حافظ موسوی، شاعر نامآشنا و از اعضای کانون نویسندگان ایران اعلام کرد که با توجه به سانسور دو دفتر از مجموعه اشعارش، از انتشار آنها صرفنظر میکند.
به گزارش خبرگزاری کار ایران (ایلنا) حافظ موسوی، از شاعران نامآشنا و از اعضای کانون نویسندگان ایران در گفتوگویی با ایلنا اعلام کرد که به دلیل سانسور اشعارش از انتشار دو دفتر از سرودههای اخیرش صرفنظر میکند.
حافظ موسوی در این گفتوگو خبر داد که چندی پیش یکی از مجموعه اشعارش با عنوان «جمهوری» را جهت صدور مجوز برای چاپ دوم از طرف نشر ثالث به اداره کتاب فرستاده است. مسئولان اداره کتاب اما اعلام کردند که بیش از یک سوم کتاب میبایست حذف یا اصلاح شود.
دفتر دیگری از سرودههای شاعر با نام «عکس فوری» نیز به وزارت ارشاد فرستاده شده بود، اما ۱۰ شعر از این مجموعه غیر قابل انتشار اعلام شد و علاوه بر آن اصلاحاتی نیز به دیگر اشعار این کتاب تعلق گرفت. به گفته حافظ موسوی در مجموع از این کتاب ۹۵صفحهای، ۳۰ صفحه حذف، جرح و تعدیل شده است.
حافظ موسوی در گفتوگو با ایلنا گفت: «حاصل عمرمان همین چند شعر است. با سانسور هم در این خصوص همیشه درگیر بودهایم. اما آنچه كه اخیرأ در حوزه سانسور كتاب اتفاق میافتد به تعطیل كردن كار شاعری منجر خواهد شد. شما خوب كه نگاه كنید میبینید اغلب نویسندگان ما همین گرفتاری را دارند.»
موسوی تأكید كرد: «حتی با منطق وزارت ارشاد درمورد ممیزی كتابها هم نمیشود این وضعیت را تحلیل كرد. این مقدار فشار به نویسنده و نشر بازتاب منفی خواهد داشت. من شخصأ، بسیار مأیوس شدهام. در نتیجه فعلأ از چاپ كتابهایم منصرف شدهام.»
حافظ موسوی در ادامه این گفتوگو خبر داد که وبلاگ شخصی او نیز چندی پیش فیلتر شده است. او با این حال اظهار امیدواری کرد که در اینگونه سختگیریهای بیمورد تجدید نظر بهعمل آید و گفت: «اخیرأ، به نظر میرسد ارشاد تصمیم گرفته است كمی جدیتر به این مقوله نگاه كند. چرا كه برخی كتابهایی را كه منع انتشار شدهاند به بررسی مجدد سپردهاند و در عین حال، قولهایی مبنی بر پیگیری كتابهایی دادهاند كه مدت زمان زیادی است در آن وزارتخانه، منتظر مجوز ماندهاند.»
حافظ موسوی، متولد ۱۳۳۳ مدتی دبیر هیأت تحریریه ماهنامه ادبی کارنامه و از بنیانگذاران نشر آهنگ دیگر بود که بهگونهای تخصصی کتابهای شعر منتشر میکرد.
حافظ موسوی همراه با شمس لنگرودی نوعی سادهنویسی در شعر فارسی را نمایندگی میکنند. سادهنویسی در شعر فارسی اما منتقدانی دارد و عدهای این شیوه را نوعی شعر عامپسند تلقی میکنند. با اینحال اشعار حافظ موسوی از نظر سادگی و شیوایی و توانایی در تصویرپردازی از نمونههای خوب شعر معاصر ایران بهشمار میآید.
«باید پناه بگیرم» و «آخرین خطابه» که در مرگ زندهیاد محمد مختاری و درگذشت هوشنگ گلشیری سروده شده، از اشعار بهیادماندنی حافظ موسوی است.
یادتان باشد که خیلی ازمخاطبان شما جوانانی هستند که حافظ موسوی را با آن همه شهرت نمی شناسد .چه بهتر در این قبیل موارد شعری از ایشان هم بگذارید موفق باشید
کاربر مهمان نیری / 09 January 2011