محمود خوشنام – حبیب سماعی، نوازنده برجسته سنتور که اینک ۱۱۰ سال از تولد و ۶۵ سال از درگذشتش می‌گذرد، در تاریخ موسیقی ملی ایران به شبه‌اسطوره‌ای تبدیل شده و نام او در هاله‌ای از غرابت و اعجاب قرار گرفته است.


حبیب در سال ۱۲۹۰ خورشیدی در تهران به دنیا آمد و پدرش “سماع‌حضور” سنتورنواز دربار ناصری از همان خردسالی آموزش او را به عهده گرفت، تا جایی که ساز او در سیزده‌سالگی موجب شگفتی شنوندگان می‌شد. حبیب مدت کوتاهی را نیز در مدرسه موسیقی گذراند، چیزهایی فراگرفت اما چندی بعد آن آموخته‌ها را رها کرد و حتی نت‌نویسی و نت‌خوانی را به کناری نهاد. چندی بعد سماع‌حضور با خانواده به مشهد کوچ کرد و طبعاً حبیب را نیز با خود برد. چیزی نگذشت که سنتور نوازی او در میان مردم مشهد نیز ولوله انداخت. حبیب اما ناآرام بود و روی یک خط حرکت نمی‌کرد. به‌طوری که شیفته لباس نظام شد و به خدمت ارتش درآمد. با آنکه خیری از نظام ندید و همگان او را با سازش می‌شناختند، تا پایان عمر کوتاهش در لباس نظام باقی ماند.

درون ناآرام و ذات نابردبار حبیب سخت به زیانش تمام می‌شد. اگر دو – سه تن از دوستانش نبودند و هدایتش نمی‌کردند، با همه احساس و مهارتی که در نواختن داشت، آنگونه که باید گل نمی‌کرد.
ابوالحسن صبا، آموزگار بزرگ موسیقی سنتی و دوست نزدیک حبیب، پس از آنکه او به تهران بازگشت، کلاسی برایش ترتیب داد تا شاگردانی را بپروراند. او اما دل و دماغ این‌کار را نداشت. اهل نواختن بود نه آموختن.
 

در برنامه رادیویی “برجستگان سنتی” این هفته می‌توانید با دستاوردهای حبیب سماعی، نوازنده برجسته سنتور آشنا شوید. در این برنامه همچنین می‌توانید سنتورنوازی‌هایی را به سرپنجه توانمند حبیب سماعی بشنوید.(فایل صوتی)