گزارش سالانه سازمان عفو بین‌الملل درباره وضعیت حقوق بشر در جهان در سال ۲۰۱۷ روز چهارشنبه ۲۱ فوریه/ دوم اسفند در آمریکا منتشر شد؛کشوری که در گزارش امسال سازمان عفو بین‌الملل به دلیل موارد مختلف نقض حقوق بشر از جمله منع سفر شهروندان چندین کشور عمدتا مسلمان از جمله ایران به این کشور، مورد انتقاد شدید قرار گرفته است.

پناهندگان روهینگیا

در آغاز گزارش تازه سازمان عفو بین‌الملل آمده است که امسال اعلامیه جهانی حقوق بشر ۷۰ ساله می‌شود اما: «کاملا روشن است در حالی که ۷۰ سال از عمر این اعلامیه می‌گذرد، هیچ‌کدام از ما هیچ تضمینی برای حقوق‌مان به عنوان انسان نداریم.»

گزارش بررسی وضعیت حقوق بشر در سال ۲۰۱۷ سازمان عفو بین‌الملل نشان می‌دهد سال گذشته میلیون‌ها نفر در سراسر جهان قربانی خشونت‌های فراوانی بوده‌اند که برآمده از «سیاست‌های شیطانی»، «پاک‌سازی‌های قومی»، «بحران‌های گسترده مهاجرتی»، «بی‌عدالتی‌ها و عواقب تجارت گسترده اسلحه» شده‌اند.

بر اساس این گزارش، شکست رهبران سیاسی جهان در یافتن راه حلی برای این بحران‌ها، هیچ دلیلی برای خوشبینی به آینده باقی نگذاشته است.

سازمان عفو بین‌الملل در بخشی از گزارش خود به پاک‌سازی قومی مردم روهینگیا توسط نظامیان میانمار پرداخته که منجر به آوارگی ۶۵۵ هزار نفر شده و بحران رو به رشد سال گذشته و سال جاری به حساب می‌آید.

در این گزارش سازمان عفو بین‌الملل تاکید شده است آن‌چه برخی رهبران سیاسی جهان از جمله دونالد ترامپ به عنوان سیاست‌های خود در پیش گرفته‌اند به نقض حقوق اولیه و اساسی انسان‌ها انجامیده و به این ترتیب سال ۲۰۱۷ میلادی در تاریخ معاصر سالی بوده است که نقض گسترده حقوق بشر را به خوبی نشان می‌دهد: «سالی که در آن شعارهای نفرت‌انگیز در سطح هشداردهنده‌ای به واقعیت‌های نفرت‌انگیز تبدیل شده است.»

در این گزارش علاوه بر ایالات متحده آمریکا، روسیه و کشورهای متحد مسکو در آسیای میانه نیز به عنوان ناقضان حقوق بشر معرفی شده‌اند: «جایی که حقوق انسان‌ها هم به دلیل قدرت حاکمان و دولتمردان و هم به دلیل تخریب سیستم دفاع از حقوق بشر در کل کشور، به طور گسترده پایمال می‌شود.

در این باره به عنوان نمونه به موضوع همجنسگرایان چچن و شکنجه و قتل آنها پرداخته شده است.

اما بخشی از گزارش سالانه عفو بین‌الملل نیز درباره وضعیت حقوق بشر در ایران و موارد متعدد نقض حقوق بشر از سوی مقامات و مسئولان جمهوری اسلامی است.

در این بخش که شش صفحه از گزارش سازمان عفو بین‌الملل را به خود اختصاص داده است، موارد متعدد نقض حقوق بشر در ایران شرح داده شده و به مواردی همچون سرکوب‌های شدید و اعمال محدودیت‌های گسترده برای آزادی‌های بیان، مذهب و عقیده، ممانعت از تشکیل تجمعات صلح‌آمیز، زندانی کردن افراد در سلول‌های انفرادی و برگزاری محاکماتی که به طور سیستماتیک و به بهانه «به خطر انداختن امنیت ملی» غیرعادلانه هستند، اشاره شده است.

عفو بین‌الملل: «شلاق و شکنجه و دیگر مجازات‌های بی‌رحمانه، تبعیض‌های فراگیر جنسیتی، قومی، اعدام‌های گسترده و حتی اعدام افراد زیر سن قانونی بطور گسترده دیده می‌شود.»

به گزارش عفو بین‌الملل بسیاری از محکومان دادگاه‌های ایران خبرنگاران، کارکنان رسانه‌های آنلاین، دانشجویان، مدافعان حقوق بشر، فعالان حقوق زنان و اقلیت‌ها، فعالان محیط زیست و اتحادیه‌های کارگری، وکیلان، فیلمسازان، موسیقید‌ان‌ها و نویسندگان و همچنین مخالفان سیاسی بوده‌اند که به طور مسالمت‌آمیز دست به اعتراض زده‌اند.

بر اساس این گزارش شکنجه معترضان و اعتراف‌گیری‌های اجباری در زمان بازجویی از سوی نیروهای وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران همچنان ادامه دارد.


  • در همین زمینه

ابراز نگرانی عفو بین‌الملل از احتمال «بدرفتاری» با فعالان مدنی بازداشت‌شده در ایران