حسين رونقی ملکی، وبلاگنويس زندانی توسط مأموران اطلاعات سپاه پاسداران ايران مورد «ضرب و شتم» قرار گرفته است.
زليخا موسوی، مادر اين وبلاگنويس، سهشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۰ به کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران گفت: « امروز از زندان به ما زنگ زدند و گفتند که پسرم را ديروز مأمور اطلاعات سپاه پس از ملاقات کتک زده است، او از حال رفته و چند ساعت همانطور در زندان مانده تا او را به بيمارستان طالقانی فرستادند، وقتی بههوش هم آمده او را بلافاصله به زندان برگرداندهاند.»
به گفته وی، اين وبلاگنويس به دليل نوشتن نامه به عباس جعفری دولتآبادی، دادستان تهران مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
حسين رونقی ملکی در نامهای به دادستان تهران از بیتوجهی قوه قضائيه به وضعيت جسمیاش و مرخصیندادن برای پیگيری درمانش در خارج از زندان انتقاد کرده بود.
احمد رونقی ملکی: در کشور ما نه قانون وجود ندارد و نه کسی که برويم به او بگويم که بیقانونی اعمال میشود، آخر نمیشود در زندانی که زير نظر حفاظت سازمان زندانها است هر مأمور سپاهی که دلش میخواهد، بيايد و پسرم را کتک بزند
مادر اين وبلاگنويس افزوده: «اينها میخواهند پسرم را بکشند، خودشان هم چند بار به ما گفتند ما حسين را میکشيم.»
زليخا موسوی از سازمانهای حقوق بشری خواسته تا به پسرش کمک کنند.
پيشتر نيز احمد رونقی ملکی، پدر اين وبلاگنويس گفته بود: «بازجويان پسرم قبلاً تلفنی به ما گفته بودند حسين را خواهيم کشت و حالا دارند به گفتههايشان عمل میکنند.»
حسين رونقی ملکی که با نام مستعار بابک خرمدين وبلاگ مینوشت، يکی از معترضان به نتايج اعلام شده دهمين دوره انتخابات رياست جمهوری در ايران بود.
وی در تاريخ ۲۲ آذرماه ۱۳۸۸ در شهر ملکان استان آذربايجان شرقی بازداشت و به گفته خانوادهاش حدود ۳۰۰ روز در سلولهای انفرادی بند دو الف زندان اوين بهسر برد.
اين فعال حقوق بشر در دادگاه بدوی به ۱۵ سال زندان محکوم گرديد که اين حکم در دادگاه تجديدنظر تأييد شد.
همچنين احمد رونقی ملکی به کمپين بين المللی حقوق بشر گفته: «در کشور ما نه قانون وجود ندارد و نه کسی که برويم به او بگويم که بیقانونی اعمال میشود. آخر نمیشود در زندانی که زير نظر حفاظت سازمان زندانها است هر مأمور سپاهی که دلش میخواهد، بيايد و پسرم را کتک بزند.»
به گفته زليخا موسوی، دادستانی تهران برای مرخصی دادن به پسرش، وثيقهای يک يا دو ميليارد تومانی تعيين کرده است اما سپاه پاسداران، شر مرخصیدادن به اين وبلاگنويس را نوشتن «توبهنامه» اعلام کرده است.
در ايران شماری ديگری از وبلاگنويسان نيز در حبس بهسر میبرند.
سازمان گزارشگران بدون مرز که دفتر آن در پاريس است و در دفاع از آزادی رسانهها و روزنامهنگاران فعاليت میکند، میگويد: «بسياری از شهروند وبنگاران (در ايران) برای ابراز عقايدشان خود بر روی اينترنت بازداشت و يا تحت تعقيب قضايی قرار دارند و به حبس های طولانی مدت محکوم شدهاند.»