از پنج‌شنبه ششم ژوئن، سومین بندر بزرگ در اروپا، شهر تجار و بازرگانان، همزمان با برگزاری اجلاس بیست کشور اقتصادی جهان، تحت محاصره نظامی است. بیست هزار پلیس مجهز به اسپری فلفل، گاز اشک‌آور و ماشین‌های آب‌پاش در برابر دهها هزار مخالف مارکسیست و آنارشیست.

آنچه قرار بود نمایش دموکراسی باشد، بیشتر شبیه به یک جنگ داخلی شده است. در یک کلام، تدابیر امنیتی بی‌سابقه، خشونت پلیسی با پشتیبانی لوجستیک، «بوندسور»، ارتش آلمان در یک سو، و فریاد خشم و پرتاب بطری و مواد آتش‌زا و سنگرهای موقتی و جمعیتی برآشفته در سوی دیگر.

بندر هامبورگ، که به اسکله‌ها و رفت و آمد دائم کشتی‌هایش مشهور است، از روز پنج‌شنبه ششم ژوئیه، به یک دژ بسته نظامی تبدیل شده که بر فراز آن، همچون لانه زنبور، انبوهی از هلی‌کوپترها در حال پرواز و نظارت‌اند.

در شهر منطقه ممنوعی به وسعت ۳۸ کیلومتر مربع از سالن فیلارمونیک هامبورگ در اسکله الب تا اطراف مرکز نمایشگاه، محل برگزاری اجلاس بیست کشور صنعتی جهان در نظر گرفته شده که هرگونه تظاهراتی در آن ممنوع است. این منطقه ممنوع با جمعیتی حدود دو هزار نفر،در این چند روز غیردموکراتیک‌ترین نقطه در خاک اروپا  است.

در سال ۲۰۱۵، در تصمیمی عجیب، بندر هامبورگ، با یک میلیون و هفتصد هزار نفر جمعیت، به عنوان محل برگزاری نشست انتخاب شد؛ احتمالاً بدین خاطر که این بندر نماد گشودگی آلمان به سوی اروپا و جهان به میانجی تجارت است.

برخی از اهالی شهر تصمیم گرفتند در جریان برگزاری نشست از شهر بگریزند. کسب و کار در این روزها تعطیل است، به خصوص برای آنهایی که محل کارشان در منطقه ممنوعه است. به جای کسب و کار، آنچه هست تظاهرات، شعار و برنامه‌های اعتراضی است.

اوج درگیری‌ها روز جمعه و در محله شانزینفرتل بود. معترضان چندین اتومبیل‌ را به آتش کشیده و شیشه‌ بانک‌ها را شکستند. شدت اعتراضات باعث شد ملانیا ترامپ، بانوی اول آمریکا، برنامه خود را لغو کرده و در محل اقامت خود بماند.

برآورده شده چیزی در حدود صد هزار نفر مخالف چپ‌گرا در اعتراض به این نمایش قدرت، با حضور ترامپ و پوتین و اردوغان به خیابانهای هامبورگ ریخته‌اند. آنچه از تصاویر مشخص است، شهر برای این حجم از زد و خورد کوچک است. شعاری که بیش از هر شعار دیگری بر بنرهای مخالفان دیده می‌شود، دو کلمه بیشتر نیست: «به جهنم خوش آمد‌ید.»

بنابر یک تصمیم جنجالی امنیتی-پلیسی، برپایی چادر و اقامت در مناطق و پارکهایی، که اصولاً برای همین منظور طراحی و تعبیه شده‌اند، ممنوع اعلام شده است. در مقابل، باشگاه فوتبال سن پائولی، درهای ورزشگاه خود را برای خواب به روی تظاهرکنندکان گشوده است. برخی از کلیساها و تئاترهای شهر نیز تصمیم مشابهی اتخاذ کرده‌اند. خانه‌های فعالان سیاسی هامبورگ نیز این چند روز پر از مهمانانی است که برای اعتراض به بندر هامبورگ آمده‌اند.

آنگلا مرکل، روز پنج شنبه در هفته‌نامه «زمان» هشدار داده بود: «هیچ توجیهی برای خشونت وجود ندارد… آنهایی که خشونت را به کار می‌گیرند، دموکراسی را مسخره می‌کنند.» باید جملات او را برای پلیس آلمان نیز بخشنامه کنند.

در سخنرانی برای رهبران حاضر در نشست، صدر اعظم آلمان گفت: «ما نمایندگان یک سوم جمعیت جهان، چهار پنجم تولید ناخالص جهان و سه چهارم تجارت کل جهان هستیم و طبعاً انتظار از ما این است که سخت‌کوش باشیم.» مخالفان حاضر به جای «سخت‌کوشی» که احتمالاً بار آن بیشتر بر دوش مردمان کشورهای جنوب خواهد بود، انتظارات مشخص دیگری دارند: نفی اقتصاد بازار آزاد، پایان ریاضت اقتصادی و حساسیت به مسأله تغییرات اقلیمی.

بیشتر بخوانید:

اجلاس گروه ۲۰: ادامه اعتراضات، بحث بر سر مسئله چالش‌برانگیز محیط زیست