محسن کاکارش – بازداشت فلهای شهروندان و بلاتکلیفی آنها در نهادهای امنیتی و همچنین ادامه بیخبری از فعالان مدنی، اخباری هستند که منابع خبری کردستان به تازگی آن را منتشر کردهاند.
خسرو کردپور، روزنامهنگار ساکن مهاباد به زمانه میگوید: “در روزهای گذشته ۱۸ تن از شهروندان در مهاباد توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدهاند. شماری از آنان به زندان مرکزی این شهر منتقل شدهاند و بقیه در بازداشتگاه به سر میبرند.”
کاوه طهماسبی، فعال مدنی نیز در گفتوگو با زمانه از بلاتکلیفی سه فعال محیط زیست به نامهای اکبر گویلی، وریا خسروی و کامران رحیمی پس از گذشت ۷۰ روز بازداشت در اداره اطلاعات سنندج خبر میدهد.
جمیل منوچهری، پدر سامی منوچهری که روز دوم آذرماه در کرمانشاه بازداشت شده است به زمانه میگوید: “پسرم با دو دامادم بازداشت شدهاند و ما هیچ اطلاعی از وضعیت آنان نداریم.”
بازداشت شهروندان در مهاباد
آژانس خبری مکریان که بیشتر اخبار مربوط به کردستان ایران را منتشر میکند، اسامی ۱۸ تن از بازداشتشدگان اخیر مهاباد را به این ترتیب اعلام کرده است: “علی مولانژاد، عثمان مولانژاد، چیا مولانژاد، سمکو عثمانی، اسماعیل حمزهپور، هیوا عزیزی، مراد حسنزاده، ناصر طریق، لقمان سالکی، کاوه سالکی، عثمان قادرنژاد، محمدامین قادرزاده، زانیار قادرزاده، محمد معروفزاده، علی برنا، هیوا بیرمی، ناصر بهجتی و سلیم چراغ منان.”
آقای کردپور که مدیر آژانس خبری مکریان نیز هست، در پیوند با علت بازداشت این شهروندان میگوید: “تا جایی که پیگیری و به نهادهای حکومتی مراجعه کردیم، رسماً اعلام نشده است که اتهامات آنان چیست، اما براساس اخباری که از طریق دوستان یا خانوادههایشان به دست ما رسیده، اتهامات آنان امنیتی است. اکثر آنان از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شدهاند. ظاهراً ارتباطاتی داشتهاند با احزاب خارج از کشور، اما تا مقامات و مراجع قضایی رسماً اعلام نکنند، نمیتوان اظهار نظر رسمی کرد.”
این روزنامهنگار کرد در مورد آخرین وضعیت این شهروندان میافزاید: “شماری از آنان به زندان مرکزی و عمومی مهاباد منتقل شدهاند و با خانوادههایشان تماس گرفتهاند و حتی توانستهاند با آنها ملاقات داشته باشند.”
آقای کردپور میگوید: “امیدوارم حداقل آییننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور در مورد آنان رعایت شود، ازجمله ماده ۱۶۹این آئیننامه. این ماده تاکید میکند: تندخویی، دشنام، ادای الفاظ ركیك یا تنبیه بدنی متهمان و محكومان و اعمال تنبیههای خشن، مشقتبار و موهن در مؤسسهها و زندانها به كلی ممنوع است.”
بازداشتهای فلهای شهروندان در کردستان، پیشتر نیز صورت گرفته است. مدیر آژانس خبری مکریان، در این زمینه بازداشتهای سال گذشته پس از اعتصاب عمومی کردستان را یادآوری میکند.
بلاتکلیفی سه فعال محیط زیست
با گذشت بیش از ۷۰ روز، از وضعیت سه تن از فعالان محیط زیست سنندج هیچ اطلاعی در دست نیست و اداره اطلاعات به خانواده آنان گفته است، دوماه دیگر تکلیف آنان مشخص خواهد شد.
کاوه طهماسبی، فعال مدنی به زمانه میگوید: “وریا خسروی، اکبر گویلی و کامران رحیمی سه تن از اعضای جمعیت کردستان سبز بودند و پیگیری خانوادهها در زمینه کسب اطلاع از وضعیت آنها تا به امروز بینتیجه مانده است.”
به گفته آقای طهماسبی فعالیت این افراد بیشتر تشویق مردم و آگاهیسازی آنان برای حفاظت از محیط زیست بوده است.
او که عضو “جمعیت کردستان سبز” نیز بوده است، در پیوند با آخرین وضیعت این فعالان میگوید: “طی چند روز گذشته اداره اطلاعات سنندج به پدر وریا خسروی گفته است تا دو ماه دیگر وضعیت آنان را پیگیری نکنند، چون وضعیتشان خوب است و در اینجا میمانند.”
گفته میشود، نیروهای اداره اطلاعات منزل این سه فعال محیط زیست را تفتیش کردهاند و کامپیوتر و وسایل شخصی آنان را با خود بردهاند.
در ماههای گذشته چند تن دیگر از فعالان محیط زیست کردستان ازجمله سوران دانشور، شریف باجور، بهروز داروند و ایرج قادری بازداشت شده بودند که پس از مدتی با سپردن وثیقه آزاد شدند.
بیخبری از سه شهروند در کرمانشاه
روز دوم آذرماه سه تن از شهروندان به نامهای سامی منوچهری، علی نیكرفتار و همایون ترابی از سوی نیروهای امنیتی کرمانشاه بازداشت شدند.
جمیل منوچهری پدر سامی منوچهری به زمانه میگوید: “سامی با دو دامادم در حین رفتن به سر کارهایشان بازداشت شد و از آن روز هیچ اطلاعی از سرنوشت آنان نداریم.”
آقای منوچهری میافزاید: “هیچ دلیلی برای بازداشت آنان وجود ندارد و طی تماس کوتاهی با روحیههای بسیار بدی به خانوادههایشان گفتهاند وضعیتشان خوب است. در صورتی که همایون بیماری دیابت داد و سامی در دوران تحصیلاتش در دانشگاه شیراز دچار بیماری روحی شده و مدام قرص مصرف میکند.”
پیشتر، در مرداد ماه سال جاری خورشیدی نیز هشت تن از فعالان ادبی و فرهنگی شهر گیلانغرب در استان کرمانشاه، توسط ماموران امنیتی بازداشت و پس از یک تا دوماه حبس موقت با قرار وثیقه آزاد شدند. آنها از طرف شعبه اول دادگاه انقلاب گیلانغرب به ریاست قاضی باباخانی جمعاً به ۱۳ سال حبس محکوم شده بودند.
اتهام این افراد “اقدام علیه امنیت ملی” از طریق هواداری از جریانهای اپوزیسیون کردی عنوان شده بود.
در همین زمینه: