسوی او شنبه ۲۷ اکتبر / پنجم آبان قرار است همراه با اردوغان برای تقویت آتش‌بس در استان ادلب، آخرین استان تحت کنترل شورشیان مذاکره کنند.
دیگر موضوعات اصلی نیز فراهم‌کردن امکان اعزام کاروان‌های امدادی، آماده‌سازی مقدماتی برای تهیه پیش‌نویس قانون اساسی جدید سوریه و بازسازی تدریجی این کشور جنگ‌زده است.
استفان دی میستورا، فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه جمعه گفت که دمشق در برابر پیشرفت روند صلح مانع ایجاد می‌کند و فهرست پیشنهادی سازمان ملل برای تشکیل کمیته تهیه پیش‌نویس قانون اساسی را نپذیرفته. دی میستورا شنبه در نشست استانبول حضور خواهد داشت.
غایب بزرگ این نشست ایران است که همراه با روسیه و ترکیه نشست‌های صلح سوریه در «آستانه» قزاقستان را به موازات مذاکرات صلح سوریه در ژنو برگزار می‌کرد.
ادلب یکی از مناطق کاهش تنش طبق توافق‌های آستانه است و تهران، مسکو و آنکارا کشورهای «ضامن آتش‌بس» شناخته می‌شوند. سوریه به دی میستورا گفته که فهرست کمیته تهیه پیش‌نویس قانون اساسی باید از سوی این کشورها اعلام شود اما نماینده ویژه سازمان ملل هشدار داده که تنها به چند اصلاح اندک در فهرست تهیه‌شده از سوی او تن خواهد داد.
مأموریت دی میستورا آخر نوامبر پایان می‌یابد. او گفته به دلایل خانوادگی به کار خود در سوریه پایان خواهد داد. کشورهای غربی خواهان تعیین کمیته پیش‌نویس قانون اساسی پیش از پایان کار او هستند.
اصل خبر اشتباه و نادرست است، درواقع اردوغان می کوشد در استانبول نظر موافق مرکل و پوتین را جلب کند تا به روژاوا حمله کند. توقع او این است که آلمان با حمایت تسلیحاتی و بستن چشمانش بر روی مسئلۀ کورد، از لشگرکشی سلطان عثمانی به کوردستان سوریه حمایت کند، و پوتین هم مانند حمایتی که از اشغال عفرین توسط تورکیه کرد، این بار هم حریم هوایی را به روی جت های تورکیه باز کند و اجازه بدهد تورکیه کوبانی و گریسپی و جزیر را بمب باران کند. این جهان کور و کر و لال ما یک بار برای همیشه چشم و گوشش را باز کند و فریاد کوردها را از دست این جانیان خون آشام پان تورک-حنفی ببیند و فاشیسم ملی-مذهبی توکیه را محکوم کند. تنها شانس خاورمیانه برای دموکراسی در روژاواست و آنان که در برابر این هجوم سکوت می کنند، در این جنایت سهیم اند.
کارو / 27 October 2018